مزامیر 120

۱ 1 سرود درجات نزد خداوند در تنگی خود فریادکردم و مرا اجابت فرمود.

Kanto de suprenirado. Al la Eternulo mi vokis en mia sufero, Kaj Li aŭskultis min.

۲ 2 ‌ای خداوند جان مرا خلاصی ده از لب دروغ و از زبان حیله گر.

Ho Eternulo, savu mian animon de mensoga parolo, De falsa lango.

۳ 3 چه چیز به تو داده شود و چه چیز بر توافزوده گردد، ای زبان حیله گر؟

Kion Li donos al vi, Kaj kion Li alportos al vi, ho falsa lango?

۴ 4 تیرهای تیزجباران با اخگرهای طاق!

Akrajn sagojn de fortulo Kun karboj genistaj.

۵ 5 وای بر من که در ماشک ماوا گزیده‌ام و در خیمه های قیدار ساکن شده‌ام.

Ve al mi, ke mi gastas en Meŝeĥ, Ke mi loĝas inter la tendoj de Kedar!

۶ 6 چه طویل شدسکونت جان من با کسی‌که سلامتی را دشمن می‌دارد.

Tro longe loĝis mia animo Inter malamantoj de paco.

۷ 7 من از اهل سلامتی هستم، لیکن چون سخن می‌گویم، ایشان آماده جنگ می‌باشند.

Mi estas pacema; Sed kiam mi ekparolas, ili komencas militon.