< مزامیر 103 >

مزمور داود ای جان من خداوند را متبارک بخوان! و هرچه در درون من است نام قدوس او را متبارک خواند. ۱ 1
Bless, O my soul, Yahweh, —And all that is within me, his holy Name;
‌ای جان من خداوند را متبارک بخوان! و جمیع احسان های اورا فراموش مکن! ۲ 2
Bless, O my soul, Yahweh, And forget not all his dealings: —
که تمام گناهانت را می‌آمرزدو همه مرض های تو را شفا می‌بخشد. ۳ 3
Who forgiveth all thine iniquity, Who healeth all thy diseases;
که حیات تو را از هاویه فدیه می‌دهد و تاج رحمت و رافت را بر سر تو می‌نهد. ۴ 4
Who redeemeth, from destruction, thy life, Who crowneth thee, with lovingkindness and compassion:
که جان تو را به چیزهای نیکو سیر می‌کند تا جوانی تو مثل عقاب تازه شود. ۵ 5
Who satisfieth, with good, thine age, Thy youth, reneweth itself like an eagle.
خداوند عدالت را به‌جا می‌آورد و انصاف رابرای جمیع مظلومان. ۶ 6
Yahweh is one, who executeth righteousness, Yea vindication for all the oppressed.
طریق های خویش را به موسی تعلیم داد و عمل های خود را به بنی‌اسرائیل. ۷ 7
Who made known his ways unto Moses, unto the sons of Israel, his doings.
خداوند رحمان و کریم است دیرغضب و بسیار رحیم. ۸ 8
Compassionate and gracious, is Yahweh, —Slow to anger and abundant in lovingkindness.
تا به ابد محاکمه نخواهدنمود و خشم را همیشه نگاه نخواهد داشت. ۹ 9
Not perpetually, will he contend, Nor age-abidingly, retain anger;
باما موافق گناهان ما عمل ننموده، و به ما به حسب خطایای ما جزا نداده است. ۱۰ 10
Not according to our sins, hath he dealt with us, Nor according to our iniquities, hath he treated us.
زیرا آنقدر که آسمان از زمین بلندتر است، به همان قدر رحمت او بر ترسندگانش عظیم است. ۱۱ 11
For, as the heavens are exalted over the earth, His lovingkindness hath prevailed over them who revere him;
به اندازه‌ای که مشرق از مغرب دور است، به همان اندازه گناهان ما را از ما دور کرده است. ۱۲ 12
As far as East from West, Hath he put far from us, our transgressions;
چنانکه پدر برفرزندان خود رئوف است همچنان خداوند برترسندگان خود رافت می‌نماید. ۱۳ 13
Like the compassion of a father for his children, Is, the compassion of Yahweh, for them who revere him;
زیرا جبلت مارا می‌داند و یاد می‌دارد که ما خاک هستیم. ۱۴ 14
For, he, knoweth how we are formed, He is mindful that, dust, we are.
واما انسان، ایام او مثل گیاه است، مثل گل صحراهمچنان می‌شکفد. ۱۵ 15
As for man, like grass, are his days, Like the blossom of the field, so, doth he blossom;
زیرا که باد بر آن می‌وزد ونابود می‌گردد و مکانش دیگر آن را نمی شناسد. ۱۶ 16
For, a wind, hath passed over it, and it is gone, And its own place is acquainted with it no more.
لیکن رحمت خداوند بر ترسندگانش ازازل تا ابدالاباد است و عدالت او بر فرزندان فرزندان. ۱۷ 17
But, the lovingkindness of Yahweh, is from one age even to another, Upon them who revere him, And his righteousness, to children’s children: —
بر آنانی که عهد او را حفظ می‌کنند وفرایض او را یاد می‌دارند تا آنها را به‌جا آورند. ۱۸ 18
To such as keep his covenant, And remember his precepts, to do them.
خداوند تخت خود را بر آسمانها استوارنموده، و سلطنت او بر همه مسلط است. ۱۹ 19
Yahweh, in the heavens, hath established his throne, And, his kingdom, over all, hath dominion.
خداوند را متبارک خوانید، ای فرشتگان او که در قوت زورآورید و کلام او را به‌جا می‌آورید وآواز کلام او را گوش می‌گیرید! ۲۰ 20
Bless Yahweh, ye messengers of his, —Heroes of vigour, doing his word, To hearken [again] to the voice of his word;
‌ای جمیع لشکرهای او خداوند را متبارک خوانید! و‌ای خادمان او که اراده او را بجا می‌آورید! ۲۱ 21
Bless Yahweh, all ye his hosts, Attendants of his, doing his pleasure;
‌ای همه کارهای خداوند او را متبارک خوانید! در همه مکان های سلطنت او. ای جان من خداوند رامتبارک بخوان! ۲۲ 22
Bless Yahweh, all ye his works, In all places of his dominion, Bless, O my soul, Yahweh.

< مزامیر 103 >