< مزامیر 108 >

سرود و مزمور داود ای خدا دل من مستحکم است. من خواهم سرایید و ترنم خواهم نمودو جلال من نیز. ۱ 1
Une chanson. Un psaume de David. Mon cœur est inébranlable, Dieu. Je chanterai et je ferai de la musique avec mon âme.
‌ای عود و بربط بیدار شوید! من نیز در سحرگاه بیدار خواهم شد. ۲ 2
Réveillez-vous, harpe et lyre! Je vais réveiller l'aube.
‌ای خداوند، تو را در میان قوم‌ها حمد خواهم گفت و در میان طایفه‌ها تو را خواهم سرایید. ۳ 3
Je te louerai, Yahvé, parmi les nations. Je chanterai tes louanges parmi les peuples.
زیرا که رحمت توعظیم است، فوق آسمانها! و راستی تو تا افلاک می‌رسد! ۴ 4
Car ta bonté est grande au-dessus des cieux. Votre fidélité s'étend jusqu'aux cieux.
‌ای خدا، بر فوق آسمانها متعال باش وجلال تو بر تمامی زمین! ۵ 5
Sois exalté, Dieu, au-dessus des cieux! Que ta gloire soit sur toute la terre.
تا محبوبان تو خلاصی یابند. به‌دست راست خود نجات ده و مرا اجابت فرما. ۶ 6
Pour que ton bien-aimé soit délivré, sauve de ta main droite, et réponds-nous.
خدا در قدوسیت خود سخن گفته است، پس وجد خواهم نمود. شکیم را تقسیم می‌کنم و وادی سکوت را خواهم پیمود. ۷ 7
Dieu a parlé depuis son sanctuaire: « En triomphe, Je diviserai Sichem, et je mesurerai la vallée de Succoth.
جلعاد از آن من است و منسی از آن من. و افرایم خود سر من. ویهودا عصای سلطنت من. ۸ 8
Galaad est à moi. Manassé est à moi. Ephraïm aussi est mon casque. Juda est mon sceptre.
موآب ظرف شست وشوی من است، و بر ادوم نعلین خود را خواهم‌انداخت و بر فلسطین فخر خواهم نمود. ۹ 9
Moab est mon pot de lavage. Je jetterai ma sandale sur Edom. Je crierai sur la Philistie. »
کیست که مرا به شهر حصین درآورد؟ کیست که مرا به ادوم رهبری نماید؟ ۱۰ 10
Qui me fera entrer dans la ville fortifiée? Qui me conduira à Edom?
آیا نه تو‌ای خداکه ما را ترک کرده‌ای؟ و تو‌ای خدا که بالشکرهای ما بیرون نمی آیی؟ ۱۱ 11
Ne nous as-tu pas rejetés, Dieu? Tu ne sors pas, Dieu, avec nos armées.
ما را بر دشمن امداد فرما، زیرا که مدد انسان باطل است. ۱۲ 12
Donne-nous du secours contre l'ennemi, car l'aide de l'homme est vaine.
درخدا با شجاعت کار خواهیم کرد و او دشمنان مارا پایمال خواهد نمود. ۱۳ 13
Par Dieu, nousferons preuve de courage, car c'est lui qui écrasera nos ennemis.

< مزامیر 108 >