مزامیر 123

۱ 1 سرود درجات به سوی تو چشمان خود رابرمی افرازم، ای که بر آسمانهاجلوس فرموده‌ای!

To you I do lift up my eyes, you who sit in the heavens.

۲ 2 اینک مثل چشمان غلامان به سوی آقایان خود، و مثل چشمان کنیزی به سوی خاتون خویش، همچنان چشمان ما به سوی یهوه خدای ماست تا بر ما کرم بفرماید.

Behold, as the eyes of servants look to the hand of their master, as the eyes of a maid to the hand of her mistress; so our eyes look to Adonai, our God, until he has mercy on us.

۳ 3 ‌ای خداوند بر ما کرم فرما، بر ما کرم فرما زیراچه بسیار از اهانت پر شده‌ایم.

Have mercy on us, Adonai, have mercy on us, for we have endured much contempt.

۴ 4 چه بسیار جان ماپر شده است، از استهزای مستریحان و اهانت متکبران.

Our soul is exceedingly filled with the scoffing of those who are at ease, with the contempt of the proud.