مزامیر 104

۱ 1 ای جان من، خداوند را متبارک بخوان! ای یهوه خدای من توبی نهایت عظیم هستی! به عزت و جلال ملبس هستی.

[I tell] myself that I should praise Yahweh. Yahweh, my God, you are very great! Like a king has on his royal robes [MET], you have honor and majesty/greatness all around you!

۲ 2 خویشتن را به نور مثل ردا پوشانیده‌ای.

You [created/caused] light to be like your robe [MET]. You spread out the sky like [a man sets up] a tent.

۳ 3 آن که غرفات خود را بر آبها بنا کرده است و ابرها رامرکب خود نموده و بر بالهای باد می‌خرامد.

You made/put your home [in heaven], above the rain clouds in the sky, [like a man puts the] rafters of his house in place [MET]. You made/caused the clouds to be like chariots [to carry you].

۴ 4 فرشتگان خود را بادها می‌گرداند و خادمان خود را آتش مشتعل.

You caused the winds to be [like] your messengers [MET], and flames of fire to be [like] your servants.

۵ 5 که زمین را بر اساسش استوار کرده، تا جنبش نخورد تا ابدالاباد.

You placed the world firmly on its foundation so that it can never be moved/shaken.

۶ 6 آن رابه لجه‌ها مثل ردا پوشانیده‌ای، که آبها بر کوههاایستاده‌اند.

[Later], you covered the earth with a flood, like a blanket, with the water that covered the mountains.

۷ 7 از عتاب تو می‌گریزند. از آواز رعدتو پراکنده می‌شوند.

[But] when you rebuked the water, the oceans receded; your voice spoke like thunder, and then the waters rushed away.

۸ 8 به فراز کوهها برمی آیند، وبه همواریها فرود می‌آیند، به مکانی که برای آنهامهیا ساخته‌ای.

Mountains rose up [from the water], and the valleys sank down to the levels that you had determined for them.

۹ 9 حدی برای آنها قرار داده‌ای که از آن نگذرند و برنگردند تا زمین را بپوشانند.

[Then] you set a boundary for the oceans, a boundary that they cannot cross; their water will never again cover the [whole] earth.

۱۰ 10 که چشمه‌ها را در وادیها جاری می‌سازد تا درمیان کوهها روان بشوند.

You make/cause springs to pour [water] into ravines; their [water] flows down between the mountains.

۱۱ 11 تمام حیوانات صحرارا سیراب می‌سازند تا گورخران تشنگی خود رافرو نشانند.

Those [streams] provide water for all the animals [to drink]; the wild donkeys [drink the water and] are no longer thirsty.

۱۲ 12 بر آنها مرغان هوا ساکن می‌شوند واز میان شاخه‌ها آواز خود را می‌دهند.

Birds make their nests alongside [the streams], and they sing among the branches [of the trees].

۱۳ 13 او ازغرفات خود کوهها را سیراب می‌کند و از ثمرات اعمال تو زمین سیر می‌شود.

From (your home in heaven/the sky) you send rain down on the mountains, and you fill the earth with many good things that you create.

۱۴ 14 نباتات را برای بهایم می‌رویاند و سبزه‌ها رابرای خدمت انسان، و نان را از زمین بیرون می‌آورد.

You make/cause grass to grow for the cattle [to eat], and you make/cause plants to grow for people. In that way [animals and people] get their food from [what grows in] the soil.

۱۵ 15 و شراب را که دل انسان را شادمان می‌کند، و چهره او را به روغن شاداب می‌سازد ودل انسان را به نان قوی می‌گرداند.

We get [grapes to make] [MTY] wine to [drink and] make us cheerful, and we get [olives to make] [MTY] olive oil to [put on our] skin and cause it to shine, and we get [grain to make] [MTY] bread to give us strength.

۱۶ 16 درختان خداوند شادابند، یعنی سروهای آزاد لبنان که غرس کرده است،

Yahweh, you [send plenty of rain to] water your trees, the cedar [trees] that you planted in Lebanon.

۱۷ 17 که در آنها مرغان آشیانهای خود را می‌گیرند و اما صنوبر خانه لق لق می‌باشد.

Birds make their nests in those [trees]; even storks make their nests in pine/fir trees.

۱۸ 18 کوههای بلند برای بزهای کوهی و صخره هابرای یربوع ملجاء است.

High up in the mountains the wild goats live, and hyraxes/badgers live in the crags/crevices in the rocks.

۱۹ 19 ماه را برای موسمهاساخت و آفتاب مغرب خود را می‌داند.

[Yahweh], you made the moon to indicate the times for our festivals, and you made the sun that knows when to go down.

۲۰ 20 تاریکی می‌سازی و شب می‌شود که در آن همه حیوانات جنگلی راه می‌روند.

You bring darkness, and it becomes night, when all the animals in the forest prowl around, [looking for food].

۲۱ 21 شیربچگان برای شکار خود غرش می‌کنند و خوراک خویش را از خدا می‌جویند.

At night the young lions roar as they seek their prey, [but] they depend on you to give them food.

۲۲ 22 چون آفتاب طلوع می‌کند جمع می‌شوند و در بیشه های خودمی خوابند.

At dawn, they go back to their dens and lie down.

۲۳ 23 انسان برای عمل خود بیرون می‌آید و به جهت شغل خویش تا شامگاه.

And during the daytime, people go to their work; they work until it is evening.

۲۴ 24 ‌ای خداوند اعمال تو چه بسیار است. جمیع آنها را به حکمت کرده‌ای. زمین از دولت تو پر است.

Yahweh, you have made so many different kinds of things! You were [very] wise as you made them all. The earth is full of the creatures that you [made].

۲۵ 25 و آن دریای بزرگ و وسیع الاطراف نیز که در آن حشرات از حد شماره زیاده‌اند و حیوانات خرد و بزرگ.

[We see] the ocean which is very large [DOU]! It is full of many kinds of living creatures, big ones and little ones.

۲۶ 26 و در آن کشتیها راه می‌روند و آن لویاتان که به جهت بازی کردن در آن آفریده‌ای.

We see the ships which sail along! We see the huge sea monster, which you made to (splash around/play) in the sea.

۲۷ 27 جمیع اینها از تو انتظارمی کشند تا خوراک آنها را در وقتش برسانی.

All of those creatures depend on you to give them the food that they need.

۲۸ 28 آنچه را که به آنها می‌دهی، فرا می‌گیرند. دست خود را باز می‌کنی، پس از چیزهای نیکو سیرمی شوند.

When you give them the food that they need, they gather it. You give them what you have in your hand, and they [eat it and] are satisfied.

۲۹ 29 روی خود را می‌پوشانی پس مضطرب می‌گردند. روح آنها را قبض می‌کنی، پس می‌میرند و به خاک خود برمی گردند.

[But] if you refuse to give food to them, they become terrified. And when you cause them to stop breathing, they die; their bodies [decay and] become soil again.

۳۰ 30 چون روح خود را می‌فرستی، آفریده می‌شوند و روی زمین را تازه می‌گردانی.

When you cause newborn creatures to begin to breathe, they start to live; you give new life to all the living creatures on the earth.

۳۱ 31 جلال خداوند تا ابدالاباد است. خداوند ازاعمال خود راضی خواهد بود.

I want the glory of Yahweh to last forever. I want him to rejoice about [all] the things that he has created.

۳۲ 32 که به زمین نگاه می‌کند و آن می‌لرزد. کوهها را لمس می‌کند، پس آتش فشان می‌شوند.

He causes the earth to shake [just] by looking at it! By [merely] touching the mountains he makes/causes them to pour out fire and smoke!

۳۳ 33 خداوند را خواهم سرایید تا زنده می‌باشم. برای خدای خود تسبیح خواهم خواند تا وجود دارم.

I will sing to Yahweh (as long as I live/throughout my entire life). I will praise my God until the day that I die.

۳۴ 34 تفکر من او رالذیذ بشود و من در خداوند شادمان خواهم بود.

I want Yahweh to be pleased by all those things that I have thought [about him], because I rejoice about [knowing] him.

۳۵ 35 گناهکاران از زمین نابود گردند و شریران دیگر یافت نشوند. ای جان من، خداوند را متبارک بخوان! هللویاه!

[But] I desire that sinners will disappear from the earth, so that there will be no more wicked [people]! [But as for] me, I will praise Yahweh! (Praise him/Hallelujah)!