< مزامیر 120 >
سرود درجات نزد خداوند در تنگی خود فریادکردم و مرا اجابت فرمود. | ۱ 1 |
Een lied op Hammaaloth. Ik heb tot den HEERE geroepen in mijn benauwdheid, en Hij heeft mij verhoord.
ای خداوند جان مرا خلاصی ده از لب دروغ و از زبان حیله گر. | ۲ 2 |
O HEERE! red mijn ziel van de valse lippen, van de bedriegelijke tong.
چه چیز به تو داده شود و چه چیز بر توافزوده گردد، ای زبان حیله گر؟ | ۳ 3 |
Wat zal U de bedriegelijke tong geven, of wat zal zij U toevoegen?
تیرهای تیزجباران با اخگرهای طاق! | ۴ 4 |
Scherpe pijlen eens machtigen, mitsgaders gloeiende jeneverkolen.
وای بر من که در ماشک ماوا گزیدهام و در خیمه های قیدار ساکن شدهام. | ۵ 5 |
O, wee mij, dat ik een vreemdeling ben in Mesech, dat ik in de tenten Kedars wone.
چه طویل شدسکونت جان من با کسیکه سلامتی را دشمن میدارد. | ۶ 6 |
Mijn ziel heeft lang gewoond bij degenen, die den vrede haten.
من از اهل سلامتی هستم، لیکن چون سخن میگویم، ایشان آماده جنگ میباشند. | ۷ 7 |
Ik ben vreedzaam; maar als ik spreek, zijn zij aan den oorlog.