< مزامیر 107 >

خداوند را حمد بگویید زیرا که اونیکو است و رحمت او باقی است تا ابدالاباد. ۱ 1
“Give thanks to YHWH, For [He is] good, for His kindness [is] for all time”:
فدیه شدگان خداوند این را بگویند که ایشان را از دست دشمن فدیه داده است. ۲ 2
Let the redeemed of YHWH say [so], Whom He redeemed from the hand of an adversary.
وایشان را از بلدان جمع کرده، از مشرق و مغرب واز شمال و جنوب. ۳ 3
And has gathered them from the lands, From east and from west, From north, and from the sea.
در صحرا آواره شدند و دربادیه‌ای بی‌طریق و شهری برای سکونت نیافتند. ۴ 4
They wandered in a wilderness, in a desert by the way, They have not found a city of habitation.
گرسنه و تشنه نیز شدند و جان ایشان در ایشان مستمند گردید. ۵ 5
Hungry—indeed—thirsty, Their soul becomes feeble in them,
آنگاه در تنگی خود نزدخداوند فریاد برآوردند و ایشان را از تنگیهای ایشان رهایی بخشید. ۶ 6
And they cry to YHWH in their adversity, He delivers them from their distress,
و ایشان را به راه مستقیم رهبری نمود، تا به شهری مسکون درآمدند. ۷ 7
And causes them to tread in a right way, To go to a city of habitation.
پس خداوند را به‌سبب رحمتش تشکرنمایند و به‌سبب کارهای عجیب وی با بنی آدم. ۸ 8
They confess to YHWH His kindness, And His wonders to the sons of men.
زیرا که جان آرزومند را سیر گردانید و جان گرسنه را از چیزهای نیکو پر ساخت. ۹ 9
For He has satisfied a longing soul, And has filled a hungry soul [with] goodness.
آنانی که در تاریکی و سایه موت نشسته بودند، که درمذلت و آهن بسته شده بودند. ۱۰ 10
Inhabitants of dark places and death-shade, Prisoners of affliction and of iron,
زیرا به کلام خدامخالفت نمودند و به نصیحت حضرت اعلی اهانت کردند. ۱۱ 11
Because they changed the saying of God, And despised the counsel of the Most High.
و او دل ایشان را به مشقت ذلیل ساخت. بلغزیدند و مدد کننده‌ای نبود. ۱۲ 12
And He humbles their heart with labor, They have been feeble, and there is no helper.
آنگاه در تنگی خود نزد خداوند فریاد برآوردند وایشان را از تنگیهای ایشان رهایی بخشید. ۱۳ 13
And they cry to YHWH in their adversity, He saves them from their distresses.
ایشان را از تاریکی و سایه موت بیرون آورد وبندهای ایشان را بگسست. ۱۴ 14
He brings them out from the dark place, And death-shade, And He draws away their bands.
پس خداوند را به‌سبب رحمتش تشکرنمایند و به‌سبب کارهای عجیب او با بنی آدم. ۱۵ 15
They confess to YHWH His kindness, And His wonders to the sons of men.
زیرا که دروازه های برنجین را شکسته، وبندهای آهنین را پاره کرده است. ۱۶ 16
For He has broken doors of bronze, And He has cut bars of iron.
احمقان به‌سبب طریق شریرانه خود و به‌سبب گناهان خویش، خود را ذلیل ساختند. ۱۷ 17
Fools, by means of their transgression, And by their iniquities, afflict themselves.
جان ایشان هرقسم خوراک را مکروه داشت و به دروازه های موت نزدیک شدند. ۱۸ 18
Their soul detests all food, And they come near to the gates of death,
آنگاه در تنگی خود نزدخداوند فریاد برآوردند و ایشان را از تنگیهای ایشان رهایی بخشید. ۱۹ 19
And cry to YHWH in their adversity, He saves them from their distresses,
کلام خود را فرستاده، ایشان را شفا بخشید و ایشان را از هلاکتهای ایشان رهانید. ۲۰ 20
He sends His word and heals them, And delivers [them] from their destructions.
پس خداوند را به‌سبب رحمتش تشکرنمایند و به‌سبب کارهای عجیب او با بنی آدم. ۲۱ 21
They confess to YHWH His kindness, And His wonders to the sons of men,
و قربانی های تشکر را بگذرانند و اعمال وی رابه ترنم ذکر کنند. ۲۲ 22
And they sacrifice sacrifices of thanksgiving, And recount His works with singing.
آنانی که در کشتیها به دریارفتند، و در آبهای کثیر شغل کردند. ۲۳ 23
Those going down [to] the sea in ships, Doing business in many waters,
اینان کارهای خداوند را دیدند و اعمال عجیب او را درلجه‌ها. ۲۴ 24
They have seen the works of YHWH, And His wonders in the deep.
او گفت پس باد تند را وزانید و امواج آن را برافراشت. ۲۵ 25
And He commands, and appoints a storm, And it lifts up its billows,
به آسمانها بالا رفتند و به لجه‌ها فرود شدند و جان ایشان از سخنی گداخته گردید. ۲۶ 26
They go up [to] the heavens, they go down [to] the depths, Their soul is melted in evil.
سرگردان گشته، مثل مستان افتان وخیزان شدند و عقل ایشان تمام حیران گردید. ۲۷ 27
They reel to and fro, and move as a drunkard, And all their wisdom is swallowed up.
آنگاه در تنگی خود نزد خداوند فریادبرآوردند و ایشان را از تنگیهای ایشان رهایی بخشید. ۲۸ 28
And they cry to YHWH in their adversity, And He brings them out from their distresses.
طوفان را به آرامی ساکت ساخت که موجهایش ساکن گردید. ۲۹ 29
He calms a whirlwind, And their billows are hushed.
پس مسرور شدندزیرا که آسایش یافتند و ایشان را به بندر مرادایشان رسانید. ۳۰ 30
And they rejoice because they are quiet, And He leads them to the haven of their desire.
پس خداوند را به‌سبب رحمتش تشکرنمایند و به‌سبب کارهای عجیب او با بنی آدم. ۳۱ 31
They confess to YHWH His kindness, And His wonders to the sons of men,
و او را در مجمع قوم متعال بخوانند و درمجلس مشایخ او را تسبیح بگویند. ۳۲ 32
And they exalt Him in [the] assembly of [the] people, And praise Him in [the] seat of [the] elderly.
او نهرها رابه بادیه مبدل کرد و چشمه های آب را به زمین تشنه. ۳۳ 33
He makes rivers become a wilderness, And fountains of waters become dry land.
و زمین بارور را نیز به شوره زار، به‌سبب شرارت ساکنان آن. ۳۴ 34
A fruitful land becomes a barren place, For the wickedness of its inhabitants.
بادیه را به دریاچه آب مبدل کرد و زمین خشک را به چشمه های آب. ۳۵ 35
He makes a wilderness become a pool of water, And a dry land become fountains of waters.
و گرسنگان را در آنجا ساکن ساخت تا شهری برای سکونت بنا نمودند. ۳۶ 36
And He causes the hungry to dwell there, And they prepare a city of habitation.
و مزرعه‌ها کاشتند وتاکستانها غرس نمودند و حاصل غله به عمل آوردند. ۳۷ 37
And they sow fields, and plant vineyards, And they make fruits of increase.
و ایشان را برکت داد تا به غایت کثیرشدند و بهایم ایشان را نگذارد کم شوند. ۳۸ 38
And He blesses them, and they multiply exceedingly, And He does not diminish their livestock.
و بازکم گشتند و ذلیل شدند، از ظلم و شقاوت و حزن. ۳۹ 39
And they are diminished, and bow down, By restraint, evil, and sorrow.
ذلت را بر روسا می‌ریزد و ایشان را در بادیه‌ای که راه ندارد آواره می‌سازد. ۴۰ 40
He is pouring contempt on nobles, And causes them to wander in vacancy—no way.
اما مسکین را ازمشقتش برمی افروزد و قبیله‌ها را مثل گله هابرایش پیدا می‌کند. ۴۱ 41
And sets the needy on high from affliction, And places families as a flock.
صالحان این را دیده، شادمان می‌شوند و تمامی شرارت دهان خود راخواهد بست. ۴۲ 42
The upright see and rejoice, And all perversity has shut her mouth.
کیست خردمند تا بدین چیزهاتفکر نماید؟ که ایشان رحمت های خداوند راخواهند فهمید. ۴۳ 43
Who [is] wise, and observes these? They understand the kind acts of YHWH!

< مزامیر 107 >