< مزامیر 102 >

دعای مسکین وقتی که پریشان حال شده، ناله خود را به حضور یهوه می‌ریزد ای خداوند دعای مرا بشنو، و فریادمن نزد تو برسد. ۱ 1
Oración de alguien que está sufriendo y está cansado, encomendando sus problemas al el Señor. Por favor, Señor, ¡escucha mi oración! ¡Escucha mi clamor a ti pidiendo ayuda!
در روز تنگی‌ام روی خود را از من مپوشان. گوش خود را به من فراگیر، و روزی که بخوانم مرا به زودی اجابت فرما. ۲ 2
¡No escondas tu rostro de mí en mis horas de angustia! Vuélvete y escúchame, y responde rápido cuando llamo.
زیرا روزهایم مثل دود تلف شد واستخوانهایم مثل هیزم سوخته گردید. ۳ 3
¡Porque mi vida está desapareciendo como el humo; siento como si mi cuerpo estuviera en llamas!
دل من مثل گیاه زده شده و خشک گردیده است زیراخوردن غذای خود را فراموش می‌کنم. ۴ 4
¡Soy como la grama que se secó, y se marchitó, ya ni recuerdo cuándo debo comer!
به‌سبب آواز ناله خود، استخوانهایم به گوشت من چسبیده است. ۵ 5
Mis gemidos me han revestido; mis huesos se dejan ver a través de mi piel.
مانند مرغ سقای صحرا شده، ومثل بوم خرابه‌ها گردیده‌ام. ۶ 6
Soy como un búho del desierto, como una pequeña lechuza entre las ruinas.
پاسبانی می‌کنم ومثل گنجشک بر پشت بام، منفرد گشته‌ام. ۷ 7
No puedo conciliar el sueño. Soy como un pájaro solitario en la azotea.
تمامی روز دشمنانم مرا سرزنش می‌کنند و آنانی که برمن دیوانه شده‌اند مرا لعنت می‌نمایند. ۸ 8
Mis enemigos se mofan de mí. Se burlan y maldicen en mi nombre.
زیراخاکستر را مثل نان خورده‌ام و مشروب خود را بااشک آمیخته‌ام، ۹ 9
Las cenizas son mi comida; mis lágrimas gotean encima de mi bebida,
به‌سبب غضب و خشم توزیرا که مرا برافراشته و به زیر افکنده‌ای. ۱۰ 10
Por tu hostilidad y tu enojo, me recogiste y me volviste arrojar bien lejos.
روزهایم مثل سایه زوال پذیر گردیده و من مثل گیاه پژمرده شده‌ام. ۱۱ 11
Mi vida se desvanece lentamente como sombras nocturnas, me estoy marchitando como la grama.
لیکن تو‌ای خداوند جلوس فرموده‌ای تاابدالاباد! و ذکر تو تا جمیع نسل هاست! ۱۲ 12
Pero tú, Señor, reinarás para siempre, tu gloria perdurará por todas las generaciones.
توبرخاسته، بر صهیون ترحم خواهی نمود زیراوقتی است که بر او رافت کنی و زمان معین رسیده است. ۱۳ 13
Te levantarás y tendrás piedad de Jerusalén, porque es tiempo de que seas gentil con la ciudad, el tiempo ha llegado.
چونکه بندگان تو در سنگهای وی رغبت دارند و بر خاک او شفقت می‌نمایند. ۱۴ 14
Porque las personas que te siguen aman sus piedras; ¡valoran incluso su polvo!
پس امتها از نام خداوند خواهند ترسید وجمیع پادشاهان جهان از کبریایی تو. ۱۵ 15
Entonces las naciones te temerán, Señor; todos los reyes de la tierra se postrarán ante tu presencia.
زیراخداوند صهیون را بنا نموده، و در جلال خودظهور فرموده است. ۱۶ 16
Porque el Señor reconstruirá Jerusalén; y aparecerá con gloria.
به دعای مسکینان توجه نموده، و دعای ایشان را خوار نشمرده است. ۱۷ 17
Atenderá las oraciones de los desamparados; no ignorará sus pedidos.
این برای نسل آینده نوشته می‌شود تا قومی که آفریده خواهند شد خداوند را تسبیح بخوانند. ۱۸ 18
Que esto sea recordado por las generaciones futuras, para que las personas que aún no han nacido alaben al Señor:
زیرا که از بلندی قدس خودنگریسته، خداوند از آسمان بر زمین نظر افکنده است. ۱۹ 19
Porque él mira desde los cielos, desde lo más alto de su lugar santo; él observa a la tierra desde su trono,
تا ناله اسیران را بشنود و آنانی را که به موت سپرده شده‌اند آزاد نماید. ۲۰ 20
para responder a los lamentos de los prisioneros, para liberar a los hijos de la muerte.
تا نام خداوندرا در صیهون ذکر نمایند و تسبیح او را دراورشلیم، ۲۱ 21
Y como resultadoj la maravillosa naturaleza del Señor será alabada en Jerusalén con alabanzas,
هنگامی که قوم‌ها با هم جمع شوند وممالک نیز تا خداوند را عبادت نمایند. ۲۲ 22
cuando las personas de todos los reinos se reúnan para adorar al Señor.
توانایی مرا در راه ناتوان ساخت و روزهای مرا کوتاه گردانید. ۲۳ 23
Pero, en cuanto a mí, él me quitó la salud cuando era joven, acortando mi vida.
گفتم‌ای خدای من مرا در نصف روزهایم برمدار. سالهای تو تا جمیع نسل‌ها است. ۲۴ 24
Clamé al Señor, “Mi Dios, ¡No me arrebates mi vida mientras aún soy joven! Tú eres el único que vive para siempre.
از قدیم بنیاد زمین را نهادی وآسمان‌ها عمل دستهای تو است. ۲۵ 25
Hace mucho tiempo creaste la tierra; hiciste los cielos.
آنها فانی می‌شوند، لیکن تو باقی هستی و جمیع آنها مثل جامه مندرس خواهند شد. و مثل ردا آنها راتبدیل خواهی کرد و مبدل خواهند شد. ۲۶ 26
Y ellos llegarán a su fin, pero tú no. Todos ellos se desgastarán como la ropa, y tú los cambiarás y los tirarás.
لیکن تو همان هستی و سالهای تو تمام نخواهد گردید. ۲۷ 27
Pero tú eres el único que vive para siempre; tus años nunca llegarán a un fin.
فرزندان بندگانت باقی خواهند ماند و ذریت ایشان در حضور تو پایدار خواهند بود. ۲۸ 28
Nuestros hijos vivirán contigo, y los hijos de nuestros hijos crecerán en tu presencia”.

< مزامیر 102 >