< مزامیر 107 >

خداوند را حمد بگویید زیرا که اونیکو است و رحمت او باقی است تا ابدالاباد. ۱ 1
Give thanks to the LORD, for he is good, for his loving kindness endures forever.
فدیه شدگان خداوند این را بگویند که ایشان را از دست دشمن فدیه داده است. ۲ 2
Let the redeemed by the LORD say so, whom he has redeemed from the hand of the adversary,
وایشان را از بلدان جمع کرده، از مشرق و مغرب واز شمال و جنوب. ۳ 3
And gathered out of the lands, from the east and from the west, from the north and from the south.
در صحرا آواره شدند و دربادیه‌ای بی‌طریق و شهری برای سکونت نیافتند. ۴ 4
They wandered in the wilderness in a desert way. They found no city to live in.
گرسنه و تشنه نیز شدند و جان ایشان در ایشان مستمند گردید. ۵ 5
Hungry and thirsty, their soul fainted in them.
آنگاه در تنگی خود نزدخداوند فریاد برآوردند و ایشان را از تنگیهای ایشان رهایی بخشید. ۶ 6
Then they cried to the LORD in their trouble, and he delivered them out of their distresses,
و ایشان را به راه مستقیم رهبری نمود، تا به شهری مسکون درآمدند. ۷ 7
he led them also by a straight way, that they might go to a city to live in.
پس خداوند را به‌سبب رحمتش تشکرنمایند و به‌سبب کارهای عجیب وی با بنی آدم. ۸ 8
Let them praise the LORD for his loving kindness, for his wonderful works for the descendants of Adam.
زیرا که جان آرزومند را سیر گردانید و جان گرسنه را از چیزهای نیکو پر ساخت. ۹ 9
For he satisfies the longing soul. He fills the hungry soul with good.
آنانی که در تاریکی و سایه موت نشسته بودند، که درمذلت و آهن بسته شده بودند. ۱۰ 10
Some sat in darkness and in the shadow of death, being bound in affliction and iron,
زیرا به کلام خدامخالفت نمودند و به نصیحت حضرت اعلی اهانت کردند. ۱۱ 11
because they rebelled against the words of God, and condemned the counsel of the Most High.
و او دل ایشان را به مشقت ذلیل ساخت. بلغزیدند و مدد کننده‌ای نبود. ۱۲ 12
Therefore he brought down their heart with labor. They fell down, and there was none to help.
آنگاه در تنگی خود نزد خداوند فریاد برآوردند وایشان را از تنگیهای ایشان رهایی بخشید. ۱۳ 13
Then they cried to the LORD in their trouble, and he saved them out of their distresses.
ایشان را از تاریکی و سایه موت بیرون آورد وبندهای ایشان را بگسست. ۱۴ 14
He brought them out of darkness and the shadow of death, and broke their bonds in sunder.
پس خداوند را به‌سبب رحمتش تشکرنمایند و به‌سبب کارهای عجیب او با بنی آدم. ۱۵ 15
Let them praise the LORD for his loving kindness, for his wonderful works for the descendants of Adam.
زیرا که دروازه های برنجین را شکسته، وبندهای آهنین را پاره کرده است. ۱۶ 16
For he has broken the gates of bronze, and cut through bars of iron.
احمقان به‌سبب طریق شریرانه خود و به‌سبب گناهان خویش، خود را ذلیل ساختند. ۱۷ 17
Fools are afflicted because of their disobedience, and because of their iniquities.
جان ایشان هرقسم خوراک را مکروه داشت و به دروازه های موت نزدیک شدند. ۱۸ 18
Their soul abhors all kinds of food. They draw near to the gates of death.
آنگاه در تنگی خود نزدخداوند فریاد برآوردند و ایشان را از تنگیهای ایشان رهایی بخشید. ۱۹ 19
Then they cried to the LORD in their trouble; he saved them out of their distresses.
کلام خود را فرستاده، ایشان را شفا بخشید و ایشان را از هلاکتهای ایشان رهانید. ۲۰ 20
He sent his word and healed them; he delivered them from their traps.
پس خداوند را به‌سبب رحمتش تشکرنمایند و به‌سبب کارهای عجیب او با بنی آدم. ۲۱ 21
Let them praise the LORD for his loving kindness, for his wonderful works for the descendants of Adam.
و قربانی های تشکر را بگذرانند و اعمال وی رابه ترنم ذکر کنند. ۲۲ 22
Let them offer the sacrifices of thanksgiving, and declare his works with singing.
آنانی که در کشتیها به دریارفتند، و در آبهای کثیر شغل کردند. ۲۳ 23
Those who go down to the sea in ships, who do business in great waters;
اینان کارهای خداوند را دیدند و اعمال عجیب او را درلجه‌ها. ۲۴ 24
These see the LORD's works, and his wonders in the deep.
او گفت پس باد تند را وزانید و امواج آن را برافراشت. ۲۵ 25
For he commands, and raises the stormy wind, which lifts up its waves.
به آسمانها بالا رفتند و به لجه‌ها فرود شدند و جان ایشان از سخنی گداخته گردید. ۲۶ 26
They mount up to the sky; they go down again to the depths. Their soul melts away because of trouble.
سرگردان گشته، مثل مستان افتان وخیزان شدند و عقل ایشان تمام حیران گردید. ۲۷ 27
They reel back and forth, and stagger like a drunken man, and are at their wits' end.
آنگاه در تنگی خود نزد خداوند فریادبرآوردند و ایشان را از تنگیهای ایشان رهایی بخشید. ۲۸ 28
Then they cry to the LORD in their trouble, and he brings them out of their distress.
طوفان را به آرامی ساکت ساخت که موجهایش ساکن گردید. ۲۹ 29
He makes the storm a calm, so that its waves are still.
پس مسرور شدندزیرا که آسایش یافتند و ایشان را به بندر مرادایشان رسانید. ۳۰ 30
Then they are glad because it is calm, so he brings them to their desired haven.
پس خداوند را به‌سبب رحمتش تشکرنمایند و به‌سبب کارهای عجیب او با بنی آدم. ۳۱ 31
Let them praise the LORD for his loving kindness, for his wonderful works for the descendants of Adam.
و او را در مجمع قوم متعال بخوانند و درمجلس مشایخ او را تسبیح بگویند. ۳۲ 32
Let them exalt him also in the assembly of the people, and praise him in the seat of the elders.
او نهرها رابه بادیه مبدل کرد و چشمه های آب را به زمین تشنه. ۳۳ 33
He turns rivers into a desert, water springs into a thirsty ground,
و زمین بارور را نیز به شوره زار، به‌سبب شرارت ساکنان آن. ۳۴ 34
and a fruitful land into a salt waste, for the wickedness of those who dwell in it.
بادیه را به دریاچه آب مبدل کرد و زمین خشک را به چشمه های آب. ۳۵ 35
He turns a desert into a pool of water, and a dry land into water springs.
و گرسنگان را در آنجا ساکن ساخت تا شهری برای سکونت بنا نمودند. ۳۶ 36
There he makes the hungry live, that they may prepare a city to live in,
و مزرعه‌ها کاشتند وتاکستانها غرس نمودند و حاصل غله به عمل آوردند. ۳۷ 37
sow fields, plant vineyards, and reap the fruits of increase.
و ایشان را برکت داد تا به غایت کثیرشدند و بهایم ایشان را نگذارد کم شوند. ۳۸ 38
He blesses them also, so that they are multiplied greatly. He doesn't allow their livestock to decrease.
و بازکم گشتند و ذلیل شدند، از ظلم و شقاوت و حزن. ۳۹ 39
Again, they are diminished and bowed down through oppression, trouble, and sorrow.
ذلت را بر روسا می‌ریزد و ایشان را در بادیه‌ای که راه ندارد آواره می‌سازد. ۴۰ 40
He pours contempt on princes, and causes them to wander in a trackless waste.
اما مسکین را ازمشقتش برمی افروزد و قبیله‌ها را مثل گله هابرایش پیدا می‌کند. ۴۱ 41
Yet he lifts the needy out of their affliction, and increases their families like a flock.
صالحان این را دیده، شادمان می‌شوند و تمامی شرارت دهان خود راخواهد بست. ۴۲ 42
The upright will see it, and be glad. All the wicked will shut their mouths.
کیست خردمند تا بدین چیزهاتفکر نماید؟ که ایشان رحمت های خداوند راخواهند فهمید. ۴۳ 43
Whoever is wise will pay attention to these things. They will consider the loving kindnesses of the LORD.

< مزامیر 107 >