< مزامیر 107 >
خداوند را حمد بگویید زیرا که اونیکو است و رحمت او باقی است تا ابدالاباد. | ۱ 1 |
O give thanks to the LORD, for [he is] good; for his mercy [endureth] for ever.
فدیه شدگان خداوند این را بگویند که ایشان را از دست دشمن فدیه داده است. | ۲ 2 |
Let the redeemed of the LORD say [so], whom he hath redeemed from the hand of the enemy;
وایشان را از بلدان جمع کرده، از مشرق و مغرب واز شمال و جنوب. | ۳ 3 |
And gathered them out of the lands, from the east, and from the west, from the north, and from the south.
در صحرا آواره شدند و دربادیهای بیطریق و شهری برای سکونت نیافتند. | ۴ 4 |
They wandered in the wilderness in a solitary way; they found no city to dwell in.
گرسنه و تشنه نیز شدند و جان ایشان در ایشان مستمند گردید. | ۵ 5 |
Hungry and thirsty, their soul fainted in them.
آنگاه در تنگی خود نزدخداوند فریاد برآوردند و ایشان را از تنگیهای ایشان رهایی بخشید. | ۶ 6 |
Then they cried to the LORD in their trouble, [and] he delivered them out of their distresses.
و ایشان را به راه مستقیم رهبری نمود، تا به شهری مسکون درآمدند. | ۷ 7 |
And he led them forth by the right way, that they might go to a city of habitation.
پس خداوند را بهسبب رحمتش تشکرنمایند و بهسبب کارهای عجیب وی با بنی آدم. | ۸ 8 |
Oh that [men] would praise the LORD [for] his goodness, and [for] his wonderful works to the children of men!
زیرا که جان آرزومند را سیر گردانید و جان گرسنه را از چیزهای نیکو پر ساخت. | ۹ 9 |
For he satisfieth the longing soul, and filleth the hungry soul with goodness.
آنانی که در تاریکی و سایه موت نشسته بودند، که درمذلت و آهن بسته شده بودند. | ۱۰ 10 |
Such as sit in darkness and in the shades of death, [being] bound in affliction and iron;
زیرا به کلام خدامخالفت نمودند و به نصیحت حضرت اعلی اهانت کردند. | ۱۱ 11 |
Because they rebelled against the words of God, and contemned the counsel of the Most High:
و او دل ایشان را به مشقت ذلیل ساخت. بلغزیدند و مدد کنندهای نبود. | ۱۲ 12 |
Therefore he brought down their heart with labor; they fell down, and [there was] none to help.
آنگاه در تنگی خود نزد خداوند فریاد برآوردند وایشان را از تنگیهای ایشان رهایی بخشید. | ۱۳ 13 |
Then they cried to the LORD in their trouble, [and] he saved them out of their distresses.
ایشان را از تاریکی و سایه موت بیرون آورد وبندهای ایشان را بگسست. | ۱۴ 14 |
He brought them out of darkness and the shades of death, and broke their bands asunder.
پس خداوند را بهسبب رحمتش تشکرنمایند و بهسبب کارهای عجیب او با بنی آدم. | ۱۵ 15 |
Oh that [men] would praise the LORD [for] his goodness, and [for] his wonderful works to the children of men!
زیرا که دروازه های برنجین را شکسته، وبندهای آهنین را پاره کرده است. | ۱۶ 16 |
For he hath broken the gates of brass, and cut the bars of iron asunder.
احمقان بهسبب طریق شریرانه خود و بهسبب گناهان خویش، خود را ذلیل ساختند. | ۱۷ 17 |
Fools, because of their transgression, and because of their iniquities, are afflicted.
جان ایشان هرقسم خوراک را مکروه داشت و به دروازه های موت نزدیک شدند. | ۱۸ 18 |
Their soul abhorreth all manner of food; and they draw near to the gates of death.
آنگاه در تنگی خود نزدخداوند فریاد برآوردند و ایشان را از تنگیهای ایشان رهایی بخشید. | ۱۹ 19 |
Then they cry to the LORD in their trouble, he saveth them out of their distresses.
کلام خود را فرستاده، ایشان را شفا بخشید و ایشان را از هلاکتهای ایشان رهانید. | ۲۰ 20 |
He sent his word, and healed them, and delivered [them] from their destructions.
پس خداوند را بهسبب رحمتش تشکرنمایند و بهسبب کارهای عجیب او با بنی آدم. | ۲۱ 21 |
Oh that [men] would praise the LORD [for] his goodness, and [for] his wonderful works to the children of men!
و قربانی های تشکر را بگذرانند و اعمال وی رابه ترنم ذکر کنند. | ۲۲ 22 |
And let them sacrifice the sacrifices of thanksgiving, and declare his works with rejoicing.
آنانی که در کشتیها به دریارفتند، و در آبهای کثیر شغل کردند. | ۲۳ 23 |
They that go down to the sea in ships, that do business on great waters;
اینان کارهای خداوند را دیدند و اعمال عجیب او را درلجهها. | ۲۴ 24 |
These see the works of the LORD, and his wonders in the deep.
او گفت پس باد تند را وزانید و امواج آن را برافراشت. | ۲۵ 25 |
For he commandeth, and raiseth the stormy wind, which lifteth up its waves.
به آسمانها بالا رفتند و به لجهها فرود شدند و جان ایشان از سخنی گداخته گردید. | ۲۶ 26 |
They mount up to the heaven, they go down again to the depths: their soul is melted because of trouble.
سرگردان گشته، مثل مستان افتان وخیزان شدند و عقل ایشان تمام حیران گردید. | ۲۷ 27 |
They reel to and fro, and stagger like a drunken man, and are at their wit's end.
آنگاه در تنگی خود نزد خداوند فریادبرآوردند و ایشان را از تنگیهای ایشان رهایی بخشید. | ۲۸ 28 |
Then they cry to the LORD in their trouble, and he bringeth them out of their distresses.
طوفان را به آرامی ساکت ساخت که موجهایش ساکن گردید. | ۲۹ 29 |
He maketh the storm a calm, so that the waves [of the sea] are still.
پس مسرور شدندزیرا که آسایش یافتند و ایشان را به بندر مرادایشان رسانید. | ۳۰ 30 |
Then are they glad because they are quiet; so he bringeth them to their desired haven.
پس خداوند را بهسبب رحمتش تشکرنمایند و بهسبب کارهای عجیب او با بنی آدم. | ۳۱ 31 |
Oh that [men] would praise the LORD [for] his goodness, and [for] his wonderful works to the children of men!
و او را در مجمع قوم متعال بخوانند و درمجلس مشایخ او را تسبیح بگویند. | ۳۲ 32 |
Let them exalt him also in the congregation of the people, and praise him in the assembly of the elders.
او نهرها رابه بادیه مبدل کرد و چشمه های آب را به زمین تشنه. | ۳۳ 33 |
He turneth rivers into a wilderness, and the water-springs into dry ground;
و زمین بارور را نیز به شوره زار، بهسبب شرارت ساکنان آن. | ۳۴ 34 |
A fruitful land into barrenness, for the wickedness of them that dwell in it.
بادیه را به دریاچه آب مبدل کرد و زمین خشک را به چشمه های آب. | ۳۵ 35 |
He turneth the wilderness into a standing water, and dry ground into water-springs.
و گرسنگان را در آنجا ساکن ساخت تا شهری برای سکونت بنا نمودند. | ۳۶ 36 |
And there he maketh the hungry to dwell, that they may prepare a city for habitation;
و مزرعهها کاشتند وتاکستانها غرس نمودند و حاصل غله به عمل آوردند. | ۳۷ 37 |
And sow the fields, and plant vineyards, which may yield fruits of increase.
و ایشان را برکت داد تا به غایت کثیرشدند و بهایم ایشان را نگذارد کم شوند. | ۳۸ 38 |
He blesseth them also, so that they are multiplied greatly; and suffereth not their cattle to decrease.
و بازکم گشتند و ذلیل شدند، از ظلم و شقاوت و حزن. | ۳۹ 39 |
Again, they are diminished and brought low through oppression, affliction, and sorrow.
ذلت را بر روسا میریزد و ایشان را در بادیهای که راه ندارد آواره میسازد. | ۴۰ 40 |
He poureth contempt upon princes, and causeth them to wander in the wilderness, [where there is] no way.
اما مسکین را ازمشقتش برمی افروزد و قبیلهها را مثل گله هابرایش پیدا میکند. | ۴۱ 41 |
Yet he setteth the poor on high from affliction, and maketh him families like a flock.
صالحان این را دیده، شادمان میشوند و تمامی شرارت دهان خود راخواهد بست. | ۴۲ 42 |
The righteous shall see [it], and rejoice: and all iniquity shall stop her mouth.
کیست خردمند تا بدین چیزهاتفکر نماید؟ که ایشان رحمت های خداوند راخواهند فهمید. | ۴۳ 43 |
Whoever [is] wise, and will observe these [things], even they shall understand the loving-kindness of the LORD.