< مزامیر 120 >
سرود درجات نزد خداوند در تنگی خود فریادکردم و مرا اجابت فرمود. | ۱ 1 |
Cántico gradual. A JEHOVÁ llamé estando en angustia, y él me respondió.
ای خداوند جان مرا خلاصی ده از لب دروغ و از زبان حیله گر. | ۲ 2 |
Libra mi alma, oh Jehová, de labio mentiroso, de la lengua fraudulenta.
چه چیز به تو داده شود و چه چیز بر توافزوده گردد، ای زبان حیله گر؟ | ۳ 3 |
¿Qué te dará, ó qué te aprovechará, oh lengua engañosa?
تیرهای تیزجباران با اخگرهای طاق! | ۴ 4 |
Agudas saetas de valiente, con brasas de enebro.
وای بر من که در ماشک ماوا گزیدهام و در خیمه های قیدار ساکن شدهام. | ۵ 5 |
¡Ay de mí, que peregrino en Mesech, [y] habito entre las tiendas de Kedar!
چه طویل شدسکونت جان من با کسیکه سلامتی را دشمن میدارد. | ۶ 6 |
Mucho se detiene mi alma con los que aborrecen la paz.
من از اهل سلامتی هستم، لیکن چون سخن میگویم، ایشان آماده جنگ میباشند. | ۷ 7 |
Yo soy pacífico: mas ellos, así que hablo, [me] hacen guerra.