مزامیر 122

۱ 1 سرود درجات از داود شادمان می‌شدم چون به من می گفتند: «به خانه خداوند برویم.»

(다윗의 시. 곧 성전에 올라가는 노래) 사람이 내게 말하기를 여호와의 집에 올라가자 할 때에 내가 기뻐하였도다

۲ 2 پایهای ما خواهد ایستاد، به اندرون دروازه های تو، ای اورشلیم!

예루살렘아! 우리 발이 네 성문 안에 섰도다

۳ 3 ‌ای اورشلیم که بنا شده‌ای مثل شهری که تمام با هم پیوسته باشد،

예루살렘아! 너는 조밀한 성읍과 같이 건설되었도다

۴ 4 که بدانجااسباط بالا می‌روند، یعنی اسباط یاه، تا شهادت باشد برای اسرائیل و تا نام یهوه را تسبیح بخوانند.

지파들 곧 여호와의 이름에 감사하려고 이스라엘의 전례대로 그리로 올라가는도다

۵ 5 زیرا که در آنجا کرسیهای داوری بر پاشده است، یعنی کرسیهای خاندان داود.

거기 판단의 보좌를 두셨으니 곧 다윗 집의 보좌로다

۶ 6 برای سلامتی اورشلیم مسالت کنید. آنانی که تو را دوست می‌دارند، خجسته حال خواهندشد.

예루살렘을 위하여 평안을 구하라 예루살렘을 사랑하는 자는 형통하리로다

۷ 7 سلامتی در باره های تو باشد، و رفاهیت درقصرهای تو.

네 성 안에는 평강이 있고 네 궁중에는 형통이 있을지어다

۸ 8 به‌خاطر برادران و یاران خویش، می‌گویم که سلامتی بر تو باد.

내가 내 형제와 붕우를 위하여 이제 말하리니 네 가운데 평강이 있을지어다

۹ 9 به‌خاطرخانه یهوه خدای ما، سعادت تو را خواهم طلبید.

여호와 우리 하나님의 집을 위하여 내가 네 복을 구하리로다