مزامیر 103

۱ 1 مزمور داود ای جان من خداوند را متبارک بخوان! و هرچه در درون من است نام قدوس او را متبارک خواند.

Von David. / Preise Jahwe, o meine Seele, / Und all mein Innres seinen heiligen Namen!

۲ 2 ‌ای جان من خداوند را متبارک بخوان! و جمیع احسان های اورا فراموش مکن!

Preise Jahwe, o meine Seele, / Und vergiß nicht all seiner Segenstaten!

۳ 3 که تمام گناهانت را می‌آمرزدو همه مرض های تو را شفا می‌بخشد.

Er vergibt dir all deine Missetat, / Schafft all deiner Krankheit Heilung.

۴ 4 که حیات تو را از هاویه فدیه می‌دهد و تاج رحمت و رافت را بر سر تو می‌نهد.

Er erlöset dein Leben vom Tode, / Krönt dich mit Huld und Erbarmen.

۵ 5 که جان تو را به چیزهای نیکو سیر می‌کند تا جوانی تو مثل عقاب تازه شود.

Er sättigt dein Alter mit Gutem, / So daß deine Jugend sich wieder erneut / Wie eines Adlers Gefieder.

۶ 6 خداوند عدالت را به‌جا می‌آورد و انصاف رابرای جمیع مظلومان.

Heilstaten vollführet Jahwe, / Recht schafft er allen Bedrückten.

۷ 7 طریق های خویش را به موسی تعلیم داد و عمل های خود را به بنی‌اسرائیل.

Mose tat er seine Wege kund, / Israels Söhnen sein herrliches Tun.

۸ 8 خداوند رحمان و کریم است دیرغضب و بسیار رحیم.

Barmherzig und gnädig ist Jahwe, / Langmütig und reich an Huld.

۹ 9 تا به ابد محاکمه نخواهدنمود و خشم را همیشه نگاه نخواهد داشت.

Er hat nicht für immer gehadert / Und nicht auf ewig gezürnt.

۱۰ 10 باما موافق گناهان ما عمل ننموده، و به ما به حسب خطایای ما جزا نداده است.

Nicht nach unsern Sünden hat er uns gelohnt, / Uns nicht vergolten nach unsern Vergehn.

۱۱ 11 زیرا آنقدر که آسمان از زمین بلندتر است، به همان قدر رحمت او بر ترسندگانش عظیم است.

Sondern so hoch der Himmel ist über der Erde, / So mächtig war seine Huld bei den Frommen.

۱۲ 12 به اندازه‌ای که مشرق از مغرب دور است، به همان اندازه گناهان ما را از ما دور کرده است.

So weit der Osten vom Westen ist, / Hat er unsre Frevel von uns entfernt.

۱۳ 13 چنانکه پدر برفرزندان خود رئوف است همچنان خداوند برترسندگان خود رافت می‌نماید.

Wie sich ein Vater der Kinder erbarmt, / Hat Jahwe sich stets erbarmt seiner Frommen.

۱۴ 14 زیرا جبلت مارا می‌داند و یاد می‌دارد که ما خاک هستیم.

Er weiß ja, wie schwach wir sind, / Er gedenket daran: wir sind Staub.

۱۵ 15 واما انسان، ایام او مثل گیاه است، مثل گل صحراهمچنان می‌شکفد.

Eines Sterblichen Tage sind wie Gras, / Wie des Feldes Blume, so blüht er.

۱۶ 16 زیرا که باد بر آن می‌وزد ونابود می‌گردد و مکانش دیگر آن را نمی شناسد.

Fährt über sie ein Windstoß, so ist sie dahin, / Und es kennt sie nicht mehr ihre Stätte.

۱۷ 17 لیکن رحمت خداوند بر ترسندگانش ازازل تا ابدالاباد است و عدالت او بر فرزندان فرزندان.

Doch Jahwes Gnade erzeigt sich auf ewig an seinen Frommen, / Seine Treue erfahren in jedem Geschlecht

۱۸ 18 بر آنانی که عهد او را حفظ می‌کنند وفرایض او را یاد می‌دارند تا آنها را به‌جا آورند.

Alle, die seinen Bund bewahren / Und seiner Gebote gedenken, sie zu erfüllen.

۱۹ 19 خداوند تخت خود را بر آسمانها استوارنموده، و سلطنت او بر همه مسلط است.

Jahwe hat seinen Thron im Himmel errichtet, / Sein Königtum herrscht über alles.

۲۰ 20 خداوند را متبارک خوانید، ای فرشتگان او که در قوت زورآورید و کلام او را به‌جا می‌آورید وآواز کلام او را گوش می‌گیرید!

Preist Jahwe, ihr seine Engel, / Ihr Helden an Kraft, die ihr sein Gebot vollführt, / Indem ihr dem Ruf seines Wortes gehorcht!

۲۱ 21 ‌ای جمیع لشکرهای او خداوند را متبارک خوانید! و‌ای خادمان او که اراده او را بجا می‌آورید!

Preist Jahwe, ihr seine Heere alle, / Seine Diener, die ihr seinen Willen vollstreckt!

۲۲ 22 ‌ای همه کارهای خداوند او را متبارک خوانید! در همه مکان های سلطنت او. ای جان من خداوند رامتبارک بخوان!

Preist Jahwe, ihr seine Werke all, / An jedem Ort seines Herrschaftsgebiets! / Preise Jahwe auch meine Seele!