مزامیر 121

۱ 1 سرود درجات چشمان خود را به سوی کوههابرمی افرازم، که از آنجا اعانت من می‌آید. [ترجمه درست این آیه اینست: «چشمان خودرا بسوی کوهها برمی افرازم. اعانت من از کجا می‌آید؟» ]

Une chanson d'ascension. Je lèverai mes yeux vers les collines. D'où vient mon aide?

۲ 2 اعانت من از جانب خداوند است، که آسمان و زمین را آفرید.

Mon secours vient de Yahvé, qui a fait le ciel et la terre.

۳ 3 او نخواهد گذاشت که پای تو لغزش خورد. او که حافظ توست نخواهدخوابید.

Il ne permettra pas que votre pied soit déplacé. Celui qui vous garde ne sommeille pas.

۴ 4 اینک او که حافظ اسرائیل است، نمی خوابد و به خواب نمی رود.

Voici, celui qui garde Israël ne sommeilleront ni ne dormiront.

۵ 5 خداوند حافظ تو می‌باشد. خداوند به‌دست راستت سایه تو است.

Yahvé est ton gardien. Yahvé est ton ombre à ta droite.

۶ 6 آفتاب در روز به تو اذیت نخواهد رسانید و نه ماهتاب در شب.

Le soleil ne te fera pas de mal pendant le jour, ni la lune la nuit.

۷ 7 خداوندتو را از هر بدی نگاه می‌دارد. او جان تو را حفظخواهد کرد.

L'Éternel te gardera de tout mal. Il gardera votre âme.

۸ 8 خداوند خروج و دخولت را نگاه خواهد داشت، از الان و تا ابدالاباد.

Yahvé veillera à ce que tu sortes et à ce que tu entres, à partir de maintenant et pour toujours.