< مزامیر 121 >

سرود درجات چشمان خود را به سوی کوههابرمی افرازم، که از آنجا اعانت من می‌آید. [ترجمه درست این آیه اینست: «چشمان خودرا بسوی کوهها برمی افرازم. اعانت من از کجا می‌آید؟» ] ۱ 1
Thaburi ya Agendi Nĩngũtiira maitho makwa ndore irĩma-inĩ: ũteithio wakwa ũngiuma na kũ?
اعانت من از جانب خداوند است، که آسمان و زمین را آفرید. ۲ 2
Ũteithio wakwa uumaga kũrĩ Jehova, o we Mũũmbi wa igũrũ na thĩ.
او نخواهد گذاشت که پای تو لغزش خورد. او که حافظ توست نخواهدخوابید. ۳ 3
We ndangĩreka kũgũrũ gwaku gũtirũke: ũcio mũmenyereri waku ndarĩ hĩndĩ angĩcũnga;
اینک او که حافظ اسرائیل است، نمی خوابد و به خواب نمی رود. ۴ 4
ti-itherũ, ũcio mũmenyereri wa Isiraeli ndarĩ hĩndĩ angĩcũnga, kana ahĩtwo nĩ toro.
خداوند حافظ تو می‌باشد. خداوند به‌دست راستت سایه تو است. ۵ 5
Jehova nĩwe ũkũmenyagĩrĩra: Jehova nĩwe kĩĩruru gĩaku guoko-inĩ gwaku kwa ũrĩo;
آفتاب در روز به تو اذیت نخواهد رسانید و نه ماهتاب در شب. ۶ 6
mũthenya wee ndũngĩringĩka nĩ riũa, kana ũringĩke nĩ mweri ũtukũ.
خداوندتو را از هر بدی نگاه می‌دارد. او جان تو را حفظخواهد کرد. ۷ 7
Jehova nĩarĩkũgitagĩra kuuma ũũru-inĩ wothe: nĩarĩĩmenyagĩrĩra muoyo waku;
خداوند خروج و دخولت را نگاه خواهد داشت، از الان و تا ابدالاباد. ۸ 8
Jehova nĩarĩkũmenyagĩrĩra ũkiumagara na ũgĩcooka, kuuma rĩu nginya tene na tene.

< مزامیر 121 >