مزامیر 120

۱ 1 سرود درجات نزد خداوند در تنگی خود فریادکردم و مرا اجابت فرمود.

A SONG OF THE ASCENTS. I have called to YHWH in my distress, And He answers me.

۲ 2 ‌ای خداوند جان مرا خلاصی ده از لب دروغ و از زبان حیله گر.

O YHWH, deliver my soul from a lying lip, From a deceitful tongue!

۳ 3 چه چیز به تو داده شود و چه چیز بر توافزوده گردد، ای زبان حیله گر؟

What does He give to you? And what does He add to you? O deceitful tongue!

۴ 4 تیرهای تیزجباران با اخگرهای طاق!

Sharp arrows of a mighty one, with coals of broom trees.

۵ 5 وای بر من که در ماشک ماوا گزیده‌ام و در خیمه های قیدار ساکن شده‌ام.

Woe to me, for I have inhabited Mesech, I have dwelt with tents of Kedar.

۶ 6 چه طویل شدسکونت جان من با کسی‌که سلامتی را دشمن می‌دارد.

My soul has dwelt too much with him who is hating peace.

۷ 7 من از اهل سلامتی هستم، لیکن چون سخن می‌گویم، ایشان آماده جنگ می‌باشند.

I—peace, and when I speak they [are] for war!