مزامیر 119

۱ 1 ا خوشا‌به‌حال کاملان طریق که به شریعت خداوند سالکند.

Alleluja. Beati immaculati in via, qui ambulant in lege Domini.

۲ 2 خوشا‌به‌حال آنانی که شهادات او را حفظ می‌کنند و به تمامی دل او را می‌طلبند.

Beati qui scrutantur testimonia ejus; in toto corde exquirunt eum.

۳ 3 کج روی نیز نمی کنندو به طریق های وی سلوک می‌نمایند.

Non enim qui operantur iniquitatem in viis ejus ambulaverunt.

۴ 4 تووصایای خود را امر فرموده‌ای تا آنها را تمام نگاه داریم.

Tu mandasti mandata tua custodiri nimis.

۵ 5 کاش که راههای من مستحکم شودتا فرایض تو را حفظ کنم.

Utinam dirigantur viæ meæ ad custodiendas justificationes tuas.

۶ 6 آنگاه خجل نخواهم شد چون تمام اوامر تو را در مد نظر خود دارم.

Tunc non confundar, cum perspexero in omnibus mandatis tuis.

۷ 7 تو را به راستی دل حمد خواهم گفت چون داوریهای عدالت تو را آموخته شوم.

Confitebor tibi in directione cordis, in eo quod didici judicia justitiæ tuæ.

۸ 8 فرایض تورا نگاه می‌دارم. مرا بالکلیه ترک منما.

Justificationes tuas custodiam; non me derelinquas usquequaque.

۹ 9 به چه چیز مرد جوان راه خود را پاک می‌سازد؟ به نگاه داشتنش موافق کلام تو.

In quo corrigit adolescentior viam suam? in custodiendo sermones tuos.

۱۰ 10 به تمامی دل تو را طلبیدم. مگذار که از اوامر توگمراه شوم.

In toto corde meo exquisivi te; ne repellas me a mandatis tuis.

۱۱ 11 کلام تو را در دل خود مخفی داشتم که مبادا به تو گناه ورزم.

In corde meo abscondi eloquia tua, ut non peccem tibi.

۱۲ 12 ‌ای خداوند تومتبارک هستی فرایض خود را به من بیاموز.

Benedictus es, Domine; doce me justificationes tuas.

۱۳ 13 به لب های خود بیان کردم تمامی داوری های دهان تو را.

In labiis meis pronuntiavi omnia judicia oris tui.

۱۴ 14 در طریق شهادات تو شادمانم.

In via testimoniorum tuorum delectatus sum, sicut in omnibus divitiis.

۱۵ 15 چنانکه در هر قسم توانگری، در وصایای توتفکر می‌کنم و به طریق های تو نگران خواهم بود.

In mandatis tuis exercebor, et considerabo vias tuas.

۱۶ 16 از فرایض تو لذت می‌برم، پس کلام تو رافراموش نخواهم کرد.

In justificationibus tuis meditabor: non obliviscar sermones tuos.

۱۷ 17 به بنده خود احسان بنما تا زنده شوم و کلام تو را حفظ نمایم.

Retribue servo tuo, vivifica me, et custodiam sermones tuos.

۱۸ 18 چشمان مرا بگشا تا ازشریعت تو چیزهای عجیب بینم.

Revela oculos meos, et considerabo mirabilia de lege tua.

۱۹ 19 من در زمین غریب هستم. اوامر خود را از من مخفی مدار.

Incola ego sum in terra: non abscondas a me mandata tua.

۲۰ 20 جان من شکسته می‌شود از اشتیاق داوریهای تو در هر وقت.

Concupivit anima mea desiderare justificationes tuas in omni tempore.

۲۱ 21 متکبران ملعون را توبیخ نمودی، که از اوامر تو گمراه می‌شوند.

Increpasti superbos; maledicti qui declinant a mandatis tuis.

۲۲ 22 ننگ ورسوایی را از من بگردان، زیرا که شهادات تو راحفظ کرده‌ام.

Aufer a me opprobrium et contemptum, quia testimonia tua exquisivi.

۲۳ 23 سروران نیز نشسته، به ضد من سخن‌گفتند. لیکن بنده تو در فرایض تو تفکرمی کند.

Etenim sederunt principes, et adversum me loquebantur; servus autem tuus exercebatur in justificationibus tuis.

۲۴ 24 شهادات تو نیز ابتهاج من و مشورت دهندگان من بوده‌اند.

Nam et testimonia tua meditatio mea est, et consilium meum justificationes tuæ.

۲۵ 25 جان من به خاک چسبیده است. مرا موافق کلام خود زنده ساز.

Adhæsit pavimento anima mea: vivifica me secundum verbum tuum.

۲۶ 26 راههای خود را ذکر کردم و مرا اجابت نمودی. پس فرایض خویش را به من بیاموز.

Vias meas enuntiavi, et exaudisti me; doce me justificationes tuas.

۲۷ 27 طریق وصایای خود را به من بفهمان و در کارهای عجیب تو تفکر خواهم نمود.

Viam justificationum tuarum instrue me, et exercebor in mirabilibus tuis.

۲۸ 28 جان من از حزن گداخته می‌شود. مرا موافق کلام خود برپا بدار.

Dormitavit anima mea præ tædio: confirma me in verbis tuis.

۲۹ 29 راه دروغ را از من دور کن و شریعت خود را به من عنایت فرما.

Viam iniquitatis amove a me, et de lege tua miserere mei.

۳۰ 30 طریق راستی رااختیار کردم و داوریهای تو را پیش خود گذاشتم.

Viam veritatis elegi; judicia tua non sum oblitus.

۳۱ 31 به شهادات تو چسبیدم. ای خداوند مرا خجل مساز.

Adhæsi testimoniis tuis, Domine; noli me confundere.

۳۲ 32 در طریق اوامر تو دوان خواهم رفت، وقتی که دل مرا وسعت دادی.

Viam mandatorum tuorum cucurri, cum dilatasti cor meum.

۳۳ 33 ‌ای خداوند طریق فرایض خود را به من بیاموز. پس آنها را تا به آخر نگاه خواهم داشت.

Legem pone mihi, Domine, viam justificationum tuarum, et exquiram eam semper.

۳۴ 34 مرا فهم بده و شریعت تو را نگاه خواهم داشت و آن را به تمامی دل خود حفظ خواهم نمود.

Da mihi intellectum, et scrutabor legem tuam, et custodiam illam in toto corde meo.

۳۵ 35 مرا در سبیل اوامر خود سالک گردان زیرا که درآن رغبت دارم.

Deduc me in semitam mandatorum tuorum, quia ipsam volui.

۳۶ 36 دل مرا به شهادات خود مایل گردان و نه به سوی طمع.

Inclina cor meum in testimonia tua, et non in avaritiam.

۳۷ 37 چشمانم را از دیدن بطالت برگردان و در طریق خود مرا زنده ساز.

Averte oculos meos, ne videant vanitatem; in via tua vivifica me.

۳۸ 38 کلام خود را بر بنده خویش استوار کن، که به ترس تو سپرده شده است.

Statue servo tuo eloquium tuum in timore tuo.

۳۹ 39 ننگ مرا که از آن می‌ترسم از من دور کن زیرا که داوریهای تو نیکواست.

Amputa opprobrium meum quod suspicatus sum, quia judicia tua jucunda.

۴۰ 40 هان به وصایای تو اشتیاق دارم. به حسب عدالت خود مرا زنده ساز.

Ecce concupivi mandata tua: in æquitate tua vivifica me.

۴۱ 41 ‌ای خداوند رحمهای تو به من برسد ونجات تو به حسب کلام تو.

Et veniat super me misericordia tua, Domine; salutare tuum secundum eloquium tuum.

۴۲ 42 تا بتوانم ملامت کننده خود را جواب دهم زیرا بر کلام تو توکل دارم.

Et respondebo exprobrantibus mihi verbum, quia speravi in sermonibus tuis.

۴۳ 43 و کلام راستی را از دهانم بالکل مگیرزیرا که به داوریهای تو امیدوارم

Et ne auferas de ore meo verbum veritatis usquequaque, quia in judiciis tuis supersperavi.

۴۴ 44 و شریعت تورا دائم نگاه خواهم داشت تا ابدالاباد.

Et custodiam legem tuam semper, in sæculum et in sæculum sæculi.

۴۵ 45 و به آزادی راه خواهم رفت زیرا که وصایای تو را طلبیده‌ام.

Et ambulabam in latitudine, quia mandata tua exquisivi.

۴۶ 46 و در شهادات تو به حضور پادشاهان سخن خواهم گفت و خجل نخواهم شد.

Et loquebar in testimoniis tuis in conspectu regum, et non confundebar.

۴۷ 47 و ازوصایای تو تلذذ خواهم یافت که آنها را دوست می‌دارم.

Et meditabar in mandatis tuis, quæ dilexi.

۴۸ 48 و دستهای خود را به اوامر تو که دوست می‌دارم بر خواهم افراشت و در فرایض تو تفکر خواهم نمود.

Et levavi manus meas ad mandata tua, quæ dilexi, et exercebar in justificationibus tuis.

۴۹ 49 کلام خود را با بنده خویش به یاد آور که مرا بر آن امیدوار گردانیدی.

Memor esto verbi tui servo tuo, in quo mihi spem dedisti.

۵۰ 50 این در مصیبتم تسلی من است زیرا قول تو مرا زنده ساخت.

Hæc me consolata est in humilitate mea, quia eloquium tuum vivificavit me.

۵۱ 51 متکبران مرا بسیار استهزا کردند، لیکن ازشریعت تو رو نگردانیدم.

Superbi inique agebant usquequaque; a lege autem tua non declinavi.

۵۲ 52 ‌ای خداوندداوریهای تو را از قدیم به یاد آوردم و خویشتن راتسلی دادم.

Memor fui judiciorum tuorum a sæculo, Domine, et consolatus sum.

۵۳ 53 حدت خشم مرا در‌گرفته است، به‌سبب شریرانی که شریعت تو را ترک کرده‌اند.

Defectio tenuit me, pro peccatoribus derelinquentibus legem tuam.

۵۴ 54 فرایض تو سرودهای من گردید، در خانه غربت من.

Cantabiles mihi erant justificationes tuæ in loco peregrinationis meæ.

۵۵ 55 ‌ای خداوند نام تو را در شب به یادآوردم و شریعت تو را نگاه داشتم.

Memor fui nocte nominis tui, Domine, et custodivi legem tuam.

۵۶ 56 این بهره من گردید، زیرا که وصایای تو را نگاه داشتم.

Hæc facta est mihi, quia justificationes tuas exquisivi.

۵۷ 57 خداوند نصیب من است. گفتم که کلام تو رانگاه خواهم داشت.

Portio mea, Domine, dixi custodire legem tuam.

۵۸ 58 رضامندی تو را به تمامی دل خود طلبیدم. به حسب کلام خود بر من رحم فرما.

Deprecatus sum faciem tuam in toto corde meo; miserere mei secundum eloquium tuum.

۵۹ 59 در راههای خود تفکر کردم و پایهای خود را به شهادات تو مایل ساختم.

Cogitavi vias meas, et converti pedes meos in testimonia tua.

۶۰ 60 شتابیدم ودرنگ نکردم تا اوامر تو را نگاه دارم.

Paratus sum, et non sum turbatus, ut custodiam mandata tua.

۶۱ 61 ریسمانهای شریران مرا احاطه کرد، لیکن شریعت تو را فراموش نکردم.

Funes peccatorum circumplexi sunt me, et legem tuam non sum oblitus.

۶۲ 62 در نصف شب برخاستم تا تو را حمد گویم برای داوریهای عدالت تو.

Media nocte surgebam ad confitendum tibi, super judicia justificationis tuæ.

۶۳ 63 من همه ترسندگانت را رفیق هستم، و آنانی را که وصایای تو را نگاه می‌دارند.

Particeps ego sum omnium timentium te, et custodientium mandata tua.

۶۴ 64 ‌ای خداوند زمین از رحمت تو پر است. فرایض خودرا به من بیاموز.

Misericordia tua, Domine, plena est terra; justificationes tuas doce me.

۶۵ 65 با بنده خود احسان نمودی، ای خداوندموافق کلام خویش.

Bonitatem fecisti cum servo tuo, Domine, secundum verbum tuum.

۶۶ 66 خردمندی نیکو و معرفت را به من بیاموز زیرا که به اوامر تو ایمان آوردم.

Bonitatem, et disciplinam, et scientiam doce me, quia mandatis tuis credidi.

۶۷ 67 قبل از آنکه مصیبت را ببینم من گمراه شدم لیکن الان کلام تو را نگاه داشتم.

Priusquam humiliarer ego deliqui: propterea eloquium tuum custodivi.

۶۸ 68 تو نیکو هستی و نیکویی می‌کنی. فرایض خود را به من بیاموز.

Bonus es tu, et in bonitate tua doce me justificationes tuas.

۶۹ 69 متکبران بر من دروغ بستند. و اما من به تمامی دل وصایای تو را نگاه داشتم.

Multiplicata est super me iniquitas superborum; ego autem in toto corde meo scrutabor mandata tua.

۷۰ 70 دل ایشان مثل پیه فربه است. و اما من در شریعت تو تلذذمی یابم.

Coagulatum est sicut lac cor eorum; ego vero legem tuam meditatus sum.

۷۱ 71 مرا نیکو است که مصیبت را دیدم، تافرایض تو را بیاموزم.

Bonum mihi quia humiliasti me, ut discam justificationes tuas.

۷۲ 72 شریعت دهان تو برای من بهتر است از هزاران طلا و نقره.

Bonum mihi lex oris tui, super millia auri et argenti.

۷۳ 73 دستهای تو مرا ساخته و آفریده است. مرافهیم گردان تا اوامر تو را بیاموزم.

Manus tuæ fecerunt me, et plasmaverunt me: da mihi intellectum, et discam mandata tua.

۷۴ 74 ترسندگان توچون مرا بینند شادمان گردند زیرا به کلام توامیدوار هستم.

Qui timent te videbunt me et lætabuntur, quia in verba tua supersperavi.

۷۵ 75 ‌ای خداوند دانسته‌ام که داوریهای تو عدل است، و بر‌حق مرا مصیبت داده‌ای.

Cognovi, Domine, quia æquitas judicia tua, et in veritate tua humiliasti me.

۷۶ 76 پس رحمت تو برای تسلی من بشود، موافق کلام تو با بنده خویش.

Fiat misericordia tua ut consoletur me, secundum eloquium tuum servo tuo.

۷۷ 77 رحمت های توبه من برسد تا زنده شوم زیرا که شریعت تو تلذذمن است.

Veniant mihi miserationes tuæ, et vivam, quia lex tua meditatio mea est.

۷۸ 78 متکبران خجل شوند زیرا به دروغ مرا اذیت رسانیدند. و اما من در وصایای تو تفکرمی کنم.

Confundantur superbi, quia injuste iniquitatem fecerunt in me; ego autem exercebor in mandatis tuis.

۷۹ 79 ترسندگان تو به من رجوع کنند و آنانی که شهادات تو را می‌دانند.

Convertantur mihi timentes te, et qui noverunt testimonia tua.

۸۰ 80 دل من در فرایض تو کامل شود، تا خجل نشوم.

Fiat cor meum immaculatum in justificationibus tuis, ut non confundar.

۸۱ 81 جان من برای نجات تو کاهیده می‌شود. لیکن به کلام تو امیدوار هستم.

Defecit in salutare tuum anima mea, et in verbum tuum supersperavi.

۸۲ 82 چشمان من برای کلام تو تار گردیده است و می‌گویم کی مراتسلی خواهی داد.

Defecerunt oculi mei in eloquium tuum, dicentes: Quando consolaberis me?

۸۳ 83 زیرا که مثل مشک در دودگردیده‌ام. لیکن فرایض تو را فراموش نکرده‌ام.

Quia factus sum sicut uter in pruina; justificationes tuas non sum oblitus.

۸۴ 84 چند است روزهای بنده تو؟ و کی بر جفاکنندگانم داوری خواهی نمود؟

Quot sunt dies servi tui? quando facies de persequentibus me judicium?

۸۵ 85 متکبران برای من حفره‌ها زدند زیرا که موافق شریعت تونیستند.

Narraverunt mihi iniqui fabulationes, sed non ut lex tua.

۸۶ 86 تمامی اوامر تو امین است. بر من ناحق جفا کردند. پس مرا امداد فرما.

Omnia mandata tua veritas: inique persecuti sunt me, adjuva me.

۸۷ 87 نزدیک بود که مرا از زمین نابود سازند. اما من وصایای تو را ترک نکردم.

Paulominus consummaverunt me in terra; ego autem non dereliqui mandata tua.

۸۸ 88 به حسب رحمت خود مرا زنده ساز تاشهادات دهان تو را نگاه دارم.

Secundum misericordiam tuam vivifica me, et custodiam testimonia oris tui.

۸۹ 89 ‌ای خداوند کلام تو تا ابدالاباد در آسمانهاپایدار است.

In æternum, Domine, verbum tuum permanet in cælo.

۹۰ 90 امانت تو نسلا بعد نسل است. زمین را آفریده‌ای و پایدار می‌ماند.

In generationem et generationem veritas tua; fundasti terram, et permanet.

۹۱ 91 برای داوریهای تو تا امروز ایستاده‌اند زیرا که همه بنده تو هستند.

Ordinatione tua perseverat dies, quoniam omnia serviunt tibi.

۹۲ 92 اگر شریعت تو تلذذ من نمی بود، هرآینه در مذلت خود هلاک می‌شدم.

Nisi quod lex tua meditatio mea est, tunc forte periissem in humilitate mea.

۹۳ 93 وصایای تو را تا به ابد فراموش نخواهم کردزیرا به آنها مرا زنده ساخته‌ای.

In æternum non obliviscar justificationes tuas, quia in ipsis vivificasti me.

۹۴ 94 من از آن توهستم مرا نجات ده زیرا که وصایای تو را طلبیدم.

Tuus sum ego; salvum me fac: quoniam justificationes tuas exquisivi.

۹۵ 95 شریران برای من انتظار کشیدند تا مرا هلاک کنند. لیکن در شهادات تو تامل می‌کنم.

Me exspectaverunt peccatores ut perderent me; testimonia tua intellexi.

۹۶ 96 برای هر کمالی انتهایی دیدم، لیکن حکم تو بی‌نهایت وسیع است.

Omnis consummationis vidi finem, latum mandatum tuum nimis.

۹۷ 97 شریعت تو را چقدر دوست می‌دارم.

Quomodo dilexi legem tuam, Domine! tota die meditatio mea est.

۹۸ 98 اوامر تو مرا ازدشمنانم حکیم تر ساخته است زیرا که همیشه نزد من می‌باشد.

Super inimicos meos prudentem me fecisti mandato tuo, quia in æternum mihi est.

۹۹ 99 از جمیع معلمان خود فهیم ترشدم زیرا که شهادات تو تفکر من است.

Super omnes docentes me intellexi, quia testimonia tua meditatio mea est.

۱۰۰ 100 ازمشایخ خردمندتر شدم زیرا که وصایای تو رانگاه داشتم.

Super senes intellexi, quia mandata tua quæsivi.

۱۰۱ 101 پایهای خود را از هر راه بد نگاه داشتم تا آن که کلام تو را حفظ کنم.

Ab omni via mala prohibui pedes meos, ut custodiam verba tua.

۱۰۲ 102 ازداوریهای تو رو برنگردانیدم، زیرا که تو مرا تعلیم دادی.

A judiciis tuis non declinavi, quia tu legem posuisti mihi.

۱۰۳ 103 کلام تو به مذاق من چه شیرین است وبه دهانم از عسل شیرین تر.

Quam dulcia faucibus meis eloquia tua! super mel ori meo.

۱۰۴ 104 از وصایای توفطانت را تحصیل کردم. بنابراین هر راه دروغ رامکروه می‌دارم.

A mandatis tuis intellexi; propterea odivi omnem viam iniquitatis.

۱۰۵ 105 کلام تو برای پایهای من چراغ، و برای راههای من نور است.

Lucerna pedibus meis verbum tuum, et lumen semitis meis.

۱۰۶ 106 قسم خوردم و آن راوفا خواهم نمود که داوریهای عدالت تو را نگاه خواهم داشت.

Juravi et statui custodire judicia justitiæ tuæ.

۱۰۷ 107 بسیار ذلیل شده‌ام. ای خداوند، موافق کلام خود مرا زنده ساز!

Humiliatus sum usquequaque, Domine; vivifica me secundum verbum tuum.

۱۰۸ 108 ‌ای خداوند هدایای تبرعی دهان مرا منظور فرما وداوریهای خود را به من بیاموز.

Voluntaria oris mei beneplacita fac, Domine, et judicia tua doce me.

۱۰۹ 109 جان من همیشه در کف من است، لیکن شریعت تو رافراموش نمی کنم.

Anima mea in manibus meis semper, et legem tuam non sum oblitus.

۱۱۰ 110 شریران برای من دام گذاشته‌اند، اما از وصایای تو گمراه نشدم.

Posuerunt peccatores laqueum mihi, et de mandatis tuis non erravi.

۱۱۱ 111 شهادات تو را تا به ابد میراث خود ساخته‌ام زیرا که آنها شادمانی دل من است.

Hæreditate acquisivi testimonia tua in æternum, quia exsultatio cordis mei sunt.

۱۱۲ 112 دل خود رابرای بجا آوردن فرایض تو مایل ساختم، تاابدالاباد و تا نهایت.

Inclinavi cor meum ad faciendas justificationes tuas in æternum, propter retributionem.

۱۱۳ 113 مردمان دو رو را مکروه داشته‌ام، لیکن شریعت تو را دوست می‌دارم.

Iniquos odio habui, et legem tuam dilexi.

۱۱۴ 114 ستر و سپر من تو هستی. به کلام تو انتظار می‌کشم.

Adjutor et susceptor meus es tu, et in verbum tuum supersperavi.

۱۱۵ 115 ‌ای بدکاران، از من دور شوید! و اوامر خدای خویش را نگاه خواهم داشت.

Declinate a me, maligni, et scrutabor mandata Dei mei.

۱۱۶ 116 مرا به حسب کلام خود تایید کن تا زنده شوم و از امید خود خجل نگردم.

Suscipe me secundum eloquium tuum, et vivam, et non confundas me ab exspectatione mea.

۱۱۷ 117 مرا تقویت کن تا رستگار گردم و برفرایض تو دائم نظر نمایم.

Adjuva me, et salvus ero, et meditabor in justificationibus tuis semper.

۱۱۸ 118 همه کسانی را که از فرایض تو گمراه شده‌اند، حقیر شمرده‌ای زیراکه مکر ایشان دروغ است.

Sprevisti omnes discedentes a judiciis tuis, quia injusta cogitatio eorum.

۱۱۹ 119 جمیع شریران زمین را مثل درد هلاک می‌کنی. بنابراین شهادات تو را دوست می‌دارم.

Prævaricantes reputavi omnes peccatores terræ; ideo dilexi testimonia tua.

۱۲۰ 120 موی بدن من از خوف تو برخاسته است و از داوریهای تو ترسیدم.

Confige timore tuo carnes meas; a judiciis enim tuis timui.

۱۲۱ 121 داد و عدالت را به‌جا آوردم. مرا به ظلم کنندگانم تسلیم منما.

Feci judicium et justitiam: non tradas me calumniantibus me.

۱۲۲ 122 برای سعادت بنده خود ضامن شو تا متکبران بر من ظلم نکنند.

Suscipe servum tuum in bonum: non calumnientur me superbi.

۱۲۳ 123 چشمانم برای نجات تو تار شده است و برای کلام عدالت تو.

Oculi mei defecerunt in salutare tuum, et in eloquium justitiæ tuæ.

۱۲۴ 124 با بنده خویش موافق رحمانیتت عمل نما و فرایض خود را به من بیاموز.

Fac cum servo tuo secundum misericordiam tuam, et justificationes tuas doce me.

۱۲۵ 125 من بنده تو هستم. مرا فهیم گردان تاشهادات تو را دانسته باشم.

Servus tuus sum ego: da mihi intellectum, ut sciam testimonia tua.

۱۲۶ 126 وقت است که خداوند عمل کند زیرا که شریعت تو را باطل نموده‌اند.

Tempus faciendi, Domine: dissipaverunt legem tuam.

۱۲۷ 127 بنابراین، اوامر تو را دوست می‌دارم، زیادتر از طلا و زر خالص.

Ideo dilexi mandata tua super aurum et topazion.

۱۲۸ 128 بنابراین، همه وصایای تو را در هر چیز راست می‌دانم، وهر راه دروغ را مکروه می‌دارم.

Propterea ad omnia mandata tua dirigebar; omnem viam iniquam odio habui.

۱۲۹ 129 شهادات تو عجیب است. ازین سبب جان من آنها را نگاه می‌دارد.

Mirabilia testimonia tua: ideo scrutata est ea anima mea.

۱۳۰ 130 کشف کلام تو نورمی بخشد و ساده دلان را فهیم می‌گرداند.

Declaratio sermonum tuorum illuminat, et intellectum dat parvulis.

۱۳۱ 131 دهان خود را نیکو باز کرده، نفس زدم زیرا که مشتاق وصایای تو بودم.

Os meum aperui, et attraxi spiritum: quia mandata tua desiderabam.

۱۳۲ 132 بر من نظر کن و کرم فرما، برحسب عادت تو به آنانی که نام تو رادوست می‌دارند.

Aspice in me, et miserere mei, secundum judicium diligentium nomen tuum.

۱۳۳ 133 قدم های مرا در کلام خودت پایدار ساز، تا هیچ بدی بر من تسلط نیابد.

Gressus meos dirige secundum eloquium tuum, et non dominetur mei omnis injustitia.

۱۳۴ 134 مرا از ظلم انسان خلاصی ده، تا وصایای تورا نگاه دارم.

Redime me a calumniis hominum ut custodiam mandata tua.

۱۳۵ 135 روی خود را بر بنده خود روشن ساز، و فرایض خود را به من بیاموز.

Faciem tuam illumina super servum tuum, et doce me justificationes tuas.

۱۳۶ 136 نهرهای آب از چشمانم جاری است زیرا که شریعت تو رانگاه نمی دارند.

Exitus aquarum deduxerunt oculi mei, quia non custodierunt legem tuam.

۱۳۷ 137 ‌ای خداوند تو عادل هستی و داوریهای تو راست است.

Justus es, Domine, et rectum judicium tuum.

۱۳۸ 138 شهادات خود را به راستی امر فرمودی و به امانت الی نهایت.

Mandasti justitiam testimonia tua, et veritatem tuam nimis.

۱۳۹ 139 غیرت من مرا هلاک کرده است زیرا که دشمنان من کلام تورا فراموش کرده‌اند.

Tabescere me fecit zelus meus, quia obliti sunt verba tua inimici mei.

۱۴۰ 140 کلام تو بی‌نهایت مصفی است و بنده تو آن را دوست می‌دارد.

Ignitum eloquium tuum vehementer, et servus tuus dilexit illud.

۱۴۱ 141 من کوچک و حقیر هستم، اما وصایای تو را فراموش نکردم.

Adolescentulus sum ego et contemptus; justificationes tuas non sum oblitus.

۱۴۲ 142 عدالت تو عدل است تا ابدالاباد وشریعت تو راست است.

Justitia tua, justitia in æternum, et lex tua veritas.

۱۴۳ 143 تنگی و ضیق مرا درگرفته است، اما اوامر تو تلذذ من است.

Tribulatio et angustia invenerunt me; mandata tua meditatio mea est.

۱۴۴ 144 شهادات تو عادل است تا ابدالاباد. مرا فهیم گردان تا زنده شوم.

Æquitas testimonia tua in æternum: intellectum da mihi, et vivam.

۱۴۵ 145 به تمامی دل خوانده‌ام. ای خداوند مراجواب ده تا فرایض تو را نگاه دارم!

Clamavi in toto corde meo: exaudi me, Domine; justificationes tuas requiram.

۱۴۶ 146 تو راخوانده‌ام، پس مرا نجات ده. و شهادات تو را نگاه خواهم داشت.

Clamavi ad te; salvum me fac: ut custodiam mandata tua.

۱۴۷ 147 بر طلوع فجر سبقت جسته، استغاثه کردم، و کلام تو را انتظار کشیدم.

Præveni in maturitate, et clamavi: quia in verba tua supersperavi.

۱۴۸ 148 چشمانم بر پاسهای شب سبقت جست، تا درکلام تو تفکر بنمایم.

Prævenerunt oculi mei ad te diluculo, ut meditarer eloquia tua.

۱۴۹ 149 به حسب رحمت خود آواز مرا بشنو. ای خداوند موافق داوریهای خودمرا زنده ساز.

Vocem meam audi secundum misericordiam tuam, Domine, et secundum judicium tuum vivifica me.

۱۵۰ 150 آنانی که در‌پی خباثت می‌روند، نزدیک می‌آیند، و از شریعت تو دورمی باشند.

Appropinquaverunt persequentes me iniquitati: a lege autem tua longe facti sunt.

۱۵۱ 151 ‌ای خداوند تو نزدیک هستی وجمیع اوامر تو راست است.

Prope es tu, Domine, et omnes viæ tuæ veritas.

۱۵۲ 152 شهادات تو را اززمان پیش دانسته‌ام که آنها را بنیان کرده‌ای تاابدالاباد.

Initio cognovi de testimoniis tuis, quia in æternum fundasti ea.

۱۵۳ 153 بر مذلت من نظر کن و مرا خلاصی ده زیراکه شریعت تو را فراموش نکرده‌ام.

Vide humilitatem meam, et eripe me, quia legem tuam non sum oblitus.

۱۵۴ 154 در دعوای من دادرسی فرموده، مرا نجات ده و به حسب کلام خویش مرا زنده ساز.

Judica judicium meum, et redime me: propter eloquium tuum vivifica me.

۱۵۵ 155 نجات از شریران دور است زیرا که فرایض تو را نمی طلبند.

Longe a peccatoribus salus, quia justificationes tuas non exquisierunt.

۱۵۶ 156 ‌ای خداوند، رحمت های تو بسیار است. به حسب داوریهای خود مرا زنده ساز.

Misericordiæ tuæ multæ, Domine; secundum judicium tuum vivifica me.

۱۵۷ 157 جفاکنندگان و خصمان من بسیارند. اما ازشهادات تو رو برنگردانیدم.

Multi qui persequuntur me, et tribulant me; a testimoniis tuis non declinavi.

۱۵۸ 158 خیانت کاران رادیدم و مکروه داشتم زیرا کلام تو را نگاه نمی دارند.

Vidi prævaricantes et tabescebam, quia eloquia tua non custodierunt.

۱۵۹ 159 ببین که وصایای تو را دوست می‌دارم. ای خداوند، به حسب رحمت خود مرازنده ساز!

Vide quoniam mandata tua dilexi, Domine: in misericordia tua vivifica me.

۱۶۰ 160 جمله کلام تو راستی است وتمامی داوری عدالت تو تا ابدالاباد است.

Principium verborum tuorum veritas; in æternum omnia judicia justitiæ tuæ.

۱۶۱ 161 سروران بی‌جهت بر من جفا کردند. اما دل من از کلام تو ترسان است.

Principes persecuti sunt me gratis, et a verbis tuis formidavit cor meum.

۱۶۲ 162 من در کلام توشادمان هستم، مثل کسی‌که غنیمت وافر پیدانموده باشد.

Lætabor ego super eloquia tua, sicut qui invenit spolia multa.

۱۶۳ 163 از دروغ کراهت و نفرت دارم. اماشریعت تو را دوست می‌دارم.

Iniquitatem odio habui, et abominatus sum, legem autem tuam dilexi.

۱۶۴ 164 هر روز تو راهفت مرتبه تسبیح می‌خوانم، برای داوریهای عدالت تو.

Septies in die laudem dixi tibi, super judicia justitiæ tuæ.

۱۶۵ 165 آنانی را که شریعت تو را دوست می دارند، سلامتی عظیم است و هیچ‌چیز باعث لغزش ایشان نخواهد شد.

Pax multa diligentibus legem tuam, et non est illis scandalum.

۱۶۶ 166 ‌ای خداوند، برای نجات تو امیدوار هستم و اوامر تو را بجا می‌آورم.

Exspectabam salutare tuum, Domine, et mandata tua dilexi.

۱۶۷ 167 جان من شهادات تو را نگاه داشته است و آنهارا بی‌نهایت دوست می‌دارم.

Custodivit anima mea testimonia tua, et dilexit ea vehementer.

۱۶۸ 168 وصایا وشهادات تو را نگاه داشته‌ام زیرا که تمام طریقهای من در مد نظر تو است.

Servavi mandata tua et testimonia tua, quia omnes viæ meæ in conspectu tuo.

۱۶۹ 169 ‌ای خداوند، فریاد من به حضور تو برسد. به حسب کلام خود مرا فهیم گردان.

Appropinquet deprecatio mea in conspectu tuo, Domine; juxta eloquium tuum da mihi intellectum.

۱۷۰ 170 مناجات من به حضور تو برسد. به حسب کلام خود مراخلاصی ده.

Intret postulatio mea in conspectu tuo; secundum eloquium tuum eripe me.

۱۷۱ 171 لبهای من حمد تو را جاری کندزیرا فرایض خود را به من آموخته‌ای.

Eructabunt labia mea hymnum, cum docueris me justificationes tuas.

۱۷۲ 172 زبان من کلام تو را بسراید زیرا که تمام اوامر تو عدل است.

Pronuntiabit lingua mea eloquium tuum, quia omnia mandata tua æquitas.

۱۷۳ 173 دست تو برای اعانت من بشود زیرا که وصایای تو را برگزیده‌ام.

Fiat manus tua ut salvet me, quoniam mandata tua elegi.

۱۷۴ 174 ‌ای خداوند برای نجات تو مشتاق بوده‌ام و شریعت تو تلذذ من است.

Concupivi salutare tuum, Domine, et lex tua meditatio mea est.

۱۷۵ 175 جان من زنده شود تا تو را تسبیح بخواند و داوریهای تو معاون من باشد.

Vivet anima mea, et laudabit te, et judicia tua adjuvabunt me.

۱۷۶ 176 مثل گوسفند گم شده، آواره گشتم. بنده خود را طلب نما، زیرا که اوامر تو را فراموش نکردم.

Erravi sicut ovis quæ periit: quære servum tuum, quia mandata tua non sum oblitus.

The Creation of Light