< مزامیر 107 >
خداوند را حمد بگویید زیرا که اونیکو است و رحمت او باقی است تا ابدالاباد. | ۱ 1 |
Danket dem HERRN; denn er ist freundlich, und seine Güte währet ewiglich.
فدیه شدگان خداوند این را بگویند که ایشان را از دست دشمن فدیه داده است. | ۲ 2 |
So sollen sagen, die erlöst sind durch den HERRN, die er aus der Not erlöst hat
وایشان را از بلدان جمع کرده، از مشرق و مغرب واز شمال و جنوب. | ۳ 3 |
und die er aus den Ländern zusammengebracht hat vom Aufgang, vom Niedergang, von Mitternacht und vom Meer.
در صحرا آواره شدند و دربادیهای بیطریق و شهری برای سکونت نیافتند. | ۴ 4 |
Die irregingen in der Wüste, in ungebahntem Wege, und fanden keine Stadt, da sie wohnen konnten,
گرسنه و تشنه نیز شدند و جان ایشان در ایشان مستمند گردید. | ۵ 5 |
hungrig und durstig, und ihre Seele verschmachtete;
آنگاه در تنگی خود نزدخداوند فریاد برآوردند و ایشان را از تنگیهای ایشان رهایی بخشید. | ۶ 6 |
die zum HERRN riefen in ihrer Not, und er errettete sie aus ihren Ängsten
و ایشان را به راه مستقیم رهبری نمود، تا به شهری مسکون درآمدند. | ۷ 7 |
und führte sie einen richtigen Weg, daß sie gingen zur Stadt, da sie wohnen konnten:
پس خداوند را بهسبب رحمتش تشکرنمایند و بهسبب کارهای عجیب وی با بنی آدم. | ۸ 8 |
die sollen dem HERRN danken für seine Güte und für seine Wunder, die er an den Menschenkindern tut,
زیرا که جان آرزومند را سیر گردانید و جان گرسنه را از چیزهای نیکو پر ساخت. | ۹ 9 |
daß er sättigt die durstige Seele und füllt die hungrige Seele mit Gutem.
آنانی که در تاریکی و سایه موت نشسته بودند، که درمذلت و آهن بسته شده بودند. | ۱۰ 10 |
Die da sitzen mußten in Finsternis und Dunkel, gefangen in Zwang und Eisen,
زیرا به کلام خدامخالفت نمودند و به نصیحت حضرت اعلی اهانت کردند. | ۱۱ 11 |
darum daß sie Gottes Geboten ungehorsam gewesen waren und das Gesetz des Höchsten geschändet hatten,
و او دل ایشان را به مشقت ذلیل ساخت. بلغزیدند و مدد کنندهای نبود. | ۱۲ 12 |
dafür ihr Herz mit Unglück geplagt werden mußte, daß sie dalagen und ihnen niemand half;
آنگاه در تنگی خود نزد خداوند فریاد برآوردند وایشان را از تنگیهای ایشان رهایی بخشید. | ۱۳ 13 |
die zum HERRN riefen in ihrer Not, und er half ihnen aus ihren Ängsten
ایشان را از تاریکی و سایه موت بیرون آورد وبندهای ایشان را بگسست. | ۱۴ 14 |
und führte sie aus der Finsternis und Dunkel und zerriß ihre Bande:
پس خداوند را بهسبب رحمتش تشکرنمایند و بهسبب کارهای عجیب او با بنی آدم. | ۱۵ 15 |
die sollen dem HERRN danken für seine Güte und für seine Wunder, die an den Menschenkindern tut,
زیرا که دروازه های برنجین را شکسته، وبندهای آهنین را پاره کرده است. | ۱۶ 16 |
daß er zerbricht eherne Türen und zerschlägt eiserne Riegel.
احمقان بهسبب طریق شریرانه خود و بهسبب گناهان خویش، خود را ذلیل ساختند. | ۱۷ 17 |
Die Narren, so geplagt waren um ihrer Übertretung willen und um ihrer Sünden willen,
جان ایشان هرقسم خوراک را مکروه داشت و به دروازه های موت نزدیک شدند. | ۱۸ 18 |
daß ihnen ekelte vor aller Speise und sie todkrank wurden;
آنگاه در تنگی خود نزدخداوند فریاد برآوردند و ایشان را از تنگیهای ایشان رهایی بخشید. | ۱۹ 19 |
die riefen zum HERRN in ihrer Not, und er half ihnen aus ihren Ängsten,
کلام خود را فرستاده، ایشان را شفا بخشید و ایشان را از هلاکتهای ایشان رهانید. | ۲۰ 20 |
er sandte sein Wort und machte sie gesund und errettete sie, daß sie nicht starben:
پس خداوند را بهسبب رحمتش تشکرنمایند و بهسبب کارهای عجیب او با بنی آدم. | ۲۱ 21 |
die sollen dem HERRN danken für seine Güte und für seine Wunder, die er an den Menschenkindern tut,
و قربانی های تشکر را بگذرانند و اعمال وی رابه ترنم ذکر کنند. | ۲۲ 22 |
und Dank opfern und erzählen seine Werke mit Freuden.
آنانی که در کشتیها به دریارفتند، و در آبهای کثیر شغل کردند. | ۲۳ 23 |
Die mit Schiffen auf dem Meer fuhren und trieben ihren Handel in großen Wassern;
اینان کارهای خداوند را دیدند و اعمال عجیب او را درلجهها. | ۲۴ 24 |
die des HERRN Werke erfahren haben und seine Wunder im Meer,
او گفت پس باد تند را وزانید و امواج آن را برافراشت. | ۲۵ 25 |
wenn er sprach und einen Sturmwind erregte, der die Wellen erhob,
به آسمانها بالا رفتند و به لجهها فرود شدند و جان ایشان از سخنی گداخته گردید. | ۲۶ 26 |
und sie gen Himmel fuhren und in den Abgrund fuhren, daß ihre Seele vor Angst verzagte,
سرگردان گشته، مثل مستان افتان وخیزان شدند و عقل ایشان تمام حیران گردید. | ۲۷ 27 |
daß sie taumelten und wankten wie ein Trunkener und wußten keinen Rat mehr;
آنگاه در تنگی خود نزد خداوند فریادبرآوردند و ایشان را از تنگیهای ایشان رهایی بخشید. | ۲۸ 28 |
die zum HERRN schrieen in ihrer Not, und er führte sie aus ihren Ängsten
طوفان را به آرامی ساکت ساخت که موجهایش ساکن گردید. | ۲۹ 29 |
und stillte das Ungewitter, daß die Wellen sich legten
پس مسرور شدندزیرا که آسایش یافتند و ایشان را به بندر مرادایشان رسانید. | ۳۰ 30 |
und sie froh wurden, daß es still geworden war und er sie zu Lande brachte nach ihrem Wunsch:
پس خداوند را بهسبب رحمتش تشکرنمایند و بهسبب کارهای عجیب او با بنی آدم. | ۳۱ 31 |
die sollen dem HERRN danken für seine Güte und für seine Wunder, die er an den Menschenkindern tut,
و او را در مجمع قوم متعال بخوانند و درمجلس مشایخ او را تسبیح بگویند. | ۳۲ 32 |
und ihn bei der Gemeinde preisen und bei den Alten rühmen.
او نهرها رابه بادیه مبدل کرد و چشمه های آب را به زمین تشنه. | ۳۳ 33 |
Er machte Bäche trocken und ließ Wasserquellen versiegen,
و زمین بارور را نیز به شوره زار، بهسبب شرارت ساکنان آن. | ۳۴ 34 |
daß ein fruchtbar Land zur Salzwüste wurde um der Bosheit willen derer, die darin wohnten.
بادیه را به دریاچه آب مبدل کرد و زمین خشک را به چشمه های آب. | ۳۵ 35 |
Er machte das Trockene wiederum wasserreich und im dürren Lande Wasserquellen
و گرسنگان را در آنجا ساکن ساخت تا شهری برای سکونت بنا نمودند. | ۳۶ 36 |
und hat die Hungrigen dahingesetzt, daß sie eine Stadt zurichten, da sie wohnen konnten,
و مزرعهها کاشتند وتاکستانها غرس نمودند و حاصل غله به عمل آوردند. | ۳۷ 37 |
und Äcker besäen und Weinberge pflanzen möchten und die jährlichen Früchte gewönnen.
و ایشان را برکت داد تا به غایت کثیرشدند و بهایم ایشان را نگذارد کم شوند. | ۳۸ 38 |
Und er segnete sie, daß sie sich sehr mehrten, und gab ihnen viel Vieh.
و بازکم گشتند و ذلیل شدند، از ظلم و شقاوت و حزن. | ۳۹ 39 |
Sie waren niedergedrückt und geschwächt von dem Bösen, das sie gezwungen und gedrungen hatte.
ذلت را بر روسا میریزد و ایشان را در بادیهای که راه ندارد آواره میسازد. | ۴۰ 40 |
Er schüttete Verachtung auf die Fürsten und ließ sie irren in der Wüste, da kein Weg ist,
اما مسکین را ازمشقتش برمی افروزد و قبیلهها را مثل گله هابرایش پیدا میکند. | ۴۱ 41 |
und schützte den Armen vor Elend und mehrte sein Geschlecht wie eine Herde.
صالحان این را دیده، شادمان میشوند و تمامی شرارت دهان خود راخواهد بست. | ۴۲ 42 |
Solches werden die Frommen sehen und sich freuen; und aller Bosheit wird das Maul gestopft werden.
کیست خردمند تا بدین چیزهاتفکر نماید؟ که ایشان رحمت های خداوند راخواهند فهمید. | ۴۳ 43 |
Wer ist weise und behält dies? So werden sie merken, wie viel Wohltaten der HERR erzeigt.