< مزامیر 120 >
سرود درجات نزد خداوند در تنگی خود فریادکردم و مرا اجابت فرمود. | ۱ 1 |
Na minha angustia clamei ao Senhor, e me ouviu.
ای خداوند جان مرا خلاصی ده از لب دروغ و از زبان حیله گر. | ۲ 2 |
Senhor, livra a minha alma dos labios mentirosos e da lingua enganadora.
چه چیز به تو داده شود و چه چیز بر توافزوده گردد، ای زبان حیله گر؟ | ۳ 3 |
Que te será dado, ou que te será accrescentado, lingua enganadora?
تیرهای تیزجباران با اخگرهای طاق! | ۴ 4 |
Frechas agudas do valente, com brazas vivas de zimbro.
وای بر من که در ماشک ماوا گزیدهام و در خیمه های قیدار ساکن شدهام. | ۵ 5 |
Ai de mim, que peregrino em Mesech, e habito nas tendas de Kedar.
چه طویل شدسکونت جان من با کسیکه سلامتی را دشمن میدارد. | ۶ 6 |
A minha alma bastante tempo habitou com os que detestam a paz.
من از اهل سلامتی هستم، لیکن چون سخن میگویم، ایشان آماده جنگ میباشند. | ۷ 7 |
Pacifico sou, porém quando eu fallo já elles procuram guerra.