< مزامیر 122 >
سرود درجات از داود شادمان میشدم چون به من می گفتند: «به خانه خداوند برویم.» | ۱ 1 |
Пісня проча́н. Давидова.
پایهای ما خواهد ایستاد، به اندرون دروازه های تو، ای اورشلیم! | ۲ 2 |
Ноги наші стояли в воро́тях Твоїх, Єрусали́ме.
ای اورشلیم که بنا شدهای مثل شهری که تمام با هم پیوسته باشد، | ۳ 3 |
Єрусалиме, збудо́ваний ти як те місто, що злу́чене ра́зом,
که بدانجااسباط بالا میروند، یعنی اسباط یاه، تا شهادت باشد برای اسرائیل و تا نام یهوه را تسبیح بخوانند. | ۴ 4 |
куди схо́дять племе́на, племе́на Господні, — щоб сві́дчити Ізра́їлеві, щоб Іме́нню Господньому дя́кувати!
زیرا که در آنجا کرسیهای داوری بر پاشده است، یعنی کرسیهای خاندان داود. | ۵ 5 |
Бо то там на престо́лах для суду сидять, на престолах дому Дави́дового.
برای سلامتی اورشلیم مسالت کنید. آنانی که تو را دوست میدارند، خجسته حال خواهندشد. | ۶ 6 |
Миру бажайте для Єрусалиму: „Нехай бу́дуть безпе́чні, хто любить тебе!“
سلامتی در باره های تو باشد، و رفاهیت درقصرهای تو. | ۷ 7 |
Нехай буде мир у твоїх передму́р'ях, безпе́ка в пала́тах твоїх!
بهخاطر برادران و یاران خویش، میگویم که سلامتی بر تو باد. | ۸ 8 |
Ради бра́тті моєї та дру́зів моїх я буду каза́ти: „Мир тобі!“
بهخاطرخانه یهوه خدای ما، سعادت تو را خواهم طلبید. | ۹ 9 |
Ради дому Господа, нашого Бога, я буду шукати для тебе добра́!