مزامیر 109

۱ 1 برای سالار مغنیان. مزمور داودای خدای تسبیح من، خاموش مباش!

Начальнику хора. Псалом Давида. Боже хвалы моей! не премолчи,

۲ 2 زیرا که دهان شرارت ودهان فریب را بر من گشوده‌اند، و به زبان دروغ برمن سخن گفته‌اند.

ибо отверзлись на меня уста нечестивые и уста коварные; говорят со мною языком лживым;

۳ 3 به سخنان کینه مرا احاطه کرده‌اند و بی‌سبب با من جنگ نموده‌اند.

отовсюду окружают меня словами ненависти, вооружаются против меня без причины;

۴ 4 به عوض محبت من، با من مخالفت می‌کنند، و اما من دعا.

за любовь мою они враждуют на меня, а я молюсь;

۵ 5 و به عوض نیکویی به من بدی کرده‌اند. و به عوض محبت، عداوت نموده.

воздают мне за добро злом, за любовь мою - ненавистью.

۶ 6 مردی شریر را براو بگمار، و دشمن به‌دست راست او بایستد.

Поставь над ним нечестивого, и диавол да станет одесную его.

۷ 7 هنگامی که در محاکمه بیاید، خطا کار بیرون آیدو دعای او گناه بشود.

Когда будет судиться, да выйдет виновным, и молитва его да будет в грех;

۸ 8 ایام عمرش کم شود ومنصب او را دیگری ضبط نماید.

да будут дни его кратки, и достоинство его да возьмет другой;

۹ 9 فرزندان اویتیم بشوند و زوجه وی بیوه گردد.

дети его да будут сиротами, и жена его - вдовою;

۱۰ 10 و فرزندان او آواره شده، گدایی بکنند و از خرابه های خودقوت را بجویند.

да скитаются дети его и нищенствуют, и просят хлеба из развалин своих;

۱۱ 11 طلبکار تمامی مایملک او را ضبط نماید و اجنبیان محنت او را تاراج کنند.

да захватит заимодавец все, что есть у него, и чужие да расхитят труд его;

۱۲ 12 کسی نباشد که بر او رحمت کند و بر یتیمان وی احدی رافت ننماید.

да не будет сострадающего ему, да не будет милующего сирот его;

۱۳ 13 ذریت وی منقطع گردند و در طبقه بعد نام ایشان محو شود.

да будет потомство его на погибель, и да изгладится имя их в следующем роде;

۱۴ 14 عصیان پدرانش نزد خداوند به یاد آورده شودو گناه مادرش محو نگردد.

да будет воспомянуто пред Господом беззаконие отцов его, и грех матери его да не изгладится;

۱۵ 15 و آنها در مد نظرخداوند دائم بماند تا یادگاری ایشان را از زمین ببرد.

да будут они всегда в очах Господа, и да истребит Он память их на земле,

۱۶ 16 زیرا که رحمت نمودن را به یاد نیاورد، بلکه بر فقیر و مسکین جفا کرد و بر شکسته دل تااو را به قتل رساند.

за то, что он не думал оказывать милость, но преследовал человека бедного и нищего и сокрушенного сердцем, чтобы умертвить его;

۱۷ 17 چون که لعنت را دوست می‌داشت بدو رسیده و چون که برکت رانمی خواست، از او دور شده است.

возлюбил проклятие, - оно и придет на него; не восхотел благословения, - оно и удалится от него;

۱۸ 18 و لعنت رامثل ردای خود در بر‌گرفت و مثل آب به شکمش درآمد و مثل روغن در استخوانهای وی.

да облечется проклятием, как ризою, и да войдет оно, как вода, во внутренность его и, как елей, в кости его;

۱۹ 19 پس مثل جامه‌ای که او را می‌پوشاند، و چون کمربندی که به آن همیشه بسته می‌شود، خواهدبود.

да будет оно ему, как одежда, в которую он одевается, и как пояс, которым всегда опоясывается.

۲۰ 20 این است اجرت مخالفانم از جانب خداوند و برای آنانی که بر جان من بدی می‌گویند.

Таково воздаяние от Господа врагам моим и говорящим злое на душу мою!

۲۱ 21 اما تو‌ای یهوه خداوند به‌خاطر نام خود بامن عمل نما؛ چون که رحمت تو نیکوست، مراخلاصی ده.

Со мною же, Господи, Господи, твори ради имени Твоего, ибо блага милость Твоя; спаси меня,

۲۲ 22 زیرا که من فقیر و مسکین هستم ودل من در اندرونم مجروح است.

ибо я беден и нищ, и сердце мое уязвлено во мне.

۲۳ 23 مثل سایه‌ای که در زوال باشد رفته‌ام و مثل ملخ رانده شده‌ام.

Я исчезаю, как уклоняющаяся тень; гонят меня, как саранчу.

۲۴ 24 زانوهایم از روزه داشتن می‌لرزد و گوشتم ازفربهی کاهیده می‌شود.

Колени мои изнемогли от поста, и тело мое лишилось тука.

۲۵ 25 و من نزد ایشان عارگردیده‌ام. چون مرا می‌بینند سر خود رامی جنبانند.

Я стал для них посмешищем: увидев меня, кивают головами своими.

۲۶ 26 ‌ای یهوه خدای من مرا اعانت فرما، و به حسب رحمت خود مرا نجات ده،

Помоги мне, Господи, Боже мой, спаси меня по милости Твоей,

۲۷ 27 تا بدانند که این است دست تو، و تو‌ای خداوند این را کرده‌ای.

да познают, что это - Твоя рука, и что Ты, Господи, соделал это.

۲۸ 28 ایشان لعنت بکنند، اما تو برکت بده. ایشان برخیزند و خجل گردند و اما بنده توشادمان شود.

Они проклинают, а Ты благослови; они восстают, но да будут постыжены; раб же Твой да возрадуется.

۲۹ 29 جفا کنندگانم به رسوایی ملبس شوند و خجالت خویش را مثل ردا بپوشند.

Да облекутся противники мои бесчестьем и, как одеждою, покроются стыдом своим.

۳۰ 30 خداوند را به زبان خود بسیار تشکر خواهم کرد و او را در جماعت کثیر حمد خواهم گفت.

И я громко буду устами моими славить Господа и среди множества прославлять Его,

۳۱ 31 زیرا که به‌دست راست مسکین خواهد ایستادتا او را از آنانی که بر جان او فتوا می‌دهندبرهاند.

ибо Он стоит одесную бедного, чтобы спасти его от судящих душу его