مزامیر 122

۱ 1 سرود درجات از داود شادمان می‌شدم چون به من می گفتند: «به خانه خداوند برویم.»

Ich bin froh, wenn sie zu mir sagen: Lasset uns gehen nach dem Hause Jehovahs!

۲ 2 پایهای ما خواهد ایستاد، به اندرون دروازه های تو، ای اورشلیم!

In deinen Toren stehen unsere Füße, o Jerusalem.

۳ 3 ‌ای اورشلیم که بنا شده‌ای مثل شهری که تمام با هم پیوسته باشد،

Jerusalem, die gebaut ist wie eine Stadt, die für sich zusammengefügt ist in eins.

۴ 4 که بدانجااسباط بالا می‌روند، یعنی اسباط یاه، تا شهادت باشد برای اسرائیل و تا نام یهوه را تسبیح بخوانند.

Wo hinaufziehen die Stämme, die Stämme Jahs, ein Zeugnis für Israel, zu bekennen den Namen Jehovahs.

۵ 5 زیرا که در آنجا کرسیهای داوری بر پاشده است، یعنی کرسیهای خاندان داود.

Denn dort sitzen Throne zum Gericht, Throne von Davids Haus.

۶ 6 برای سلامتی اورشلیم مسالت کنید. آنانی که تو را دوست می‌دارند، خجسته حال خواهندشد.

Bittet um den Frieden Jerusalems. In Ruhe seien, die dich lieben.

۷ 7 سلامتی در باره های تو باشد، و رفاهیت درقصرهای تو.

Friede sei in deiner Vormauer, Ruhe in deinen Palästen!

۸ 8 به‌خاطر برادران و یاران خویش، می‌گویم که سلامتی بر تو باد.

Um meiner Brüder und Genossen willen laß mich doch reden: Friede sei in dir!

۹ 9 به‌خاطرخانه یهوه خدای ما، سعادت تو را خواهم طلبید.

Um des Hauses Jehovahs unseres Gottes willen will ich dir Gutes suchen.