مزامیر 108

۱ 1 سرود و مزمور داود ای خدا دل من مستحکم است. من خواهم سرایید و ترنم خواهم نمودو جلال من نیز.

(En Sang. En Salme af David.) Mit Hjerte er trøstigt, Gud, mit hjerte er trøstigt; jeg vil synge og lovprise dig, vågn op, min Ære!

۲ 2 ‌ای عود و بربط بیدار شوید! من نیز در سحرگاه بیدار خواهم شد.

Harpe og Citer, vågn op, jeg vil vække Morgenrøden.

۳ 3 ‌ای خداوند، تو را در میان قوم‌ها حمد خواهم گفت و در میان طایفه‌ها تو را خواهم سرایید.

Jeg vil takke dig, HERRE, blandt Folkeslag, lovprise dig blandt Folkefærd;

۴ 4 زیرا که رحمت توعظیم است، فوق آسمانها! و راستی تو تا افلاک می‌رسد!

thi din Miskundhed når til Himlen, din Sandhed til Skyerne.

۵ 5 ‌ای خدا، بر فوق آسمانها متعال باش وجلال تو بر تمامی زمین!

Løft dig, o Gud, over Himlen, din Herlighed være over al Jorden!

۶ 6 تا محبوبان تو خلاصی یابند. به‌دست راست خود نجات ده و مرا اجابت فرما.

Til Frelse for dine elskede hjælp med din højre, bønhør os!

۷ 7 خدا در قدوسیت خود سخن گفته است، پس وجد خواهم نمود. شکیم را تقسیم می‌کنم و وادی سکوت را خواهم پیمود.

Gud talede i sin Helligdom: "Jeg vil udskifte Sikem med Jubel, udmåle Sukkots Dal;

۸ 8 جلعاد از آن من است و منسی از آن من. و افرایم خود سر من. ویهودا عصای سلطنت من.

mit er Gilead, mit er Manasse, Efraim er mit Hoveds Værn, Juda min Herskerstav,

۹ 9 موآب ظرف شست وشوی من است، و بر ادوم نعلین خود را خواهم‌انداخت و بر فلسطین فخر خواهم نمود.

Moab min Vaskeskål, på Edom kaster jeg min Sko, over Filisterland jubler jeg."

۱۰ 10 کیست که مرا به شهر حصین درآورد؟ کیست که مرا به ادوم رهبری نماید؟

Hvo bringer mig til den befæstede By, hvo leder mig hen til Edom?

۱۱ 11 آیا نه تو‌ای خداکه ما را ترک کرده‌ای؟ و تو‌ای خدا که بالشکرهای ما بیرون نمی آیی؟

Har du ikke, Gud, stødt os fra dig? Du ledsager ej vore Hære.

۱۲ 12 ما را بر دشمن امداد فرما، زیرا که مدد انسان باطل است.

Giv os dog Hjælp mod Fjenden! Blændværk er Menneskers Støtte.

۱۳ 13 درخدا با شجاعت کار خواهیم کرد و او دشمنان مارا پایمال خواهد نمود.

Med Gud skal vi øve vældige Ting, vore Fjender træder han ned!