مزامیر 110

۱ 1 مزمور داود یهوه به خداوند من گفت: «به‌دست راست من بنشین تا دشمنانت را پای انداز تو سازم.»

Dávidé; zsoltár. Monda az Úr az én uramnak: Ülj az én jobbomon, a míg ellenségeidet zsámolyul vetem a te lábaid alá.

۲ 2 خداوند عصای قوت تو را ازصهیون خواهد فرستاد. در میان دشمنان خودحکمرانی کن.

A te hatalmad pálczáját kinyújtja az Úr Sionból, mondván: Uralkodjál ellenségeid között!

۳ 3 قوم تو در روز قوت تو، هدایای تبرعی می‌باشند. در زینتهای قدوسیت، شبنم جوانی تو از رحم صحرگاه برای توست.

A te néped készséggel siet a te sereggyűjtésed napján, szentséges öltözetekben; hajnalpir méhéből leszen ifjaidnak harmatja.

۴ 4 خداوند قسم خورده است و پشیمان نخواهدشد که «تو کاهن هستی تا ابدالاباد، به رتبه ملکیصدق.»

Megesküdt az Úr és meg nem másítja: Pap vagy te örökké Melkhisedek rendje szerint.

۵ 5 خداوند که به‌دست راست توست؛ در روز غضب خود پادشاهان را شکست خواهد داد.

Az Úr a te jobbod felől; megrontja az ő haragja napján a királyokat;

۶ 6 در میان امتها داوری خواهد کرد. از لاشها پر خواهد ساخت و سر آنها را درزمین وسیع خواهد کوبید.

Ítéletet tart a nemzetek között; telve lesz holttestekkel; összezúz messze földön minden főt.

۷ 7 از نهر سر راه خواهد نوشید. بنابراین سر خود را بر‌خواهدافراشت.

Az út mellett való patakból iszik; ezért emeli fel az ő fejét.