< مزامیر 116 >
خداوند را محبت مینمایم زیرا که آواز من و تضرع مرا شنیده است. | ۱ 1 |
Sitä minä rakastan, että Herra kuulee minun rukoukseni äänen;
زیرا که گوش خود را به من فرا داشته است، پس مدت حیات خود، او را خواهم خواند. | ۲ 2 |
Että hän korvansa kallistaa minun puoleeni; sentähden minä avukseni huudan häntä elinaikanani.
ریسمان های موت مرا احاطه کرد و تنگیهای هاویه مرا دریافت، تنگی و غم پیدا کردم. (Sheol ) | ۳ 3 |
Kuoleman paulat ovat minun piirittäneet, ja helvetin ahdistukset ovat minun löytäneet: minä tulin vaivaan ja tuskaan. (Sheol )
آنگاه نام خداوند را خواندم. آهای خداوند جان مرارهایی ده! | ۴ 4 |
Mutta minä avukseni huudan Herran nimeä: o Herra, pelasta minun sieluni!
خداوند رئوف و عادل است و خدای ما رحیم است. | ۵ 5 |
Herra on armollinen ja vanhurskas, ja meidän Jumalamme on laupias.
خداوند ساده دلان را محافظت میکند. ذلیل بودم و مرا نجات داد. | ۶ 6 |
Herra kätkee yksinkertaiset: kuin minä olin kovin vaivattu, niin hän minua autti.
ای جان من به آرامی خود برگرد، زیراخداوند به تو احسان نموده است. | ۷ 7 |
Palaja taas, minun sieluni, sinun lepoos; sillä Herra tekee hyvästi sinulle.
زیرا که جان مرا از موت خلاصی دادی و چشمانم را از اشک و پایهایم را از لغزیدن. | ۸ 8 |
Sillä sinä olet sieluni temmannut pois kuolemasta, silmäni kyynelistä, jalkani kompastuksesta.
به حضور خداوند سالک خواهم بود، در زمین زندگان. | ۹ 9 |
Minä vaellan Herran edessä eläväin maassa.
ایمان آوردم پس سخن گفتم. من بسیار مستمند شدم. | ۱۰ 10 |
Minä uskon, sentähden minä puhun; mutta minä sangen vaivataan.
درپریشانی خود گفتم که «جمیع آدمیان دروغ گویند.» | ۱۱ 11 |
Minä sanoin hämmästyksessä: kaikki ihmiset ovat valehteliat.
خداوند را چه ادا کنم، برای همه احسانهایی که به من نموده است؟ | ۱۲ 12 |
Kuinka minä maksan Herralle kaikki hänen hyvät tekonsa, jotka hän minulle teki?
پیاله نجات را خواهم گرفت و نام خداوند را خواهم خواند. | ۱۳ 13 |
Minä otan sen autuaallisen kalkin, ja saarnaan Herran nimeä.
نذرهای خود را به خداوند ادا خواهم کرد، به حضور تمامی قوم او. | ۱۴ 14 |
Minä maksan lupaukseni Herralle kaiken hänen kansansa edessä.
موت مقدسان خداونددر نظر وی گرانبها است. | ۱۵ 15 |
Hänen pyhäinsä kuolema on kallis Herran edessä.
آهای خداوند، من بنده تو هستم! من بنده تو و پسر کنیز تو هستم. بندهای مرا گشودهای! | ۱۶ 16 |
O Herra! minä olen sinun palvelias, minä olen sinun palvelias, sinun piikas poika: sinä olet minun siteeni vallallensa päästänyt.
قربانی های تشکر نزدتو خواهم گذرانید و نام خداوند را خواهم خواند. | ۱۷ 17 |
Minä uhraan sinulle kiitosuhria, ja Herran nimeä saarnaan.
نذرهای خود را به خداوند ادا خواهم کرد، به حضور تمامی قوم وی، | ۱۸ 18 |
Minä maksan Herralle lupaukseni kaiken hänen kansansa edessä,
در صحن های خانه خداوند، در اندرون توای اورشلیم. هللویاه! | ۱۹ 19 |
Herran huoneen esikartanoissa, keskellä sinua, Jerusalem. Halleluja!