مزامیر 122

۱ 1 سرود درجات از داود شادمان می‌شدم چون به من می گفتند: «به خانه خداوند برویم.»

A song for pilgrims going up to Jerusalem. A psalm of David. I was so happy when they said to me, “Let's go the house of the Lord.”

۲ 2 پایهای ما خواهد ایستاد، به اندرون دروازه های تو، ای اورشلیم!

Now we're standing inside your gates, Jerusalem!

۳ 3 ‌ای اورشلیم که بنا شده‌ای مثل شهری که تمام با هم پیوسته باشد،

Jerusalem is built as a city where people can be together.

۴ 4 که بدانجااسباط بالا می‌روند، یعنی اسباط یاه، تا شهادت باشد برای اسرائیل و تا نام یهوه را تسبیح بخوانند.

All the tribes—the tribes of the Lord—go up there, following the command given to Israel to give thanks to the Lord.

۵ 5 زیرا که در آنجا کرسیهای داوری بر پاشده است، یعنی کرسیهای خاندان داود.

This is where the thrones are placed, where judgment is given, the thrones of the house of David.

۶ 6 برای سلامتی اورشلیم مسالت کنید. آنانی که تو را دوست می‌دارند، خجسته حال خواهندشد.

Pray that Jerusalem may be at peace. May everyone who loves Jerusalem be kept safe.

۷ 7 سلامتی در باره های تو باشد، و رفاهیت درقصرهای تو.

May there be peace within your walls, and safety within your fortresses.

۸ 8 به‌خاطر برادران و یاران خویش، می‌گویم که سلامتی بر تو باد.

On behalf of my family and friends, I will now say, “May you be at peace.”

۹ 9 به‌خاطرخانه یهوه خدای ما، سعادت تو را خواهم طلبید.

On behalf of the house of the Lord our God, I pray that everything goes well for you.