مزامیر 102

۱ 1 دعای مسکین وقتی که پریشان حال شده، ناله خود را به حضور یهوه می‌ریزد ای خداوند دعای مرا بشنو، و فریادمن نزد تو برسد.

Prière pour le pauvre, lorsqu'il aura été abandonné et qu'il épanchera ses vœux devant le Seigneur. Seigneur, exauce ma prière, et que mon cri arrive jusqu'à toi.

۲ 2 در روز تنگی‌ام روی خود را از من مپوشان. گوش خود را به من فراگیر، و روزی که بخوانم مرا به زودی اجابت فرما.

Ne détourne point de moi ta face; au jour de ma tribulation, penche vers moi ton oreille; le jour où je t'invoquerai, exauce-moi aussitôt.

۳ 3 زیرا روزهایم مثل دود تلف شد واستخوانهایم مثل هیزم سوخته گردید.

Car mes jours se sont évanouis comme la fumée, et mes os ont été consumés comme des broussailles mortes.

۴ 4 دل من مثل گیاه زده شده و خشک گردیده است زیراخوردن غذای خود را فراموش می‌کنم.

J'ai été foulé aux pieds comme de l'herbe, et mon cœur s'est desséché, parce que j'ai oublié de manger mon pain.

۵ 5 به‌سبب آواز ناله خود، استخوانهایم به گوشت من چسبیده است.

A force de gémir, mes os se sont collés à ma chair.

۶ 6 مانند مرغ سقای صحرا شده، ومثل بوم خرابه‌ها گردیده‌ام.

Je suis devenu comme le pélican du désert; je suis devenu comme un hibou dans une masure.

۷ 7 پاسبانی می‌کنم ومثل گنجشک بر پشت بام، منفرد گشته‌ام.

J'ai perdu le sommeil, et me voici comme le passereau solitaire sur un toit.

۸ 8 تمامی روز دشمنانم مرا سرزنش می‌کنند و آنانی که برمن دیوانه شده‌اند مرا لعنت می‌نمایند.

Tout le jour, mes ennemis m'ont outragé, et ceux qui me louaient ont juré contre moi:

۹ 9 زیراخاکستر را مثل نان خورده‌ام و مشروب خود را بااشک آمیخته‌ام،

Parce que je mangeais la cendre comme du pain, et qu'à mon breuvage je mêlais des larmes,

۱۰ 10 به‌سبب غضب و خشم توزیرا که مرا برافراشته و به زیر افکنده‌ای.

En face de ta colère et de ta fureur; car tu m'as élevé, puis brisé.

۱۱ 11 روزهایم مثل سایه زوال پذیر گردیده و من مثل گیاه پژمرده شده‌ام.

Mes jours ont décliné comme l'ombre, et moi je me suis flétri comme l'herbe fanée.

۱۲ 12 لیکن تو‌ای خداوند جلوس فرموده‌ای تاابدالاباد! و ذکر تو تا جمیع نسل هاست!

Mais toi, Seigneur, tu demeures éternellement, et ta mémoire passe de génération en génération.

۱۳ 13 توبرخاسته، بر صهیون ترحم خواهی نمود زیراوقتی است که بر او رافت کنی و زمان معین رسیده است.

Lève-toi, et aie pitié de Sion; car le temps est venu d'avoir pitié d'elle; le temps en est venu.

۱۴ 14 چونکه بندگان تو در سنگهای وی رغبت دارند و بر خاک او شفقت می‌نمایند.

Car ses pierres mêmes ont plu à tes serviteurs, et ils pleurent sur sa poussière.

۱۵ 15 پس امتها از نام خداوند خواهند ترسید وجمیع پادشاهان جهان از کبریایی تو.

Et les Gentils. Seigneur, craindront ton nom, et les rois ta gloire.

۱۶ 16 زیراخداوند صهیون را بنا نموده، و در جلال خودظهور فرموده است.

Car le Seigneur édifiera Sion, et y sera vu en sa gloire.

۱۷ 17 به دعای مسکینان توجه نموده، و دعای ایشان را خوار نشمرده است.

Il a eu égard à la prière des humbles, et il n'a point méprisé leur supplication.

۱۸ 18 این برای نسل آینده نوشته می‌شود تا قومی که آفریده خواهند شد خداوند را تسبیح بخوانند.

Qu'on écrive ces choses pour la génération future, et le peuple d'alors louera le Seigneur.

۱۹ 19 زیرا که از بلندی قدس خودنگریسته، خداوند از آسمان بر زمین نظر افکنده است.

Car le Seigneur s'est penché des hauteurs de son lieu saint, et du ciel il a regardé la terre,

۲۰ 20 تا ناله اسیران را بشنود و آنانی را که به موت سپرده شده‌اند آزاد نماید.

Pour ouïr les gémissements des captifs, pour délivrer les fils des hommes mis à mort,

۲۱ 21 تا نام خداوندرا در صیهون ذکر نمایند و تسبیح او را دراورشلیم،

Afin qu'ils proclament dans Sion le nom du Seigneur, et sa louange dans Jérusalem;

۲۲ 22 هنگامی که قوم‌ها با هم جمع شوند وممالک نیز تا خداوند را عبادت نمایند.

Lorsqu'en un même lieu peuples et rois seront rassemblés pour servir le Seigneur.

۲۳ 23 توانایی مرا در راه ناتوان ساخت و روزهای مرا کوتاه گردانید.

Le peuple dans la voie de sa force lui a dit: Annoncez-moi la brièveté de mes jours.

۲۴ 24 گفتم‌ای خدای من مرا در نصف روزهایم برمدار. سالهای تو تا جمیع نسل‌ها است.

Ne me rappelle pas au milieu de mes jours, toi dont les années sont de génération en génération.

۲۵ 25 از قدیم بنیاد زمین را نهادی وآسمان‌ها عمل دستهای تو است.

Au commencement, Seigneur, tu as créé la terre; et les cieux sont l'œuvre de tes mains.

۲۶ 26 آنها فانی می‌شوند، لیکن تو باقی هستی و جمیع آنها مثل جامه مندرس خواهند شد. و مثل ردا آنها راتبدیل خواهی کرد و مبدل خواهند شد.

Ils périront, et toi tu subsisteras; ils vieilliront tous comme un manteau, et tu les rouleras comme un vêtement, et ils seront changés.

۲۷ 27 لیکن تو همان هستی و سالهای تو تمام نخواهد گردید.

Seul tu es toujours le même, et tes années ne défailliront point.

۲۸ 28 فرزندان بندگانت باقی خواهند ماند و ذریت ایشان در حضور تو پایدار خواهند بود.

Les fils de tes serviteurs habiteront ta terre, et leur race y prospérera dans les siècles des siècles.