مزامیر 121

۱ 1 سرود درجات چشمان خود را به سوی کوههابرمی افرازم، که از آنجا اعانت من می‌آید. [ترجمه درست این آیه اینست: «چشمان خودرا بسوی کوهها برمی افرازم. اعانت من از کجا می‌آید؟» ]

I SARADANG nana kan, wasa sauas pa i pan pwarado sang ia.

۲ 2 اعانت من از جانب خداوند است، که آسمان و زمین را آفرید.

Sauas pa i pan pwarado sang ren Ieowa, me kotin kapikadar lang o sappa.

۳ 3 او نخواهد گذاشت که پای تو لغزش خورد. او که حافظ توست نخواهدخوابید.

A sota pan kotin mueid ong nä om, en krisedi; o me kin sinsila uk, sota kin saimokala.

۴ 4 اینک او که حافظ اسرائیل است، نمی خوابد و به خواب نمی رود.

Kilang, sile pan Israel sota kin saimok de saimok kalik.

۵ 5 خداوند حافظ تو می‌باشد. خداوند به‌دست راستت سایه تو است.

Ieowa iei sile pa om, Ieowa iei motan pa om pali maun.

۶ 6 آفتاب در روز به تو اذیت نخواهد رسانید و نه ماهتاب در شب.

Katipin sota pan dakar uk nin ran de maram ni pong.

۷ 7 خداوندتو را از هر بدی نگاه می‌دارد. او جان تو را حفظخواهد کرد.

Ieowa pan kotin pera wei sang uk song en sued karos, a pan kotin sinsila ngen om.

۸ 8 خداوند خروج و دخولت را نگاه خواهد داشت، از الان و تا ابدالاباد.

Ieowa pan kotin sinsila uk ni om pedoi o pedelong, sang met o kokolata.