مزامیر 103

۱ 1 مزمور داود ای جان من خداوند را متبارک بخوان! و هرچه در درون من است نام قدوس او را متبارک خواند.

Dari Daud. Pujilah TUHAN, hai jiwaku! Pujilah nama-Nya yang kudus, hai segenap batinku!

۲ 2 ‌ای جان من خداوند را متبارک بخوان! و جمیع احسان های اورا فراموش مکن!

Pujilah TUHAN, hai jiwaku, dan janganlah lupakan segala kebaikan-Nya!

۳ 3 که تمام گناهانت را می‌آمرزدو همه مرض های تو را شفا می‌بخشد.

Dia yang mengampuni segala kesalahanmu, yang menyembuhkan segala penyakitmu,

۴ 4 که حیات تو را از هاویه فدیه می‌دهد و تاج رحمت و رافت را بر سر تو می‌نهد.

Dia yang menebus hidupmu dari lobang kubur, yang memahkotai engkau dengan kasih setia dan rahmat,

۵ 5 که جان تو را به چیزهای نیکو سیر می‌کند تا جوانی تو مثل عقاب تازه شود.

Dia yang memuaskan hasratmu dengan kebaikan, sehingga masa mudamu menjadi baru seperti pada burung rajawali.

۶ 6 خداوند عدالت را به‌جا می‌آورد و انصاف رابرای جمیع مظلومان.

TUHAN menjalankan keadilan dan hukum bagi segala orang yang diperas.

۷ 7 طریق های خویش را به موسی تعلیم داد و عمل های خود را به بنی‌اسرائیل.

Ia telah memperkenalkan jalan-jalan-Nya kepada Musa, perbuatan-perbuatan-kepada orang Israel.

۸ 8 خداوند رحمان و کریم است دیرغضب و بسیار رحیم.

TUHAN adalah penyayang dan pengasih, panjang sabar dan berlimpah kasih setia.

۹ 9 تا به ابد محاکمه نخواهدنمود و خشم را همیشه نگاه نخواهد داشت.

Tidak selalu Ia menuntut, dan tidak untuk selama-lamanya Ia mendendam.

۱۰ 10 باما موافق گناهان ما عمل ننموده، و به ما به حسب خطایای ما جزا نداده است.

Tidak dilakukan-Nya kepada kita setimpal dengan dosa kita, dan tidak dibalas-Nya kepada kita setimpal dengan kesalahan kita,

۱۱ 11 زیرا آنقدر که آسمان از زمین بلندتر است، به همان قدر رحمت او بر ترسندگانش عظیم است.

tetapi setinggi langit di atas bumi, demikian besarnya kasih setia-Nya atas orang-orang yang takut akan Dia;

۱۲ 12 به اندازه‌ای که مشرق از مغرب دور است، به همان اندازه گناهان ما را از ما دور کرده است.

sejauh timur dari barat, demikian dijauhkan-Nya dari pada kita pelanggaran kita.

۱۳ 13 چنانکه پدر برفرزندان خود رئوف است همچنان خداوند برترسندگان خود رافت می‌نماید.

Seperti bapa sayang kepada anak-anaknya, demikian TUHAN sayang kepada orang-orang yang takut akan Dia.

۱۴ 14 زیرا جبلت مارا می‌داند و یاد می‌دارد که ما خاک هستیم.

Sebab Dia sendiri tahu apa kita, Dia ingat, bahwa kita ini debu.

۱۵ 15 واما انسان، ایام او مثل گیاه است، مثل گل صحراهمچنان می‌شکفد.

Adapun manusia, hari-harinya seperti rumput, seperti bunga di padang demikianlah ia berbunga;

۱۶ 16 زیرا که باد بر آن می‌وزد ونابود می‌گردد و مکانش دیگر آن را نمی شناسد.

apabila angin melintasinya, maka tidak ada lagi ia, dan tempatnya tidak mengenalnya lagi.

۱۷ 17 لیکن رحمت خداوند بر ترسندگانش ازازل تا ابدالاباد است و عدالت او بر فرزندان فرزندان.

Tetapi kasih setia TUHAN dari selama-lamanya sampai selama-lamanya atas orang-orang yang takut akan Dia, dan keadilan-Nya bagi anak cucu,

۱۸ 18 بر آنانی که عهد او را حفظ می‌کنند وفرایض او را یاد می‌دارند تا آنها را به‌جا آورند.

bagi orang-orang yang berpegang pada perjanjian-Nya dan yang ingat untuk melakukan titah-Nya.

۱۹ 19 خداوند تخت خود را بر آسمانها استوارنموده، و سلطنت او بر همه مسلط است.

TUHAN sudah menegakkan takhta-Nya di sorga dan kerajaan-Nya berkuasa atas segala sesuatu.

۲۰ 20 خداوند را متبارک خوانید، ای فرشتگان او که در قوت زورآورید و کلام او را به‌جا می‌آورید وآواز کلام او را گوش می‌گیرید!

Pujilah TUHAN, hai malaikat-malaikat-Nya, hai pahlawan-pahlawan perkasa yang melaksanakan firman-Nya dengan mendengarkan suara firman-Nya.

۲۱ 21 ‌ای جمیع لشکرهای او خداوند را متبارک خوانید! و‌ای خادمان او که اراده او را بجا می‌آورید!

Pujilah TUHAN, hai segala tentara-Nya, hai pejabat-pejabat-Nya yang melakukan kehendak-Nya.

۲۲ 22 ‌ای همه کارهای خداوند او را متبارک خوانید! در همه مکان های سلطنت او. ای جان من خداوند رامتبارک بخوان!

Pujilah TUHAN, hai segala buatan-Nya, di segala tempat kekuasaan-Nya! Pujilah TUHAN, hai jiwaku!