< مزامیر 110 >
مزمور داود یهوه به خداوند من گفت: «بهدست راست من بنشین تا دشمنانت را پای انداز تو سازم.» | ۱ 1 |
Davidin Psalmi. Herra sanoi minun Herralleni: istu oikialle kädelleni, siihenasti kuin minä panen sinun vihollises sinun jalkais astinlaudaksi.
خداوند عصای قوت تو را ازصهیون خواهد فرستاد. در میان دشمنان خودحکمرانی کن. | ۲ 2 |
Herra lähettää sinun väkevyytes valtikan Zionista: vallitse vihollistes seassa.
قوم تو در روز قوت تو، هدایای تبرعی میباشند. در زینتهای قدوسیت، شبنم جوانی تو از رحم صحرگاه برای توست. | ۳ 3 |
Sinun voittos päivänä palvelee sinun kansas sinua mielellänsä pyhissä kaunistuksissa: sinun lapses synnytetään sinulle niinkuin kaste aamuruskosta.
خداوند قسم خورده است و پشیمان نخواهدشد که «تو کاهن هستی تا ابدالاباد، به رتبه ملکیصدق.» | ۴ 4 |
Herra on vannonut, ja ei kadu sitä: sinä olet pappi ijankaikkisesti, Melkisedekin säädyn jälkeen.
خداوند که بهدست راست توست؛ در روز غضب خود پادشاهان را شکست خواهد داد. | ۵ 5 |
Herra on sinun oikialla kädelläs: hän musertaa kuninkaat vihansa päivänä.
در میان امتها داوری خواهد کرد. از لاشها پر خواهد ساخت و سر آنها را درزمین وسیع خواهد کوبید. | ۶ 6 |
Hän tuomitsee pakanain seassa, hän täyttää maakunnat ruumiilla: hän musertaa monen maakunnan pään.
از نهر سر راه خواهد نوشید. بنابراین سر خود را برخواهدافراشت. | ۷ 7 |
Hän juo ojasta tiellä; sen tähden korottaa hän päänsä.