< مزامیر 108 >
سرود و مزمور داود ای خدا دل من مستحکم است. من خواهم سرایید و ترنم خواهم نمودو جلال من نیز. | ۱ 1 |
Una canción. Un Salmo de David. Mi corazón está firme, Dios. Cantaré y haré música con mi alma.
ای عود و بربط بیدار شوید! من نیز در سحرگاه بیدار خواهم شد. | ۲ 2 |
¡Despertad, arpa y lira! Despertaré al amanecer.
ای خداوند، تو را در میان قومها حمد خواهم گفت و در میان طایفهها تو را خواهم سرایید. | ۳ 3 |
Te daré gracias, Yahvé, entre las naciones. Te cantaré alabanzas entre los pueblos.
زیرا که رحمت توعظیم است، فوق آسمانها! و راستی تو تا افلاک میرسد! | ۴ 4 |
Porque tu bondad es grande sobre los cielos. Tu fidelidad llega a los cielos.
ای خدا، بر فوق آسمانها متعال باش وجلال تو بر تمامی زمین! | ۵ 5 |
¡Sé exaltado, Dios, por encima de los cielos! Que tu gloria sea sobre toda la tierra.
تا محبوبان تو خلاصی یابند. بهدست راست خود نجات ده و مرا اجابت فرما. | ۶ 6 |
Para que tu amado sea liberado, salva con tu mano derecha, y respóndenos.
خدا در قدوسیت خود سخن گفته است، پس وجد خواهم نمود. شکیم را تقسیم میکنم و وادی سکوت را خواهم پیمود. | ۷ 7 |
Dios ha hablado desde su santuario: “En triunfo, Dividiré Siquem, y mediré el valle de Sucot.
جلعاد از آن من است و منسی از آن من. و افرایم خود سر من. ویهودا عصای سلطنت من. | ۸ 8 |
Galaad es mía. Manasés es mío. Efraín también es mi casco. Judá es mi cetro.
موآب ظرف شست وشوی من است، و بر ادوم نعلین خود را خواهمانداخت و بر فلسطین فخر خواهم نمود. | ۹ 9 |
Moab es mi lavadero. Lanzaré mi sandalia sobre Edom. Gritaré sobre Filistea”.
کیست که مرا به شهر حصین درآورد؟ کیست که مرا به ادوم رهبری نماید؟ | ۱۰ 10 |
¿Quién me llevará a la ciudad fortificada? ¿Quién me llevará a Edom?
آیا نه توای خداکه ما را ترک کردهای؟ و توای خدا که بالشکرهای ما بیرون نمی آیی؟ | ۱۱ 11 |
¿No nos has rechazado, Dios? No sales, Dios, con nuestros ejércitos.
ما را بر دشمن امداد فرما، زیرا که مدد انسان باطل است. | ۱۲ 12 |
Danos ayuda contra el enemigo, porque la ayuda del hombre es vana.
درخدا با شجاعت کار خواهیم کرد و او دشمنان مارا پایمال خواهد نمود. | ۱۳ 13 |
A través de Dios, nosotroslo haremos con valentía, ya que es él quien va a pisotear a nuestros enemigos.