مزامیر 120

۱ 1 سرود درجات نزد خداوند در تنگی خود فریادکردم و مرا اجابت فرمود.

Hodočasnička pjesma Kad bijah u nevolji, Jahvi zavapih i on me usliša.

۲ 2 ‌ای خداوند جان مرا خلاصی ده از لب دروغ و از زبان حیله گر.

Jahve, izbavi dušu moju od usana prijevarnih, od zlobna jezika!

۳ 3 چه چیز به تو داده شود و چه چیز بر توافزوده گردد، ای زبان حیله گر؟

Kojim zlom da te prokunem, zlobni jeziče?

۴ 4 تیرهای تیزجباران با اخگرهای طاق!

Strelicama oštrim iz ratničke ruke i ugljevljem žarkim.

۵ 5 وای بر من که در ماشک ماوا گزیده‌ام و در خیمه های قیدار ساکن شده‌ام.

Jao meni što mi je boraviti u Mešeku i stanovati u šatorima kedarskim!

۶ 6 چه طویل شدسکونت جان من با کسی‌که سلامتی را دشمن می‌دارد.

Predugo mi duša mora živjeti s mrziteljima mira.

۷ 7 من از اهل سلامتی هستم، لیکن چون سخن می‌گویم، ایشان آماده جنگ می‌باشند.

Kada o miru govorim, oni sile na rat.