< مزامیر 103 >

مزمور داود ای جان من خداوند را متبارک بخوان! و هرچه در درون من است نام قدوس او را متبارک خواند. ۱ 1
[A Psalm] of David. Bless Jehovah, O my soul; And all that is within me, [bless] his holy name.
‌ای جان من خداوند را متبارک بخوان! و جمیع احسان های اورا فراموش مکن! ۲ 2
Bless Jehovah, O my soul, And forget not all his benefits:
که تمام گناهانت را می‌آمرزدو همه مرض های تو را شفا می‌بخشد. ۳ 3
Who forgiveth all thine iniquities; Who healeth all thy diseases;
که حیات تو را از هاویه فدیه می‌دهد و تاج رحمت و رافت را بر سر تو می‌نهد. ۴ 4
Who redeemeth thy life from destruction; Who crowneth thee with lovingkindness and tender mercies;
که جان تو را به چیزهای نیکو سیر می‌کند تا جوانی تو مثل عقاب تازه شود. ۵ 5
Who satisfieth thy desire with good things, [So that] thy youth is renewed like the eagle.
خداوند عدالت را به‌جا می‌آورد و انصاف رابرای جمیع مظلومان. ۶ 6
Jehovah executeth righteous acts, And judgments for all that are oppressed.
طریق های خویش را به موسی تعلیم داد و عمل های خود را به بنی‌اسرائیل. ۷ 7
He made known his ways unto Moses, His doings unto the children of Israel.
خداوند رحمان و کریم است دیرغضب و بسیار رحیم. ۸ 8
Jehovah is merciful and gracious, Slow to anger, and abundant in lovingkindness.
تا به ابد محاکمه نخواهدنمود و خشم را همیشه نگاه نخواهد داشت. ۹ 9
He will not always chide; Neither will he keep [his anger] for ever.
باما موافق گناهان ما عمل ننموده، و به ما به حسب خطایای ما جزا نداده است. ۱۰ 10
He hath not dealt with us after our sins, Nor rewarded us after our iniquities.
زیرا آنقدر که آسمان از زمین بلندتر است، به همان قدر رحمت او بر ترسندگانش عظیم است. ۱۱ 11
For as the heavens are high above the earth, So great is his lovingkindness toward them that fear him.
به اندازه‌ای که مشرق از مغرب دور است، به همان اندازه گناهان ما را از ما دور کرده است. ۱۲ 12
As far as the east is from the west, So far hath he removed our transgressions from us.
چنانکه پدر برفرزندان خود رئوف است همچنان خداوند برترسندگان خود رافت می‌نماید. ۱۳ 13
Like as a father pitieth his children, So Jehovah pitieth them that fear him.
زیرا جبلت مارا می‌داند و یاد می‌دارد که ما خاک هستیم. ۱۴ 14
For he knoweth our frame; He remembereth that we are dust.
واما انسان، ایام او مثل گیاه است، مثل گل صحراهمچنان می‌شکفد. ۱۵ 15
As for man, his days are as grass; As a flower of the field, so he flourisheth.
زیرا که باد بر آن می‌وزد ونابود می‌گردد و مکانش دیگر آن را نمی شناسد. ۱۶ 16
For the wind passeth over it, and it is gone; And the place thereof shall know it no more.
لیکن رحمت خداوند بر ترسندگانش ازازل تا ابدالاباد است و عدالت او بر فرزندان فرزندان. ۱۷ 17
But the lovingkindness of Jehovah is from everlasting to everlasting upon them that fear him, And his righteousness unto children’s children;
بر آنانی که عهد او را حفظ می‌کنند وفرایض او را یاد می‌دارند تا آنها را به‌جا آورند. ۱۸ 18
To such as keep his covenant, And to those that remember his precepts to do them.
خداوند تخت خود را بر آسمانها استوارنموده، و سلطنت او بر همه مسلط است. ۱۹ 19
Jehovah hath established his throne in the heavens; And his kingdom ruleth over all.
خداوند را متبارک خوانید، ای فرشتگان او که در قوت زورآورید و کلام او را به‌جا می‌آورید وآواز کلام او را گوش می‌گیرید! ۲۰ 20
Bless Jehovah, ye his angels, That are mighty in strength, that fulfil his word, Hearkening unto the voice of his word.
‌ای جمیع لشکرهای او خداوند را متبارک خوانید! و‌ای خادمان او که اراده او را بجا می‌آورید! ۲۱ 21
Bless Jehovah, all ye his hosts, Ye ministers of his, that do his pleasure.
‌ای همه کارهای خداوند او را متبارک خوانید! در همه مکان های سلطنت او. ای جان من خداوند رامتبارک بخوان! ۲۲ 22
Bless Jehovah, all ye his works, In all places of his dominion: Bless Jehovah, O my soul.

< مزامیر 103 >