< مزامیر 121 >
سرود درجات چشمان خود را به سوی کوههابرمی افرازم، که از آنجا اعانت من میآید. [ترجمه درست این آیه اینست: «چشمان خودرا بسوی کوهها برمی افرازم. اعانت من از کجا میآید؟» ] | ۱ 1 |
Wimbo wa kwenda juu. Nayainua macho yangu nitazame vilima, msaada wangu utatoka wapi?
اعانت من از جانب خداوند است، که آسمان و زمین را آفرید. | ۲ 2 |
Msaada wangu hutoka kwa Bwana, Muumba wa mbingu na dunia.
او نخواهد گذاشت که پای تو لغزش خورد. او که حافظ توست نخواهدخوابید. | ۳ 3 |
Hatauacha mguu wako uteleze, yeye akulindaye hatasinzia,
اینک او که حافظ اسرائیل است، نمی خوابد و به خواب نمی رود. | ۴ 4 |
hakika, yeye alindaye Israeli hatasinzia wala hatalala usingizi.
خداوند حافظ تو میباشد. خداوند بهدست راستت سایه تو است. | ۵ 5 |
Bwana anakulinda, Bwana ni uvuli wako mkono wako wa kuume,
آفتاب در روز به تو اذیت نخواهد رسانید و نه ماهتاب در شب. | ۶ 6 |
jua halitakudhuru mchana, wala mwezi wakati wa usiku.
خداوندتو را از هر بدی نگاه میدارد. او جان تو را حفظخواهد کرد. | ۷ 7 |
Bwana atakukinga na madhara yote, atayalinda maisha yako,
خداوند خروج و دخولت را نگاه خواهد داشت، از الان و تا ابدالاباد. | ۸ 8 |
Bwana atakulinda unapoingia na unapotoka, tangu sasa na hata milele.