مزامیر 120

۱ 1 سرود درجات نزد خداوند در تنگی خود فریادکردم و مرا اجابت فرمود.

Svētku dziesma. Es piesaucu To Kungu savās bēdās, un Viņš mani paklausa.

۲ 2 ‌ای خداوند جان مرا خلاصی ده از لب دروغ و از زبان حیله گر.

Kungs, izglāb manu dvēseli no melkuļu lūpām un viltnieku mēlēm.

۳ 3 چه چیز به تو داده شود و چه چیز بر توافزوده گردد، ای زبان حیله گر؟

Ko viltīgā mēle Tev dos, jeb ko viņa Tev pieliks?

۴ 4 تیرهای تیزجباران با اخگرهای طاق!

Tā ir kā varoņa asas bultas, kā degošas paegļu ogles.

۵ 5 وای بر من که در ماشک ماوا گزیده‌ام و در خیمه های قیدار ساکن شده‌ام.

Ak vai, man, ka esmu svešinieks iekš Mešeha, un ka man jādzīvo Kedara dzīvokļos.

۶ 6 چه طویل شدسکونت جان من با کسی‌که سلامتی را دشمن می‌دارد.

Par ilgu manai dvēselei dzīvot pie tiem, kas mieru ienīst.

۷ 7 من از اهل سلامتی هستم، لیکن چون سخن می‌گویم، ایشان آماده جنگ می‌باشند.

Es turu mieru, bet tikko es runāju, tad tie ceļ ķildu.