< مزامیر 122 >

سرود درجات از داود شادمان می‌شدم چون به من می گفتند: «به خانه خداوند برویم.» ۱ 1
Zarándoklás éneke. Dávidtól. Örültem, mikor azt mondták nekem: az Örökkévaló házába menjünk.
پایهای ما خواهد ایستاد، به اندرون دروازه های تو، ای اورشلیم! ۲ 2
Ott álltak lábaink kapuidban, oh Jeruzsálem!
‌ای اورشلیم که بنا شده‌ای مثل شهری که تمام با هم پیوسته باشد، ۳ 3
Jeruzsálem, mely építve van, mint oly város, mely egyaránt összekapcsoltatott;
که بدانجااسباط بالا می‌روند، یعنی اسباط یاه، تا شهادت باشد برای اسرائیل و تا نام یهوه را تسبیح بخوانند. ۴ 4
hová felvonúltak a törzsek, Jáh törzsei, bizonyságul Izraélnek, hogy hálát adjanak az Örökkévaló nevének.
زیرا که در آنجا کرسیهای داوری بر پاشده است، یعنی کرسیهای خاندان داود. ۵ 5
Mert ott ültek trónokon törvényre, trónjain Dávid házának.
برای سلامتی اورشلیم مسالت کنید. آنانی که تو را دوست می‌دارند، خجسته حال خواهندشد. ۶ 6
Kérdezzétek Jeruzsálem békéjét: boldogok legyenek, kik téged szeretnek!
سلامتی در باره های تو باشد، و رفاهیت درقصرهای تو. ۷ 7
Legyen béke bástyádon, boldogság palotáidban!
به‌خاطر برادران و یاران خویش، می‌گویم که سلامتی بر تو باد. ۸ 8
Testvéreim és társaim kedvéért, hadd szólok: Béke benned!
به‌خاطرخانه یهوه خدای ما، سعادت تو را خواهم طلبید. ۹ 9
Az Örökkévalónak Istenünknek háza kedveért, hadd kérjek jót neked!

< مزامیر 122 >