< مزامیر 120 >
سرود درجات نزد خداوند در تنگی خود فریادکردم و مرا اجابت فرمود. | ۱ 1 |
Ein Stufenlied. - In meiner Drangsal rufe ich zum Herrn. Er hört auf mich.
ای خداوند جان مرا خلاصی ده از لب دروغ و از زبان حیله گر. | ۲ 2 |
Herr! Rette mich von Lügenlippen, von trügerischer Zunge!
چه چیز به تو داده شود و چه چیز بر توافزوده گردد، ای زبان حیله گر؟ | ۳ 3 |
Wie liefert Dir die trügerische Zunge fort und fort
تیرهای تیزجباران با اخگرهای طاق! | ۴ 4 |
geschärfte Pfeile eines Helden samt Ginsterkohlen!
وای بر من که در ماشک ماوا گزیدهام و در خیمه های قیدار ساکن شدهام. | ۵ 5 |
Weh mir, daß ich bei Mesech gaste, bei Kedars Zelten weile!
چه طویل شدسکونت جان من با کسیکه سلامتی را دشمن میدارد. | ۶ 6 |
Zu lange schon weilt meine Seele bei Friedensfeinden.
من از اهل سلامتی هستم، لیکن چون سخن میگویم، ایشان آماده جنگ میباشند. | ۷ 7 |
Ich bin so friedsam. Doch, wenn ich's auch noch so sehr beteure, sie wollen Kampf.