< مزامیر 120 >

سرود درجات نزد خداوند در تنگی خود فریادکردم و مرا اجابت فرمود. ۱ 1
Píseň stupňů. K Hospodinu v ssoužení svém volal jsem, a vyslyšel mne.
‌ای خداوند جان مرا خلاصی ده از لب دروغ و از زبان حیله گر. ۲ 2
Hospodine, vysvoboď duši mou od rtů lživých, a od jazyka lstivého.
چه چیز به تو داده شود و چه چیز بر توافزوده گردد، ای زبان حیله گر؟ ۳ 3
Coť prospěje, aneb coť přidá jazyk lstivý,
تیرهای تیزجباران با اخگرهای طاق! ۴ 4
Podobný k střelám přeostrým silného, a k uhlí jalovcovému?
وای بر من که در ماشک ماوا گزیده‌ام و در خیمه های قیدار ساکن شده‌ام. ۵ 5
Běda mně, že pohostinu býti musím v Mešech, a přebývati v saláších Cedarských.
چه طویل شدسکونت جان من با کسی‌که سلامتی را دشمن می‌دارد. ۶ 6
Dlouho bydlí duše má mezi těmi, kteříž nenávidí pokoje.
من از اهل سلامتی هستم، لیکن چون سخن می‌گویم، ایشان آماده جنگ می‌باشند. ۷ 7
Já ku pokoji, ale když mluvím, oni k boji.

< مزامیر 120 >