مزامیر 105
| یهوه را حمد گویید و نام او رابخوانید. اعمال او را در میان قوم هااعلام نمایید. | ۱ 1 |
Danket Jahwe, ruft seinen Namen an! Macht unter den Völkern seine Thaten kund!
| او را بسرایید برای او تسبیح بخوانید. در تمام کارهای عجیب او تفکر نمایید. | ۲ 2 |
Singet ihm! Lobsingt ihm! Redet von allen seinen Wundern.
| در نام قدوس او فخر کنید. دل طالبان خداوندشادمان باشد. | ۳ 3 |
Rühmt euch seines heiligen Namens; es freue sich das Herz derer, die Jahwe suchen.
| خداوند و قوت او را بطلبید. روی او را پیوسته طالب باشید. | ۴ 4 |
Fragt nach Jahwe und seiner Stärke, sucht beständig sein Angesicht.
| کارهای عجیب را که او کرده است به یاد آورید. آیات او و داوریهای دهان او را. | ۵ 5 |
Gedenkt seiner Wunder, die er gethan, seiner Zeichen und der Urteilssprüche seines Mundes,
| ای ذریت بنده او ابراهیم! ای فرزندان یعقوب، برگزیده او! | ۶ 6 |
Nachkommen Abrahams, seine Knechte, Söhne Jakobs, seine Auserwählten!
| یهوه خدای ماست. داوریهای او در تمامی جهان است. | ۷ 7 |
Er, Jahwe, ist unser Gott; über die ganze Erde ergehen seine Gerichte.
| عهد خود رایاد می‌دارد تا ابدالاباد و کلامی را که بر هزاران پشت فرموده است. | ۸ 8 |
Er gedenkt ewig seines Bunds, des Wortes, das er verordnet hat, auf tausend Geschlechter,
| آن عهدی را که با ابراهیم بسته و قسمی را که برای اسحاق خورده است. | ۹ 9 |
des Bundes, den er mit Abraham geschlossen, und seines Schwurs an Isaak.
| و آن را برای یعقوب فریضه‌ای استوار ساخت و برای اسرائیل عهد جاودانی. | ۱۰ 10 |
Und er stellte ihn für Jakob als eine Satzung hin, als einen ewig giltigen Bund für Israel, -
| و گفت که زمین کنعان را به تو خواهم داد تا حصه میراث شماشود. | ۱۱ 11 |
indem er sprach: “Dir will ich das Land Kanaan verleihen als euer erbliches Besitztum!” -
| هنگامی که عددی معدود بودند، قلیل العدد و غربا در آنجا. | ۱۲ 12 |
als sie noch gering an Zahl waren, gar wenige, und als Fremdlinge darin weilten.
| و از امتی تا امتی سرگردان می‌بودند و از یک مملکت تا قوم دیگر. | ۱۳ 13 |
Und sie zogen von Volk zu Volk, von einem Königreiche zu einer anderen Nation.
| او نگذاشت که کسی بر ایشان ظلم کند بلکه پادشاهان را به‌خاطر ایشان توبیخ نمود | ۱۴ 14 |
Er gestattete niemandem, sie zu bedrücken, und strafte um ihretwillen Könige.
| که بر مسیحان من دست مگذارید. و انبیای مرا ضررمرسانید. | ۱۵ 15 |
“Tastet meine Gesalbten nicht an und thut meinen Propheten kein Leid!”
| پس قحطی را بر آن زمین خواند وتمامی قوام نان را شکست، | ۱۶ 16 |
Als er nun eine Hungersnot ins Land rief, jegliche Stütze an Brot zerbrach,
| و مردی پیش روی ایشان فرستاد، یعنی یوسف را که او را به غلامی فروختند. | ۱۷ 17 |
da hatte er ihnen bereits einen vorausgesandt; Joseph war als Sklave verkauft.
| پایهای وی را به زنجیرها خستند وجان او در آهن بسته شد | ۱۸ 18 |
Sie hatten seine Füße in den Block gezwängt, in Eisenfesseln war er gekommen,
| تا وقتی که سخن اوواقع شد. و کلام خداوند او را امتحان نمود. | ۱۹ 19 |
bis zu der Zeit, wo sein Wort eintraf, der Ausspruch Jahwes ihn bewährte.
| آنگاه پادشاه فرستاده، بندهای او را گشاد وسلطان قوم‌ها او را آزاد ساخت. | ۲۰ 20 |
Da sandte der König hin und machte ihn los, der Völkerbeherrscher, und befreite ihn.
| او را بر خانه خود حاکم قرار داد و مختار بر تمام مایملک خویش. | ۲۱ 21 |
Er machte ihn zum Herrn über sein Haus und zum Herrscher über allen seinen Besitz,
| تا به اراده خود سروران او را بند نمایدو مشایخ او را حکمت آموزد. | ۲۲ 22 |
daß er seine Fürsten nach seinem Belieben feßle und seine Vornehmen klug mache.
| پس اسرائیل به مصر درآمدند و یعقوب درزمین حام غربت پذیرفت. | ۲۳ 23 |
Und Israel kam nach Ägypten und Jakob weilte als Fremdling im Lande Hams.
| و او قوم خود را به غایت بارور گردانید و ایشان را از دشمنان ایشان قوی تر ساخت. | ۲۴ 24 |
Und er machte sein Volk überaus fruchtbar und machte es zahlreicher als seine Bedränger.
| لیکن دل ایشان را برگردانید تابر قوم او کینه ورزند و بر بندگان وی حیله نمایند. | ۲۵ 25 |
Er wandelte ihren Sinn, sein Volk zu hassen, an seinen Knechten Arglist zu üben.
| بنده خود موسی را فرستاد و هارون را که برگزیده بود. | ۲۶ 26 |
Er sandte Mose, seinen Knecht, Aaron, den er erwählt hatte.
| کلمات و آیات او را در میان ایشان اقامه کردند و عجایب او را در زمین حام. | ۲۷ 27 |
Er verrichtete an ihnen seine Wunder und seine Zeichen am Lande Hams.
| ظلمت را فرستاد که تاریک گردید. پس به کلام او مخالفت نورزیدند. | ۲۸ 28 |
Er sandte Finsternis und machte es finster, aber sie achteten nicht auf sein Wort.
| آبهای ایشان را به خون مبدل ساخت و ماهیان ایشان را میرانید. | ۲۹ 29 |
Er verwandelte ihre Gewässer in Blut und ließ ihre Fische sterben.
| زمین ایشان غوکها را به ازدحام پیدا نمود، حتی درحرمهای پادشاهان ایشان. | ۳۰ 30 |
Ihr Land wimmelte von Fröschen in den Gemächern ihrer Könige.
| او گفت و انواع مگسها پدید آمد و پشه هادر همه حدود ایشان. | ۳۱ 31 |
Er gebot, da kamen Hundsfliegen, Stechmücken in ihr ganzes Gebiet.
| تگرگ را به عوض باران بارانید و آتش مشتعل را در زمین ایشان. | ۳۲ 32 |
Er sandte ihnen Hagel als Regen, flammendes Feuer in ihr Land.
| موهاو انجیرهای ایشان را زد و درختان محال ایشان رابشکست. | ۳۳ 33 |
Er schlug ihren Weinstock und ihren Feigenbaum und zerschmetterte die Bäume ihres Gebiets.
| او گفت و ملخ پدید آمد و کرمها ازحد شماره افزون. | ۳۴ 34 |
Er gebot, da kamen die Heuschrecken und die Fresser ohne Zahl.
| و هر سهم را در زمین ایشان بخوردند و میوه های زمین ایشان را خوردند. | ۳۵ 35 |
Die fraßen alle Pflanzen in ihrem Land und fraßen die Frucht des Feldes.
| وجمیع نخست زادگان را در زمین ایشان زد، اوائل تمامی قوت ایشان را. | ۳۶ 36 |
Er schlug alle Erstgeborenen in ihrem Lande, die Erstlinge all' ihrer Manneskraft.
| و ایشان را با طلا و نقره بیرون آورد که در اسباط ایشان یکی ضعیف نبود. | ۳۷ 37 |
Er ließ sie ausziehen mit Silber und Gold, und es gab keinen Strauchelnden unter seinen Stämmen.
| مصریان از بیرون رفتن ایشان شاد بودند زیرا که خوف ایشان بر آنها مستولی گردیده بود. | ۳۸ 38 |
Ägypten freute sich über ihren Auszug, denn es hatte sie Schrecken vor ihnen befallen.
| ابری برای پوشش گسترانید و آتشی که شامگاه روشنایی دهد. | ۳۹ 39 |
Er breitete Gewölk als Decke aus und Feuer, um die Nacht zu erhellen.
| سوال کردند پس سلوی برای ایشان فرستاد و ایشان را از نان آسمان سیرگردانید. | ۴۰ 40 |
Sie forderten, da ließ er Wachteln kommen und sättigte sie mit Himmelsbrot.
| صخره را بشکافت و آب جاری شد؛ در جایهای خشک مثل نهر روان گردید. | ۴۱ 41 |
Er öffnete den Felsen, da flossen Wasser, rannen in der Dürre als ein Strom.
| زیراکلام مقدس خود را به یاد آورد و بنده خویش ابراهیم را. | ۴۲ 42 |
Denn er gedachte an sein heiliges Wort, an Abraham, seinen Knecht,
| و قوم خود را با شادمانی بیرون آورد و برگزیدگان خویش را با ترنم. | ۴۳ 43 |
und führte sein Volk in Freuden heraus, seine Auserwählten unter Jubel.
| وزمینهای امتها را بدیشان داد و زحمت قوم‌ها راوارث شدند. | ۴۴ 44 |
Er verlieh ihnen die Länder der Heiden, und was die Völker mit Mühe erworben, das nahmen sie in Besitz,
| تا آنکه فرایض او را نگاه دارند وشریعت او را حفظ نمایند. هللویاه! | ۴۵ 45 |
damit sie seine Satzungen hielten und seine Weisungen beobachteten. Rühmet Jah!
