مزامیر 11

۱ 1 برای سالار مغنیان. مزمور داود بر خداوند توکل می‌دارم. چرا به‌جانم می گویید: «مثل مرغ به کوه خودبگریزید.

Unto the end. A psalm for David. In the Lord I put my trust: how then do you say to my soul: Get thee away from hence to the mountain like a sparrow?

۲ 2 زیرا اینک شریران کمان را می‌کشند وتیر را به زه نهاده‌اند، تا بر راست دلان در تاریکی بیندازند.

For, lo, the wicked have bent their bow; they have prepared their arrows in the quiver; to shoot in the dark the upright of heart.

۳ 3 زیرا که ارکان منهدم می‌شوند و مردعادل چه کند؟»

For they have destroyed the things which thou hast made: but what has the just man done?

۴ 4 خداوند در هیکل قدس خود است و کرسی خداوند در آسمان. چشمان او می‌نگرد، پلکهای وی بنی آدم را می‌آزماید.

The Lord is in his holy temple, the Lord’s throne is in heaven. His eyes look on the poor man: his eyelids examine the sons of men.

۵ 5 خداوند مرد عادل راامتحان می‌کند؛ و اما از شریر و ظلم دوست، جان او نفرت می‌دارد.

The Lord trieth the just and the wicked: but he that loveth iniquity hateth his own soul.

۶ 6 بر شریر دامها و آتش وکبریت خواهد بارانید، و باد سموم حصه پیاله ایشان خواهد بود.

He shall rain snares upon sinners: fire and brimstone and storms of winds shall be the portion of their cup.

۷ 7 زیرا خداوند عادل است وعدالت را دوست می‌دارد، و راستان روی او راخواهند دید.

For the Lord is just, and hath loved justice: his countenance hath beheld righteousness.