مزامیر 123

۱ 1 سرود درجات به سوی تو چشمان خود رابرمی افرازم، ای که بر آسمانهاجلوس فرموده‌ای!

To thee have I lifted up my eyes, who dwellest in heaven.

۲ 2 اینک مثل چشمان غلامان به سوی آقایان خود، و مثل چشمان کنیزی به سوی خاتون خویش، همچنان چشمان ما به سوی یهوه خدای ماست تا بر ما کرم بفرماید.

Behold as the eyes of the servants are on the hands of their masters, As the eyes of the handmaid are on the hands of her mistress: so are our eyes unto the Lord our God, until he have mercy on us.

۳ 3 ‌ای خداوند بر ما کرم فرما، بر ما کرم فرما زیراچه بسیار از اهانت پر شده‌ایم.

Have mercy on us, O Lord, have mercy on us: for we are greatly filled with contempt.

۴ 4 چه بسیار جان ماپر شده است، از استهزای مستریحان و اهانت متکبران.

For our soul is greatly filled: we are a reproach to the rich, and contempt to the proud.