< مزامیر 122 >

سرود درجات از داود شادمان می‌شدم چون به من می گفتند: «به خانه خداوند برویم.» ۱ 1
Пісня проча́н. Давидова.
پایهای ما خواهد ایستاد، به اندرون دروازه های تو، ای اورشلیم! ۲ 2
Ноги наші стояли в воро́тях Твоїх, Єрусали́ме.
‌ای اورشلیم که بنا شده‌ای مثل شهری که تمام با هم پیوسته باشد، ۳ 3
Єрусалиме, збудо́ваний ти як те місто, що злу́чене ра́зом,
که بدانجااسباط بالا می‌روند، یعنی اسباط یاه، تا شهادت باشد برای اسرائیل و تا نام یهوه را تسبیح بخوانند. ۴ 4
куди схо́дять племе́на, племе́на Господні, — щоб сві́дчити Ізра́їлеві, щоб Іме́нню Господньому дя́кувати!
زیرا که در آنجا کرسیهای داوری بر پاشده است، یعنی کرسیهای خاندان داود. ۵ 5
Бо то там на престо́лах для суду сидять, на престолах дому Дави́дового.
برای سلامتی اورشلیم مسالت کنید. آنانی که تو را دوست می‌دارند، خجسته حال خواهندشد. ۶ 6
Миру бажайте для Єрусалиму: „Нехай бу́дуть безпе́чні, хто любить тебе!“
سلامتی در باره های تو باشد، و رفاهیت درقصرهای تو. ۷ 7
Нехай буде мир у твоїх передму́р'ях, безпе́ка в пала́тах твоїх!
به‌خاطر برادران و یاران خویش، می‌گویم که سلامتی بر تو باد. ۸ 8
Ради бра́тті моєї та дру́зів моїх я буду каза́ти: „Мир тобі!“
به‌خاطرخانه یهوه خدای ما، سعادت تو را خواهم طلبید. ۹ 9
Ради дому Господа, нашого Бога, я буду шукати для тебе добра́!

< مزامیر 122 >