مزامیر 107

۱ 1 خداوند را حمد بگویید زیرا که اونیکو است و رحمت او باقی است تا ابدالاباد.

Хвалите Господа, јер је добар; јер је довека милост Његова.

۲ 2 فدیه شدگان خداوند این را بگویند که ایشان را از دست دشمن فدیه داده است.

Тако нека кажу које је избавио Господ, које је избавио из руке непријатељеве,

۳ 3 وایشان را از بلدان جمع کرده، از مشرق و مغرب واز شمال و جنوب.

Скупио их из земаља, од истока и запада, од севера и мора.

۴ 4 در صحرا آواره شدند و دربادیه‌ای بی‌طریق و شهری برای سکونت نیافتند.

Луташе по пустињи где се не живи, пута граду насељеном не находише;

۵ 5 گرسنه و تشنه نیز شدند و جان ایشان در ایشان مستمند گردید.

Беху гладни и жедни, и душа њихова изнемагаше у њима;

۶ 6 آنگاه در تنگی خود نزدخداوند فریاد برآوردند و ایشان را از تنگیهای ایشان رهایی بخشید.

Али завикаше ка Господу у тузи својој; и избави их из невоље њихове.

۷ 7 و ایشان را به راه مستقیم رهبری نمود، تا به شهری مسکون درآمدند.

И изведе их на прав пут, који иде у град насељени.

۸ 8 پس خداوند را به‌سبب رحمتش تشکرنمایند و به‌سبب کارهای عجیب وی با بنی آدم.

Нека хвале Господа за милост Његову, и за чудеса Његова ради синова људских!

۹ 9 زیرا که جان آرزومند را سیر گردانید و جان گرسنه را از چیزهای نیکو پر ساخت.

Јер сити душу ташту, и душу гладну пуни добра.

۱۰ 10 آنانی که در تاریکی و سایه موت نشسته بودند، که درمذلت و آهن بسته شده بودند.

Седеше у тами и у сену смртном, оковани у тугу и у гвожђе;

۱۱ 11 زیرا به کلام خدامخالفت نمودند و به نصیحت حضرت اعلی اهانت کردند.

Јер не слушаше речи Божијих, и не марише за вољу Вишњег.

۱۲ 12 و او دل ایشان را به مشقت ذلیل ساخت. بلغزیدند و مدد کننده‌ای نبود.

Он поништи срце њихово страдањем; спотакоше се, и не беше кога да помогне.

۱۳ 13 آنگاه در تنگی خود نزد خداوند فریاد برآوردند وایشان را از تنگیهای ایشان رهایی بخشید.

Али завикаше ка Господу у тузи својој, и избави их из невоље њихове;

۱۴ 14 ایشان را از تاریکی و سایه موت بیرون آورد وبندهای ایشان را بگسست.

Изведе их из таме и сена смртног, и раскиде окове њихове.

۱۵ 15 پس خداوند را به‌سبب رحمتش تشکرنمایند و به‌سبب کارهای عجیب او با بنی آدم.

Нека хвале Господа за милост Његову, и за чудеса Његова ради синова људских!

۱۶ 16 زیرا که دروازه های برنجین را شکسته، وبندهای آهنین را پاره کرده است.

Јер разби врата бронзана, и преворнице гвоздене сломи.

۱۷ 17 احمقان به‌سبب طریق شریرانه خود و به‌سبب گناهان خویش، خود را ذلیل ساختند.

Безумници страдаше за неваљале путеве своје, и за неправде своје.

۱۸ 18 جان ایشان هرقسم خوراک را مکروه داشت و به دروازه های موت نزدیک شدند.

Свако се јело гадило души њиховој, и дођоше до врата смртних.

۱۹ 19 آنگاه در تنگی خود نزدخداوند فریاد برآوردند و ایشان را از تنگیهای ایشان رهایی بخشید.

Али завикаше ка Господу у тузи својој, и избави их из невоље њихове.

۲۰ 20 کلام خود را فرستاده، ایشان را شفا بخشید و ایشان را از هلاکتهای ایشان رهانید.

Посла реч своју и исцели их, и избави их из гроба њиховог.

۲۱ 21 پس خداوند را به‌سبب رحمتش تشکرنمایند و به‌سبب کارهای عجیب او با بنی آدم.

Нека хвале Господа за милост Његову, и за чудеса Његова ради синова људских!

۲۲ 22 و قربانی های تشکر را بگذرانند و اعمال وی رابه ترنم ذکر کنند.

И нека принесу жртву за хвалу, и казују дела Његова у песмама!

۲۳ 23 آنانی که در کشتیها به دریارفتند، و در آبهای کثیر شغل کردند.

Који плове по мору на корабљима, и раде на великим водама,

۲۴ 24 اینان کارهای خداوند را دیدند و اعمال عجیب او را درلجه‌ها.

Они су видели дела Господња, и чудеса Његова у дубини.

۲۵ 25 او گفت پس باد تند را وزانید و امواج آن را برافراشت.

Каже, и диже се силан ветар, и устају вали на њему,

۲۶ 26 به آسمانها بالا رفتند و به لجه‌ها فرود شدند و جان ایشان از سخنی گداخته گردید.

Дижу се до небеса и спуштају до бездана: душа се њихова у невољи разлива;

۲۷ 27 سرگردان گشته، مثل مستان افتان وخیزان شدند و عقل ایشان تمام حیران گردید.

Посрћу и љуљају се као пијани; све мудрости њихове нестаје.

۲۸ 28 آنگاه در تنگی خود نزد خداوند فریادبرآوردند و ایشان را از تنگیهای ایشان رهایی بخشید.

Али завикаше ка Господу у тузи својој, и изведе их из невоље њихове.

۲۹ 29 طوفان را به آرامی ساکت ساخت که موجهایش ساکن گردید.

Он обраћа ветар у тишину, и вали њихови умукну.

۳۰ 30 پس مسرور شدندزیرا که آسایش یافتند و ایشان را به بندر مرادایشان رسانید.

Веселе се кад се стишају, и води их у пристаниште које желе.

۳۱ 31 پس خداوند را به‌سبب رحمتش تشکرنمایند و به‌سبب کارهای عجیب او با بنی آدم.

Нека хвале Господа за милост Његову, и за чудеса Његова ради синова људских!

۳۲ 32 و او را در مجمع قوم متعال بخوانند و درمجلس مشایخ او را تسبیح بگویند.

Нека Га узвишују на сабору народном, на скупштини старешинској славе Га!

۳۳ 33 او نهرها رابه بادیه مبدل کرد و چشمه های آب را به زمین تشنه.

Он претвара реке у пустињу, и изворе водене у сухоту,

۳۴ 34 و زمین بارور را نیز به شوره زار، به‌سبب شرارت ساکنان آن.

Родну земљу у слану пустару за неваљалство оних који живе на њој.

۳۵ 35 بادیه را به دریاچه آب مبدل کرد و زمین خشک را به چشمه های آب.

Он претвара пустињу у језера, и суву земљу у изворе водене,

۳۶ 36 و گرسنگان را در آنجا ساکن ساخت تا شهری برای سکونت بنا نمودند.

И насељава онамо гладне. Они зидају градове за живљење;

۳۷ 37 و مزرعه‌ها کاشتند وتاکستانها غرس نمودند و حاصل غله به عمل آوردند.

Сеју поља, саде винограде и сабирају летину.

۳۸ 38 و ایشان را برکت داد تا به غایت کثیرشدند و بهایم ایشان را نگذارد کم شوند.

Благосиља их и множе се јако, и стоке им не умањује.

۳۹ 39 و بازکم گشتند و ذلیل شدند، از ظلم و شقاوت و حزن.

Пре их беше мало, падаху од зла и невоље, што их стизаше.

۴۰ 40 ذلت را بر روسا می‌ریزد و ایشان را در بادیه‌ای که راه ندارد آواره می‌سازد.

Он сипа срамоту на кнезове, и оставља их да лутају по пустињи где нема путева.

۴۱ 41 اما مسکین را ازمشقتش برمی افروزد و قبیله‌ها را مثل گله هابرایش پیدا می‌کند.

Он извлачи убогога из невоље, и племена множи као стадо.

۴۲ 42 صالحان این را دیده، شادمان می‌شوند و تمامی شرارت دهان خود راخواهد بست.

Добри виде и радују се, а свако неваљалство затискује уста своја.

۴۳ 43 کیست خردمند تا بدین چیزهاتفکر نماید؟ که ایشان رحمت های خداوند راخواهند فهمید.

Ко је мудар, нека запамти ово, и нека познају милости Господње.