مزامیر 106
| هللویاه! خداوند را حمد بگوییدزیرا که او نیکو است و رحمت او تاابدالاباد! | ۱ 1 |
Rühmet Jah! Danket Jahwe, denn er ist gütig; denn ewig währt seine Gnade.
| کیست که اعمال عظیم خداوند رابگوید و همه تسبیحات او را بشنواند؟ | ۲ 2 |
Wer kann die Machtthaten Jahwes ausreden, all seinen Ruhm verkündigen?
| خوشابحال آنانی که انصاف را نگاه دارند و آن که عدالت را در همه وقت به عمل آورد. | ۳ 3 |
Wohl denen, die auf Recht halten, dem, der zu jeder Zeit Gerechtigkeit übt.
| ای خداوند مرا یاد کن به رضامندیی که با قوم خودمی داری و به نجات خود از من تفقد نما. | ۴ 4 |
Gedenke meiner, Jahwe, nach der Huld, die du deinem Volke verheißen; suche mich heim mit deiner Hilfe,
| تاسعادت برگزیدگان تو را ببینم و به شادمانی قوم تو مسرور شوم و با میراث تو فخر نمایم. | ۵ 5 |
daß ich am Glücke deiner Auserwählten meine Lust schaue, mich an der Freude deines Volkes freue, mit deinem Eigentum mich rühme!
| با پدران خود گناه نموده‌ایم و عصیان ورزیده، شرارت کرده‌ایم. | ۶ 6 |
Wir haben gesündigt samt unsern Vätern, haben uns verschuldet, sind gottlos gewesen.
| پدران ما کارهای عجیب تو را در مصر نفهمیدند و کثرت رحمت تو را به یاد نیاوردند بلکه نزد دریا یعنی بحر قلزم فتنه انگیختند. | ۷ 7 |
Unsere Väter in Ägypten begriffen deine Wunder nicht, gedachten nicht an deine große Gnade und empörten sich wider den Höchsten am Schilfmeer.
| لیکن به‌خاطر اسم خود ایشان رانجات داد تا توانایی خود را اعلان نماید. | ۸ 8 |
Aber er half ihnen um seines Namens willen, um seine Stärke kund zu thun.
| و بحرقلزم را عتاب کرد که خشک گردید. پس ایشان رادر لجه‌ها مثل بیابان رهبری فرمود. | ۹ 9 |
Er bedrohte das Schilfmeer, daß es vertrocknete, und führte sie durch die Fluten wie auf einer Trift.
| و ایشان رااز دست دشمن نجات داد و از دست خصم رهایی بخشید. | ۱۰ 10 |
Er rettete sie aus der Gewalt dessen, der sie haßte, und befreite sie aus der Gewalt des Feindes.
| و آب، دشمنان ایشان را پوشانید که یکی از ایشان باقی نماند. | ۱۱ 11 |
Die Gewässer bedeckten ihre Bedränger; kein einziger von ihnen blieb übrig.
| آنگاه به کلام اوایمان آوردند و حمد او را سراییدند. | ۱۲ 12 |
Da glaubten sie an seine Worte, sangen seinen Ruhm.
| لیکن اعمال او را به زودی فراموش کردند و مشورت اورا انتظار نکشیدند. | ۱۳ 13 |
Eilends vergaßen sie seine Thaten, warteten nicht auf seinen Entschluß.
| بلکه شهوت‌پرستی نمودنددر بادیه؛ و خدا را امتحان کردند در هامون. | ۱۴ 14 |
Sie verfielen in der Steppe auf ein Gelüst und versuchten Gott in der Einöde.
| ومسالت ایشان را بدیشان داد. لیکن لاغری درجانهای ایشان فرستاد. | ۱۵ 15 |
Da gab er ihnen, was sie begehrten, und ließ die Darre in sie kommen.
| پس به موسی در اردو حسد بردند و به هارون، مقدس یهوه. | ۱۶ 16 |
Und sie wurden eifersüchtig auf Mose im Lager, auf Aaron, den Heiligen Jahwes.
| و زمین شکافته شده، داتان را فرو برد و جماعت ابیرام را پوشانید. | ۱۷ 17 |
Die Erde that sich auf und verschlang Dathan und bedeckte die Rotte Abirams.
| وآتش، در جماعت ایشان افروخته شده، شعله آتش شریران را سوزانید. | ۱۸ 18 |
Und Feuer zündete unter ihrer Rotte, die Flamme verbrannte die Gottlosen.
| گوساله‌ای درحوریب ساختند و بتی ریخته شده را پرستش نمودند. | ۱۹ 19 |
Sie machten ein Kalb am Horeb und warfen sich nieder vor einem Gußbild
| و جلال خود را تبدیل نمودند به مثال گاوی که علف می‌خورد. | ۲۰ 20 |
und vertauschten ihren Herrlichen mit dem Bild eines Stiers, der Gras frißt.
| و خدای نجات‌دهنده خود را فراموش کردند که کارهای عظیم در مصر کرده بود. | ۲۱ 21 |
Sie vergaßen Gottes, ihres Erretters, der Großes in Ägypten gethan hatte,
| و اعمال عجیبه را در زمین حام و کارهای ترسناک را در بحر قلزم. | ۲۲ 22 |
Wunderbares im Lande Hams, Furchtbares am Schilfmeer.
| آنگاه گفت که ایشان را هلاک بکند. اگر برگزیده اوموسی در شکاف به حضور وی نمی ایستاد، تاغضب او را از هلاکت ایشان برگرداند. | ۲۳ 23 |
Da gedachte er, sie zu vertilgen, wenn nicht Mose, sein Auserwählter, vor ihm in die Bresche getreten wäre, um seinen Grimm vom Vertilgen wieder abzubringen.
| و زمین مرغوب را خوار شمردند و به کلام وی ایمان نیاوردند. | ۲۴ 24 |
Sie verschmähten das wonnige Land und glaubten seinem Worte nicht.
| و در خیمه های خود همهمه کردندو قول خداوند را استماع ننمودند. | ۲۵ 25 |
Sie murrten in ihren Zelten, hörten nicht auf die Stimme Jahwes.
| لهذا دست خود را برایشان برافراشت، که ایشان را در صحرااز پا درآورد. | ۲۶ 26 |
Da erhob er ihnen seine Hand und schwur, daß er sie in der Wüste fällen
| و ذریت ایشان را در میان امتهابیندازد و ایشان را در زمینها پراکنده کند. | ۲۷ 27 |
und ihre Nachkommen unter die Völker zerstreuen und in die Länder versprengen wolle.
| پس به بعل فغور پیوستند و قربانی های مردگان راخوردند. | ۲۸ 28 |
Sie hingen sich an Baal Peor und aßen von den Opfern der toten Götzen.
| و به‌کارهای خود خشم او را به هیجان آوردند و وبا بر ایشان سخت آمد. | ۲۹ 29 |
Und sie erzürnten ihn durch ihre Thaten; da fuhr eine Plage unter sie.
| آنگاه فینحاس بر پا ایستاده، داوری نمود ووبا برداشته شد. | ۳۰ 30 |
Pinehas aber trat auf und richtete, da ward der Plage Einhalt gethan.
| و این برای او به عدالت محسوب گردید، نسلا بعد نسل تا ابدالاباد. | ۳۱ 31 |
Und das wurde ihm als Gerechtigkeit zugerechnet durch alle folgenden Geschlechter bis in Ewigkeit.
| واو را نزد آب مریبه غضبناک نمودند. حتی موسی را به‌خاطر ایشان آزاری عارض گردید. | ۳۲ 32 |
Sodann erzürnten sie Gott am Hader-Wasser, und es erging Mose um ihretwillen übel.
| زیراکه روح او را تلخ ساختند، تا از لبهای خود ناسزاگفت. | ۳۳ 33 |
Denn sie hatten seinem Geiste widerstrebt, und er redete unbedacht mit seinen Lippen.
| و آن قوم‌ها را هلاک نکردند، که درباره ایشان خداوند امر فرموده بود. | ۳۴ 34 |
Sie vertilgten nicht die Völker, die zu vertilgen Jahwe ihnen befohlen hatte.
| بلکه خویشتن را با امتها آمیختند و کارهای ایشان را آموختند. | ۳۵ 35 |
Sie ließen sich mit den Heiden ein und lernten ihre Werke;
| و بتهای ایشان را پرستش نمودند تا آنکه برای ایشان دام گردید. | ۳۶ 36 |
sie dienten ihren Götzen, und sie wurden ihnen zum Fallstrick.
| و پسران و دختران خویش رابرای دیوها قربانی گذرانیدند. | ۳۷ 37 |
Sie opferten Söhne und Töchter den Dämonen
| و خون بی‌گناه راریختند یعنی خون پسران و دختران خود را که آن را برای بتهای کنعان ذبح کردند و زمین از خون ملوث گردید. | ۳۸ 38 |
und vergossen unschuldiges Blut, das Blut ihrer Söhne und Töchter, die sie den Götzen Kanaans opferten, daß das Land durch Blutschuld entweiht ward.
| و از کارهای خود نجس شدند ودر افعال خویش زناکار گردیدند. | ۳۹ 39 |
Sie verunreinigten sich durch ihre Werke und verübten Buhlerei mit ihren Thaten.
| لهذا خشم خداوند بر قوم خود افروخته شد و میراث خویش را مکروه داشت. | ۴۰ 40 |
Da entbrannte der Zorn Jahwes gegen sein Volk, und er verabscheute sein Eigentum.
| و ایشان را به‌دست امتها تسلیم نمود تا آنانی که از ایشان نفرت داشتند، بر ایشان حکمرانی کردند. | ۴۱ 41 |
Er überlieferte sie in die Gewalt der Heiden, daß ihre Hasser über sie herrschten.
| و دشمنان ایشان بر ایشان ظلم نمودند و زیر دست ایشان ذلیل گردیدند. | ۴۲ 42 |
Und ihre Feinde bedrückten sie, und sie wurden unter ihre Gewalt gebeugt.
| بارهای بسیار ایشان راخلاصی داد. لیکن به مشورتهای خویش براو فتنه کردند و به‌سبب گناه خویش خوار گردیدند. | ۴۳ 43 |
Viele Male errettete er sie; sie aber waren widerspenstig in ihrem Vorhaben und sanken durch ihre Verschuldung.
| با وجود این، بر تنگی ایشان نظر کرد، وقتی که فریاد ایشان را شنید. | ۴۴ 44 |
Und er sah ihre Not an, als er ihr Flehen vernahm,
| و به‌خاطر ایشان، عهدخود را به یاد آورد و در کثرت رحمت خویش بازگشت نمود. | ۴۵ 45 |
und gedachte ihnen zu gut an seinen Bund und ließ sich's leid sein nach seiner großen Gnade.
| و ایشان را حرمت داد، در نظرجمیع اسیرکنندگان ایشان. | ۴۶ 46 |
Er schaffte, daß sie Erbarmen fanden bei allen, die sie gefangen hielten.
| ای یهوه خدای ما، ما را نجات ده! و ما را از میان امتها جمع کن! تا نام قدوس تو را حمد گوییم و در تسبیح تو فخرنماییم. | ۴۷ 47 |
Hilf uns, Jahwe, unser Gott, und sammle uns aus den Heiden, daß wir deinem heiligen Namen danken, uns deines Lobpreises rühmen!
| یهوه خدای اسرائیل متبارک باد از ازل تا ابدالاباد. و تمامی قوم بگویند آمین. هللویاه! | ۴۸ 48 |
Gepriesen sei Jahwe, der Gott Israels, von Ewigkeit bis zu Ewigkeit, und alles Volk spreche: Amen! Rühmet Jah!
