مزامیر 107
| خداوند را حمد بگویید زیرا که اونیکو است و رحمت او باقی است تا ابدالاباد. | ۱ 1 |
“BOOK V.” O give thanks to the LORD, for he is good; For his mercy endureth for ever!
| فدیه شدگان خداوند این را بگویند که ایشان را از دست دشمن فدیه داده است. | ۲ 2 |
Let the redeemed of the LORD say it, Whom he hath redeemed from the hand of the enemy;
| وایشان را از بلدان جمع کرده، از مشرق و مغرب واز شمال و جنوب. | ۳ 3 |
Whom he hath gathered from the lands, From the east, the west, the north, and the south.
| در صحرا آواره شدند و دربادیه‌ای بی‌طریق و شهری برای سکونت نیافتند. | ۴ 4 |
They were wandering in the wilderness, in a desert, They found no way to a city to dwell in.
| گرسنه و تشنه نیز شدند و جان ایشان در ایشان مستمند گردید. | ۵ 5 |
They were hungry and thirsty, And their souls fainted within them.
| آنگاه در تنگی خود نزدخداوند فریاد برآوردند و ایشان را از تنگیهای ایشان رهایی بخشید. | ۶ 6 |
Then they cried to the LORD in their trouble, And he delivered them out of their distress.
| و ایشان را به راه مستقیم رهبری نمود، تا به شهری مسکون درآمدند. | ۷ 7 |
He led them in a straight way, Till they came to a city where they might dwell.
| پس خداوند را به‌سبب رحمتش تشکرنمایند و به‌سبب کارهای عجیب وی با بنی آدم. | ۸ 8 |
O let them praise the LORD for his goodness, For his wonderful works to the children of men!
| زیرا که جان آرزومند را سیر گردانید و جان گرسنه را از چیزهای نیکو پر ساخت. | ۹ 9 |
For he satisfieth the thirsty, And the hungry he filleth with good.
| آنانی که در تاریکی و سایه موت نشسته بودند، که درمذلت و آهن بسته شده بودند. | ۱۰ 10 |
They dwelt in darkness and the shadow of death, Being bound in affliction and iron;
| زیرا به کلام خدامخالفت نمودند و به نصیحت حضرت اعلی اهانت کردند. | ۱۱ 11 |
Because they disobeyed the commands of God, And contemned the will of the Most High;
| و او دل ایشان را به مشقت ذلیل ساخت. بلغزیدند و مدد کننده‌ای نبود. | ۱۲ 12 |
Their hearts he brought down by hardship; They fell down, and there was none to help.
| آنگاه در تنگی خود نزد خداوند فریاد برآوردند وایشان را از تنگیهای ایشان رهایی بخشید. | ۱۳ 13 |
But they cried to the LORD in their trouble, And he saved them out of their distresses;
| ایشان را از تاریکی و سایه موت بیرون آورد وبندهای ایشان را بگسست. | ۱۴ 14 |
He brought them out of darkness and the shadow of death, And brake their bands asunder.
| پس خداوند را به‌سبب رحمتش تشکرنمایند و به‌سبب کارهای عجیب او با بنی آدم. | ۱۵ 15 |
O let them praise the LORD for his goodness, For his wonderful works to the children of men!
| زیرا که دروازه های برنجین را شکسته، وبندهای آهنین را پاره کرده است. | ۱۶ 16 |
For he hath broken the gates of brass, And cut the bars of iron asunder.
| احمقان به‌سبب طریق شریرانه خود و به‌سبب گناهان خویش، خود را ذلیل ساختند. | ۱۷ 17 |
The foolish, because of their transgressions, And because of their iniquities, were afflicted;
| جان ایشان هرقسم خوراک را مکروه داشت و به دروازه های موت نزدیک شدند. | ۱۸ 18 |
They abhorred all kinds of food; They were near to the gates of death.
| آنگاه در تنگی خود نزدخداوند فریاد برآوردند و ایشان را از تنگیهای ایشان رهایی بخشید. | ۱۹ 19 |
Then they cried to the LORD in their trouble, And he delivered them out of their distresses;
| کلام خود را فرستاده، ایشان را شفا بخشید و ایشان را از هلاکتهای ایشان رهانید. | ۲۰ 20 |
He sent his word, and healed them, And saved them from their destruction.
| پس خداوند را به‌سبب رحمتش تشکرنمایند و به‌سبب کارهای عجیب او با بنی آدم. | ۲۱ 21 |
O let them praise the LORD for his goodness, For his wonderful works to the children of men!
| و قربانی های تشکر را بگذرانند و اعمال وی رابه ترنم ذکر کنند. | ۲۲ 22 |
Let them offer the sacrifices of thanksgiving, And declare his works with joy!
| آنانی که در کشتیها به دریارفتند، و در آبهای کثیر شغل کردند. | ۲۳ 23 |
They who go down to the sea in ships, And do business in great waters,
| اینان کارهای خداوند را دیدند و اعمال عجیب او را درلجه‌ها. | ۲۴ 24 |
These see the works of the LORD, And his wonders in the deep.
| او گفت پس باد تند را وزانید و امواج آن را برافراشت. | ۲۵ 25 |
He commandeth, and raiseth the stormy wind, Which lifteth high the waves.
| به آسمانها بالا رفتند و به لجه‌ها فرود شدند و جان ایشان از سخنی گداخته گردید. | ۲۶ 26 |
They mount up to the heavens, They sink down to the depths, Their soul melteth with distress;
| سرگردان گشته، مثل مستان افتان وخیزان شدند و عقل ایشان تمام حیران گردید. | ۲۷ 27 |
They reel and stagger like a drunken man, And all their skill is vain.
| آنگاه در تنگی خود نزد خداوند فریادبرآوردند و ایشان را از تنگیهای ایشان رهایی بخشید. | ۲۸ 28 |
Then they cry to the LORD in their trouble, And he saveth them out of their distresses;
| طوفان را به آرامی ساکت ساخت که موجهایش ساکن گردید. | ۲۹ 29 |
He turneth the storm into a calm, And the waves are hushed;
| پس مسرور شدندزیرا که آسایش یافتند و ایشان را به بندر مرادایشان رسانید. | ۳۰ 30 |
Then they rejoice that they are still, And he bringeth them to their desired haven.
| پس خداوند را به‌سبب رحمتش تشکرنمایند و به‌سبب کارهای عجیب او با بنی آدم. | ۳۱ 31 |
O let them praise the LORD for his goodness. For his wonderful works to the children of men!
| و او را در مجمع قوم متعال بخوانند و درمجلس مشایخ او را تسبیح بگویند. | ۳۲ 32 |
Let them extol him in the congregation of the people, And praise him in the assembly of the elders!
| او نهرها رابه بادیه مبدل کرد و چشمه های آب را به زمین تشنه. | ۳۳ 33 |
He turneth rivers into a desert, And springs of water into dry ground;
| و زمین بارور را نیز به شوره زار، به‌سبب شرارت ساکنان آن. | ۳۴ 34 |
A fruitful land into barrenness, For the wickedness of them that dwell therein.
| بادیه را به دریاچه آب مبدل کرد و زمین خشک را به چشمه های آب. | ۳۵ 35 |
He turneth the desert into a lake of water, And dry ground into springs of water;
| و گرسنگان را در آنجا ساکن ساخت تا شهری برای سکونت بنا نمودند. | ۳۶ 36 |
And there he causeth the hungry to dwell, And they build a city for a dwelling-place,
| و مزرعه‌ها کاشتند وتاکستانها غرس نمودند و حاصل غله به عمل آوردند. | ۳۷ 37 |
And sow fields and plant vineyards, Which yield a fruitful increase.
| و ایشان را برکت داد تا به غایت کثیرشدند و بهایم ایشان را نگذارد کم شوند. | ۳۸ 38 |
He blesseth them, so that they multiply greatly, And suffereth not their cattle to decrease.
| و بازکم گشتند و ذلیل شدند، از ظلم و شقاوت و حزن. | ۳۹ 39 |
When they are diminished and brought low By oppression, affliction, and sorrow,
| ذلت را بر روسا می‌ریزد و ایشان را در بادیه‌ای که راه ندارد آواره می‌سازد. | ۴۰ 40 |
He poureth contempt upon princes, And causeth them to wander in a pathless wilderness;
| اما مسکین را ازمشقتش برمی افروزد و قبیله‌ها را مثل گله هابرایش پیدا می‌کند. | ۴۱ 41 |
But he raiseth the poor from their affliction, And increaseth their families like a flock.
| صالحان این را دیده، شادمان می‌شوند و تمامی شرارت دهان خود راخواهد بست. | ۴۲ 42 |
The righteous see it and rejoice, And all iniquity shutteth her mouth.
| کیست خردمند تا بدین چیزهاتفکر نماید؟ که ایشان رحمت های خداوند راخواهند فهمید. | ۴۳ 43 |
Whoso is wise, let him observe this, And have regard to the loving-kindness of the LORD!
