< مزامیر 123 >
سرود درجات به سوی تو چشمان خود رابرمی افرازم، ای که بر آسمانهاجلوس فرمودهای! | ۱ 1 |
Cantique des degrés. J’élève mes yeux vers toi, qui habites dans les cieux.
اینک مثل چشمان غلامان به سوی آقایان خود، و مثل چشمان کنیزی به سوی خاتون خویش، همچنان چشمان ما به سوی یهوه خدای ماست تا بر ما کرم بفرماید. | ۲ 2 |
Voici, comme les yeux des serviteurs [regardent] à la main de leurs maîtres, comme les yeux de la servante à la main de sa maîtresse, ainsi nos yeux [regardent] à l’Éternel, notre Dieu, jusqu’à ce qu’il use de grâce envers nous.
ای خداوند بر ما کرم فرما، بر ما کرم فرما زیراچه بسیار از اهانت پر شدهایم. | ۳ 3 |
Use de grâce envers nous, ô Éternel! use de grâce envers nous; car nous sommes, outre mesure, rassasiés de mépris.
چه بسیار جان ماپر شده است، از استهزای مستریحان و اهانت متکبران. | ۴ 4 |
Nos âmes sont, outre mesure, rassasiées des insultes de ceux qui sont à l’aise, du mépris des orgueilleux.