< مزامیر 112 >

هللویاه! خوشابحال کسی‌که ازخداوند می‌ترسد و در وصایای اوبسیار رغبت دارد. ۱ 1
主をほめたたえよ。主をおそれて、そのもろもろの戒めを大いに喜ぶ人はさいわいである。
ذریتش در زمین زورآورخواهند بود. طبقه راستان مبارک خواهند شد. ۲ 2
その子孫は地において強くなり、正しい者のやからは祝福を得る。
توانگری و دولت در خانه او خواهد بود وعدالتش تا به ابد پایدار است. ۳ 3
繁栄と富とはその家にあり、その義はとこしえに、うせることはない。
نور برای راستان در تاریکی طلوع می‌کند. او کریم و رحیم و عادل است. ۴ 4
光は正しい者のために暗黒の中にもあらわれる。主は恵み深く、あわれみに満ち、正しくいらせられる。
فرخنده است شخصی که رئوف و قرض دهنده باشد. او کارهای خود را به انصاف استوارمی دارد. ۵ 5
恵みを施し、貸すことをなし、その事を正しく行う人はさいわいである。
زیرا که تا به ابد جنبش نخواهد خورد. مرد عادل تا به ابد مذکور خواهد بود. ۶ 6
正しい人は決して動かされることなく、とこしえに覚えられる。
از خبر بدنخواهد ترسید. دل او پایدار است و بر خداوندتوکل دارد. ۷ 7
彼は悪いおとずれを恐れず、その心は主に信頼してゆるがない。
دل او استوار است و نخواهد ترسیدتا آرزوی خویش را بر دشمنان خود ببیند. ۸ 8
その心は落ち着いて恐れることなく、ついにそのあだについての願いを見る。
بذل نموده، به فقرا بخشیده است؛ عدالتش تا به ابدپایدار است. شاخ او با عزت افراشته خواهد شد. ۹ 9
彼は惜しげなく施し、貧しい者に与えた。その義はとこしえに、うせることはない。その角は誉を得てあげられる。
شریر این را دیده، غضبناک خواهد شد. دندانهای خود را فشرده، گداخته خواهد گشت. آرزوی شریران زایل خواهد گردید. ۱۰ 10
悪しき者はこれを見て怒り、歯をかみならして溶け去る。悪しき者の願いは滅びる。

< مزامیر 112 >