< مزامیر 122 >
سرود درجات از داود شادمان میشدم چون به من می گفتند: «به خانه خداوند برویم.» | ۱ 1 |
En vallfartssång; av David. Jag gladdes, när man sade till mig: "Vi skola gå till HERRENS hus."
پایهای ما خواهد ایستاد، به اندرون دروازه های تو، ای اورشلیم! | ۲ 2 |
Våra fötter fingo träda in i dina portar, Jerusalem,
ای اورشلیم که بنا شدهای مثل شهری که تمام با هم پیوسته باشد، | ۳ 3 |
Jerusalem, du nyuppbyggda stad, där hus sluter sig väl till hus,
که بدانجااسباط بالا میروند، یعنی اسباط یاه، تا شهادت باشد برای اسرائیل و تا نام یهوه را تسبیح بخوانند. | ۴ 4 |
dit stammarna draga upp, HERRENS stammar, efter lagen för Israel, till att prisa HERRENS namn.
زیرا که در آنجا کرسیهای داوری بر پاشده است، یعنی کرسیهای خاندان داود. | ۵ 5 |
Ty där äro ställda domarstolar, stolar för Davids hus.
برای سلامتی اورشلیم مسالت کنید. آنانی که تو را دوست میدارند، خجسته حال خواهندشد. | ۶ 6 |
Önsken Jerusalem frid; ja, dem gånge väl, som älska dig.
سلامتی در باره های تو باشد، و رفاهیت درقصرهای تو. | ۷ 7 |
Frid vare inom dina murar, välgång i dina palats!
بهخاطر برادران و یاران خویش، میگویم که سلامتی بر تو باد. | ۸ 8 |
För mina bröders och vänners skull vill jag tillsäga dig frid.
بهخاطرخانه یهوه خدای ما، سعادت تو را خواهم طلبید. | ۹ 9 |
För HERRENS, vår Guds, hus' skull vill jag söka din välfärd.