مزامیر 102
| دعای مسکین وقتی که پریشان حال شده، ناله خود را به حضور یهوه می‌ریزد ای خداوند دعای مرا بشنو، و فریادمن نزد تو برسد. | ۱ 1 |
Oración del pobre en espíritu, cuando estuviere atormentado, y delante del SEÑOR derramare su queja. SEÑOR, oye mi oración, y venga mi clamor a ti.
| در روز تنگی‌ام روی خود را از من مپوشان. گوش خود را به من فراگیر، و روزی که بخوانم مرا به زودی اجابت فرما. | ۲ 2 |
No escondas de mí tu rostro; en el día de mi angustia inclina a mí tu oído; el día que te invocare, apresúrate a responderme.
| زیرا روزهایم مثل دود تلف شد واستخوانهایم مثل هیزم سوخته گردید. | ۳ 3 |
Porque mis días se han consumido como humo; y mis huesos son quemados como en hogar.
| دل من مثل گیاه زده شده و خشک گردیده است زیراخوردن غذای خود را فراموش می‌کنم. | ۴ 4 |
Mi corazón fue herido, y se secó como la hierba; por lo cual me olvidé de comer mi pan.
| به‌سبب آواز ناله خود، استخوانهایم به گوشت من چسبیده است. | ۵ 5 |
Por la voz de mi gemido mis huesos se han pegado a mi carne.
| مانند مرغ سقای صحرا شده، ومثل بوم خرابه‌ها گردیده‌ام. | ۶ 6 |
Soy semejante al pelícano del desierto; soy como el búho de las soledades.
| پاسبانی می‌کنم ومثل گنجشک بر پشت بام، منفرد گشته‌ام. | ۷ 7 |
Velo, y soy como el pájaro solitario sobre el tejado.
| تمامی روز دشمنانم مرا سرزنش می‌کنند و آنانی که برمن دیوانه شده‌اند مرا لعنت می‌نمایند. | ۸ 8 |
Cada día me afrentan mis enemigos; los que se enfurecen contra mí, se han conjurado contra mí.
| زیراخاکستر را مثل نان خورده‌ام و مشروب خود را بااشک آمیخته‌ام، | ۹ 9 |
Por lo cual como la ceniza a manera de pan, y mi bebida mezclo con lloro,
| به‌سبب غضب و خشم توزیرا که مرا برافراشته و به زیر افکنده‌ای. | ۱۰ 10 |
a causa de tu enojo y de tu ira; porque me alzaste, y me arrojaste.
| روزهایم مثل سایه زوال پذیر گردیده و من مثل گیاه پژمرده شده‌ام. | ۱۱ 11 |
Mis días son como la sombra que se va; y me he secado como la hierba.
| لیکن تو‌ای خداوند جلوس فرموده‌ای تاابدالاباد! و ذکر تو تا جمیع نسل هاست! | ۱۲ 12 |
Mas tú, SEÑOR, para siempre permanecerás, y tu memoria para generación y generación.
| توبرخاسته، بر صهیون ترحم خواهی نمود زیراوقتی است که بر او رافت کنی و زمان معین رسیده است. | ۱۳ 13 |
Tú levantándote, tendrás misericordia de Sion; porque es tiempo de tener misericordia de ella, porque el plazo es llegado.
| چونکه بندگان تو در سنگهای وی رغبت دارند و بر خاک او شفقت می‌نمایند. | ۱۴ 14 |
Porque tus siervos amaron sus piedras, y del polvo de ella tuvieron compasión.
| پس امتها از نام خداوند خواهند ترسید وجمیع پادشاهان جهان از کبریایی تو. | ۱۵ 15 |
Entonces temerán los gentiles el Nombre del SEÑOR, y todos los reyes de la tierra tu gloria;
| زیراخداوند صهیون را بنا نموده، و در جلال خودظهور فرموده است. | ۱۶ 16 |
por cuanto el SEÑOR habrá edificado a Sion, y será visto en su gloria;
| به دعای مسکینان توجه نموده، و دعای ایشان را خوار نشمرده است. | ۱۷ 17 |
habrá mirado a la oración de los solitarios y menesterosos, y no habrá desechado el ruego de ellos.
| این برای نسل آینده نوشته می‌شود تا قومی که آفریده خواهند شد خداوند را تسبیح بخوانند. | ۱۸ 18 |
Se escribirá esto para la generación venidera; y el pueblo que se criará, alabará a JAH.
| زیرا که از بلندی قدس خودنگریسته، خداوند از آسمان بر زمین نظر افکنده است. | ۱۹ 19 |
Porque miró de lo alto de su santuario; el SEÑOR miró de los cielos a la tierra,
| تا ناله اسیران را بشنود و آنانی را که به موت سپرده شده‌اند آزاد نماید. | ۲۰ 20 |
para oír el gemido de los presos, para soltar a los hijos de muerte;
| تا نام خداوندرا در صیهون ذکر نمایند و تسبیح او را دراورشلیم، | ۲۱ 21 |
para que cuenten en Sion el Nombre del SEÑOR, y su alabanza en Jerusalén,
| هنگامی که قوم‌ها با هم جمع شوند وممالک نیز تا خداوند را عبادت نمایند. | ۲۲ 22 |
cuando los pueblos se congregaren en uno, y los reinos, para servir al SEÑOR.
| توانایی مرا در راه ناتوان ساخت و روزهای مرا کوتاه گردانید. | ۲۳ 23 |
El afligió mi fuerza en el camino; acortó mis días.
| گفتم‌ای خدای من مرا در نصف روزهایم برمدار. سالهای تو تا جمیع نسل‌ها است. | ۲۴ 24 |
Dije: Dios mío, no me cortes en el medio de mis días; por generación de generaciones son tus años.
| از قدیم بنیاد زمین را نهادی وآسمان‌ها عمل دستهای تو است. | ۲۵ 25 |
Tú fundaste la tierra antiguamente, y los cielos son obra de tus manos.
| آنها فانی می‌شوند، لیکن تو باقی هستی و جمیع آنها مثل جامه مندرس خواهند شد. و مثل ردا آنها راتبدیل خواهی کرد و مبدل خواهند شد. | ۲۶ 26 |
Ellos perecerán, y tú permanecerás; y todos ellos como un vestido se envejecerán; como una ropa de vestir los mudarás, y serán mudados;
| لیکن تو همان هستی و سالهای تو تمام نخواهد گردید. | ۲۷ 27 |
mas tú eres el mismo, y tus años no se acabarán.
| فرزندان بندگانت باقی خواهند ماند و ذریت ایشان در حضور تو پایدار خواهند بود. | ۲۸ 28 |
Los hijos de tus siervos habitarán, y su simiente será afirmada delante de ti.
