< مزامیر 116 >

خداوند را محبت می‌نمایم زیرا که آواز من و تضرع مرا شنیده است. ۱ 1
Sitä minä rakastan, että Herra kuulee minun rukoukseni äänen;
زیرا که گوش خود را به من فرا داشته است، پس مدت حیات خود، او را خواهم خواند. ۲ 2
Että hän korvansa kallistaa minun puoleeni; sentähden minä avukseni huudan häntä elinaikanani.
ریسمان های موت مرا احاطه کرد و تنگیهای هاویه مرا دریافت، تنگی و غم پیدا کردم. (Sheol h7585) ۳ 3
Kuoleman paulat ovat minun piirittäneet, ja helvetin ahdistukset ovat minun löytäneet: minä tulin vaivaan ja tuskaan. (Sheol h7585)
آنگاه نام خداوند را خواندم. آه‌ای خداوند جان مرارهایی ده! ۴ 4
Mutta minä avukseni huudan Herran nimeä: o Herra, pelasta minun sieluni!
خداوند رئوف و عادل است و خدای ما رحیم است. ۵ 5
Herra on armollinen ja vanhurskas, ja meidän Jumalamme on laupias.
خداوند ساده دلان را محافظت می‌کند. ذلیل بودم و مرا نجات داد. ۶ 6
Herra kätkee yksinkertaiset: kuin minä olin kovin vaivattu, niin hän minua autti.
‌ای جان من به آرامی خود برگرد، زیراخداوند به تو احسان نموده است. ۷ 7
Palaja taas, minun sieluni, sinun lepoos; sillä Herra tekee hyvästi sinulle.
زیرا که جان مرا از موت خلاصی دادی و چشمانم را از اشک و پایهایم را از لغزیدن. ۸ 8
Sillä sinä olet sieluni temmannut pois kuolemasta, silmäni kyynelistä, jalkani kompastuksesta.
به حضور خداوند سالک خواهم بود، در زمین زندگان. ۹ 9
Minä vaellan Herran edessä eläväin maassa.
ایمان آوردم پس سخن گفتم. من بسیار مستمند شدم. ۱۰ 10
Minä uskon, sentähden minä puhun; mutta minä sangen vaivataan.
درپریشانی خود گفتم که «جمیع آدمیان دروغ گویند.» ۱۱ 11
Minä sanoin hämmästyksessä: kaikki ihmiset ovat valehteliat.
خداوند را چه ادا کنم، برای همه احسانهایی که به من نموده است؟ ۱۲ 12
Kuinka minä maksan Herralle kaikki hänen hyvät tekonsa, jotka hän minulle teki?
پیاله نجات را خواهم گرفت و نام خداوند را خواهم خواند. ۱۳ 13
Minä otan sen autuaallisen kalkin, ja saarnaan Herran nimeä.
نذرهای خود را به خداوند ادا خواهم کرد، به حضور تمامی قوم او. ۱۴ 14
Minä maksan lupaukseni Herralle kaiken hänen kansansa edessä.
موت مقدسان خداونددر نظر وی گرانبها است. ۱۵ 15
Hänen pyhäinsä kuolema on kallis Herran edessä.
آه‌ای خداوند، من بنده تو هستم! من بنده تو و پسر کنیز تو هستم. بندهای مرا گشوده‌ای! ۱۶ 16
O Herra! minä olen sinun palvelias, minä olen sinun palvelias, sinun piikas poika: sinä olet minun siteeni vallallensa päästänyt.
قربانی های تشکر نزدتو خواهم گذرانید و نام خداوند را خواهم خواند. ۱۷ 17
Minä uhraan sinulle kiitosuhria, ja Herran nimeä saarnaan.
نذرهای خود را به خداوند ادا خواهم کرد، به حضور تمامی قوم وی، ۱۸ 18
Minä maksan Herralle lupaukseni kaiken hänen kansansa edessä,
در صحن های خانه خداوند، در اندرون تو‌ای اورشلیم. هللویاه! ۱۹ 19
Herran huoneen esikartanoissa, keskellä sinua, Jerusalem. Halleluja!

< مزامیر 116 >