مزامیر 123

۱ 1 سرود درجات به سوی تو چشمان خود رابرمی افرازم، ای که بر آسمانهاجلوس فرموده‌ای!

A Canticle in steps. I have lifted up my eyes to you, who dwells in the heavens.

۲ 2 اینک مثل چشمان غلامان به سوی آقایان خود، و مثل چشمان کنیزی به سوی خاتون خویش، همچنان چشمان ما به سوی یهوه خدای ماست تا بر ما کرم بفرماید.

Behold, as the eyes of the servants are on the hands of their masters, as the eyes of the handmaid are on the hands of her mistress, so our eyes are upon the Lord our God, until he may be merciful to us.

۳ 3 ‌ای خداوند بر ما کرم فرما، بر ما کرم فرما زیراچه بسیار از اهانت پر شده‌ایم.

Have mercy on us, O Lord, have mercy on us. For we have been filled with utter disdain.

۴ 4 چه بسیار جان ماپر شده است، از استهزای مستریحان و اهانت متکبران.

For our soul has been greatly filled. We are the disgrace of those who have abundance and the disdain of the arrogant.