< مزامیر 11 >
برای سالار مغنیان. مزمور داود بر خداوند توکل میدارم. چرا بهجانم می گویید: «مثل مرغ به کوه خودبگریزید. | ۱ 1 |
У Господа се уздам; зашто говорите души мојој: "Лети у гору као птица;
زیرا اینک شریران کمان را میکشند وتیر را به زه نهادهاند، تا بر راست دلان در تاریکی بیندازند. | ۲ 2 |
Јер ево грешници натегоше лук, запеше стрелу своју за тетиву, да из мрака стрељају праве срцем.
زیرا که ارکان منهدم میشوند و مردعادل چه کند؟» | ۳ 3 |
Кад су раскопани темељи, шта ће учинити праведник?"
خداوند در هیکل قدس خود است و کرسی خداوند در آسمان. چشمان او مینگرد، پلکهای وی بنی آدم را میآزماید. | ۴ 4 |
Господ је у светом двору свом, престо је Господњи на небесима; очи Његове гледају; веђе Његове испитују синове човечије.
خداوند مرد عادل راامتحان میکند؛ و اما از شریر و ظلم دوست، جان او نفرت میدارد. | ۵ 5 |
Господ испитује праведнога; а безбожнога и коме је мило чинити зло ненавиди душа Његова.
بر شریر دامها و آتش وکبریت خواهد بارانید، و باد سموم حصه پیاله ایشان خواهد بود. | ۶ 6 |
Пустиће на безбожнике дажд од живог угљевља, огња и сумпора; и огњени ветар биће им део из чаше;
زیرا خداوند عادل است وعدالت را دوست میدارد، و راستان روی او راخواهند دید. | ۷ 7 |
Јер је Господ праведан, љуби правду; лице ће Његово видети праведници.